اشرف الدین حسینی قزوینی
اَشرفالدّین حُسینی قَزوینی (۱۲۴۹ـ تهران ۱۳۱۲ش)
اشرف الدین حسینی قزوینی | |
---|---|
زادروز |
۱۲۴۹ش |
درگذشت | تهران ۱۳۱۲ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | شاعر |
شغل و تخصص های دیگر | روزنامه نگار |
آثار | عزیز و غزال؛ ارفعنامه؛ نهضت بانوان؛ تاریخ سلاطین ایران به نظم (چاپ تهران)؛ بشارت ظهور؛ کتاب مختصری در حکمت (چاپ رشت) |
گروه مقاله | ادبیات فارسی |
(نام کامل: شمسالدین سید محسن اشرفالدین حسینی قزوینی گیلانی، معروف به نسیم شمال) شاعر ایرانی. در ششماهگی پدر را از دست داد و در سایۀ توجه مادرش، که ثروتی نداشت، بزرگ شد. چند سالی در کربلا و نجف زیست و پس از بازگشت به زادگاهش، به تبریز رفت و برخی دانشهای متعارف مذهبی را در این شهر فراگرفت. پس از آن به گیلان رفت. اقامت در رشت و انتشار نشریۀ نسیم شمال، او را در صف مشروطهخواهان قرار داد و شهرتش را به فراتر از مرزهای ملی بُرد؛ تا جاییکه بیشتر او را نسیم شمال و گیلانی دانستهاند تا حسینی و قزوینی. در ماجرای فتح تهران، همراه با سپهدار تنکابنی، به تهران آمد و نشر نسیم شمال را از سر گرفت. اشرفالدین به تنگدستی و پریشانیِ ذهن دچار شد و پس از مرگ در ابن بابویه به خاک سپرده شد. زبان ساده و عامهپسند شعرهای وی مردم عصر را با مفاهیم جدیدی، مانند ملت، آزادی، انقلاب، عدالت، مشروطه و میهن، آشنا کرد. نوآوری او در شکستن هنجار کهن شعر فارسی بیشتر در حوزۀ مفاهیم بود. اما توجه شاعر به زبان گفتار و زبان عامیانه با بهرهگیری از قالبهایی مانند مسمّط و مستزاد همراه بود و شهرتی گسترده برای شاعر به ارمغان آورد. شماری از سرودههای او در دفتری به نام باغ بهشت منتشر شد. از دیگر آثارش: عزیز و غزال؛ ارفعنامه؛ نهضت بانوان؛ تاریخ سلاطین ایران به نظم (چاپ تهران)؛ بشارت ظهور؛ کتاب مختصری در حکمت (چاپ رشت).