اولان ـ اوده
اولان ـ اودِه (Ulan-Ude)
(نام سابق: ورخنئودینسک[۱] از ۱۶۶۶ تا ۱۹۳۴) شهری در جنوب فدراسیون روسیه[۲]، مرکز اداری (از ۱۹۲۳)، اقتصادی، و فرهنگی جمهوری بوریات[۳]. ۳۶۸هزار نفر جمعیت دارد (۱۹۹۶). در جنوب شرقی سیبری[۴]، جنوب دریاچۀ بایکال[۵] و در محل تلاقی رودهای سِلِنگا[۶] و اوده[۷] واقع شده و یکی از ایستگاههای اصلی راهآهن سراسری سیبری[۸] است. همچنین نقطۀ آغاز خط آهن سراسری مغولستان[۹] به اولان باتور[۱۰] و پکن[۱۱] است. از مراکز مهم صنعتی و تولیدکنندۀ لکوموتیو، واگن قطار، شیشه، الوار، و مواد غذایی است. تعمیر کشتی نیز از صنایع اصلی آن است. در ۱۶۶۶ بهمنزلۀ قلعهای قزاق تأسیس و از ۱۷۷۵ به شهر تبدیل شد. بازرگانان از سراسر سیبری در نمایشگاه سالانۀ آن شرکت میکنند. در ۱۹۲۰ مرکز جمهوری خاور دور[۱۲] شد. از دهۀ ۱۹۳۰ توسعۀ صنعتی آن آغاز شد.