بم، شهرستان
بم، شهرستان | |
---|---|
استان | کرمان |
بخش | مرکزی، بروات و دهبکری |
جمعیت | ۲28,241نفر (۱۳9۵ش) |
موقعیت | جنوب شهرستان کرمان، غرب شهرستانهای زاهدان و ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان، شمال شهرستان کهنوج، و شرق شهرستانهای عنبرآباد و جیرفت |
نوع اقلیم | در ارتفاعات غربی و کوهپایههای جبال بارز معتدل - در سایر نواحی گرم و خشک |
شهر ها و آبادی ها | بم، بروات و فهرج |
بَم، شهرستان
واقع در شرق استان کرمان، مشتمل بر بخشهای مرکزی، بروات و دهبکری با مرکزیت اداری شهر بم. از شمال به شهرستان کرمان، از شرق به شهرستانهای زاهدان و ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان، از جنوب به شهرستان کهنوج، و از غرب به شهرستانهای عنبرآباد و جیرفت محدود است. اراضی مرکزی و شرقی آن را دشتی پهناور فراگرفته است که به بخش جنوبی کویر لوت، با نام لوتزنگی احمد، منتهی میشود و نواحی غربی آن را کوهپایههای جبال بارز و کوهخان خاتون تشکیل میدهد. کوه جبال بارز، با ارتفاع ۳,۷۴۱متر، بلندترین نقطۀ این شهرستان و لوتزنگی احمد، با ۴۰۰متر ارتفاع، پستترین نواحی آن است. رودخانههای فصلی و عمدتاً خشکِ تهرود، تلگنو، و پُشترود مهمترین رودهای آن را تشکیل میدهند.
اقلیم این شهرستان در ارتفاعات غربی و کوهپایههای جبال بارز معتدل و در سایر نواحی گرم و خشک و جمعیت آن ۲28,241نفر است (۱۳9۵ش). مهمترین شهرها و آبادیهای آن عبارتاند از بم، بروات، فهرج، رستمآباد، نرماشیر، محمدآباد ریگان، خواجه عسگر، پشترود، قاسمآباد، دهوسط، آبشور نظامآباد، کروک، حسینآباد، و چاهدگال.
خرما، مرکبات، غلات و پنبه از محصولات کشاورزی، لبنیات از فرآوردههای دامی، و اتومبیلسازی و توریسم ازجمله فعالیتهای اقتصادی آن است. زمینلرزۀ زمستان ۱۳۸۲ش، باعث کشتهشدن حدود ۵۰هزار نفر از ساکنان این شهرستان شد و آسیبهای سخت و جبرانناپذیری بر آن وارد کرد.