خور، شهر
| خور، شهر | |
|---|---|
| استان | اصفهان |
| بخش | مرکزی |
| جمعیت | 6,765نفر (1395ش) |
| موقعیت | ۳۳۲کیلومتری شمال شرقی اصفهان و ۲۱۰کیلومتری شمال شرقی نائین، سر راه طبس به نائین و اصفهان |
| نوع اقلیم | آب‌وهوای گرم و خشک |
| ارتفاع از سطح دریا | 830متر |
| برخی بناها | آب‌انبارِ حوض شاه، مسجد جامع، عصارخانه و گنبد سیدداود |
| نام لاتین | Khur |
خور، شهر Khur, city
شهری در استان اصفهان، مرکز اداری شهرستان خور و بیابانک. با ارتفاعی حدود ۸۳۰متر، در سرزمینی تپه‌ماهوری در ۳۳۲کیلومتری شمال شرقی اصفهان و ۲۱۰کیلومتری شمال شرقی نائین، سر راه طبس به نائین و اصفهان، قرار دارد. اقلیم این شهر گرم و خشک و جمعیت آن ۶,765نفر است (۱۳9۵ش). این شهر در حاشیۀ غربی دشت کویر قرار گرفته است. آب‌انبار معروف به حوض شاه، که در ۱۰۰۹ق به دستور شاه‌عباس اول صفوی در این شهر ساخته شد، به علاوۀ مسجد جامع، عصارخانه و گنبد سیدداود از نوادگان امام موسی کاظم (همه از آثار دورۀ صفوی) از آثار تاریخی و دیدنی این شهرند.
نام خور برگرفته از واژۀ خورشید است. همچنین در اصطلاح جغرافیایی، این واژه به سواحل کم‌عمق اطلاق می‌شود. منطقۀ خور و بیابانک از 1301 تا 1306ش ولایتی مستقل بود و در همین سال اخیر تا 1327ش جزو ایالت یزد شد. در 1327ش یکی از بخش‌های تشکیل‌دهندۀ شهرستان نایین در استان اصفهان بود. آبادی خور (به منزلۀ مرکز اداری بخش خور و بیابانک) در 1341ش به شهر ارتقاء یافت. در 1345ش بخش خور و بیابانک مشتمل بر جندق و ناحیۀ بیابانک بود. در خرداد 1369ش، دهستان‌های بیابانک، جندق و نخلستان، در بخش خور و بیابانک، در شهرستان نایین تشکیل شد. در سال 1374ش، آبادی جندق به شهر تبدیل شد. و نهایتاً خور و بیابانک در سال 1388ش به شهرستان ارتقاء یافت.