شاه صفی (نور ۱۰۲۱ ـ ۱۰۵۲ ق)
شاهصفی (نور ۱۰۲۱ـ۱۰۵۲ق)
شهرت سام میرزا، ششمین پادشاه (حک: ۱۰۳۸ـ۱۰۵۲ق) صفوی، پسر صفی میرزا و نواده و جانشین شاه‌عباس اول. در نور مازندران به‌دنیا آمد. در دورۀ سلطنت وی انحصار معاملۀ ابریشم به‌نفع ارامنه از دست شاه خارج شد، در عوض، سیاست تبدیل ولایات ممالک به خالصه توسعه یافت. شاهصفی با عقد معاهدۀ صلح طولانی ذهاب با عثمانی (۱۰۴۹ق) گرچه مسیرهای قدیمی تجارت، که در دست هلندی‌ها بود، را احیا کرد، اما عراق و بخشی از کردستان از ایران جدا شد. در سلطنت او، ولایت قندهار و بخش‌هایی از سیستان و خراسان از قلمرو دولت صفوی جدا شد و به قلمرو شاه‌جهان تیموری پادشاه هند پیوست (۱۰۴۳ق). شاهصفی پادشاهی بی‌لیاقت، سفاک و خون‌ریز بود و علاوه بر شاهزادگان ذکور صفوی، بسیاری از بزرگان همچون عیسی خان قورچی‌باشی و چراغ خان زاهدی و امامقلی خان را کشت. شاهصفی در کاشان درگذشت و در قم به‌خاک سپرده شد.