طاهری، رجبعلی (کازرون ۱۳۱۵ـ۱۳۹۲ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

طاهری، رجبعلی (کازرون ۱۳۱۵ـ۱۳۹۲ش)
از مبارزان سیاسی معاصر ایران. تحصیلات ابتدایی را تا سال دوم در زادگاهش طی کرد و به شیراز آمد. در دوران دبیرستان به مسائل سیاسی علاقه‌مند شد و به جمع مریدان آیت‌الله شیخ بهاءالدین محلّاتی، مرجع مبارز شیراز، پیوست. در جریان نهضت ملّی‌شدن نفت، به حزب ایران و سپس نهضت خداپرستان سوسیالیست به رهبری دکتر محمد نخشب پیوست. سپس از هواداران نهضت مقاومت شد و از آن پس مرتباً به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی دستگیر و زندانی می‌شد. طاهری پس از پایان تحصیلات متوسطه در دبیرستان شاهپور شیراز، در رشته شیمی دانشگاه تهران پذیرفته شد. در این زمان با دکتر علی شریعتمداری و دکتر حبیب‌الله پیمان همکاری می‌کرد. وی به انجمن‌های اسلامی دانشگاه راه یافت و در سال ۱۳۴۰ فارغ‌التحصیل شد. از این پس به نهضت امام‌خمینی پیوست و ضمناً با گروه مؤتلفه و ضاربین حسنعلی منصور نیز روابطی یافت. در۱۳۴۶ به مکه و سپس نجف رفت. در بازگشت به ایران کوشید افراد و نیروهایی را از طریق برخی مبارزین برای آموزش جنگ چریکی به خارج بفرستد. مدتی بعد دستگیر و در ۱۳۴۹ آزاد شد. پس از آزادی گروهی در شیراز تشکیل داد که هوادار امام‌خمینی بودند و به گروه مهندس طاهری معروف شدند، اما در ۹ تیر ۱۳۵۱، ۴۰ نفر از آن‌ها دستگیر شدند. طاهری در ۲۲ خرداد ۱۳۵۴ از زندان آزاد شد. در جریان انقلاب اسلامی، یکی از فعال‌ترین رهبران مبارزه در شیراز بود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی مناصب متعددی را برعهده گرفت. کتاب خاطرات وی در سال ۱۳۷۵ به‌چاپ رسید.