عمادالکتاب قزوینی
عِمادالکُتّاب قزوینی (قزوین ۱۲۴۰ـ تهران ۱۳۱۵ش)
هنرمند خوشنویس ایرانی. ضمن تحصیل در مقدمات علوم، به فراگیری خوشنویسی همت گماشت. او نزد محمدرضا کلهر، آموزش خوشنویسی را فراگرفت. در ۱۳۳۴ق به کمیته مجازات پیوست و به نوشتن بیانیه‌های آن کمیته مشغول شد. با دستگیری اعضای کمیته، عمادالکتاب هم به زندان افتاد و سپس ناچار شد در قم بماند و تحت نظر باشد. پس از آمدن رضاشاه، او آزاد شد و در دفتر مخصوص دربار مشغول به‌کار شد. عمادالکتاب در نگارش خط نستعلیق مهارت خاصی داشت، ازجمله کارهای معروف او کتابت شاهنامۀ معروف به امیر بهادری است، نیز یک دوره رسم‌المشق، کتیبۀ سردر مدرسه عالی شهید مطهری (سپهسالار) و کتیبه‌ها و لوحه‌های آرامگاه فردوسی، سردر خانقاه صفی، کتیبۀ حدیث در حرم حضرت عبدالعظیم و کتیبۀ سردر بیمارستان فیروزآبادی درخور ذکرند. مدفن وی در امامزاده عبدالله در شهر ری قرار دارد.