فسایی ، میرزا حسن (فسا ۱۲۳۷ـ۱۳۱۶ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فَسایی‌، میرزا حسن (فسا ۱۲۳۷ـ۱۳۱۶ق)

پزشک‌ و نویسندۀ‌ ایرانی‌. از نوادگان سیدعلی‌خان مدنی شیرازی و در علوم‌ عربی‌، حکمت‌ الهی‌، ریاضی‌ و طبیعی‌ متبحر بود و علاوه‌بر مقام‌ علمی‌ و ادبی،‌ از محارم‌ فرهاد میرزا، معتمدالدوله‌ و احتشام‌الدوله‌ شد و فرزندان‌ و نوادگان‌ وی‌ در سال‌های‌ بعد، صاحب‌ مقامات‌ سیاسی‌ و اجتماعی‌ شدند. او در محضر ابوالحسن‌خان‌ مجتهد، مشهور به‌ «فسایی»، مقدمات‌ علوم‌ را فراگرفت. سپس‌ از میرزا محمدعلی‌ کتاب‌ مفاتیح‌ و از محضر ملاعبدالعلی‌ بیرجندی‌ نیز دانش‌ آموخت‌. وی‌ علم‌ طب‌ را فراگرفت‌ و از ۱۲۸۰ق به‌ معالجۀ‌ بیماران‌ پرداخت‌ و در حیاتش‌ شاگردان‌ بسیاری‌ تربیت‌ کرد. فسایی در زمرۀ اهل تصوف و از صوفیان سلسلۀ ذهبیۀ بود. از آثار وی‌ علاوه‌‌بر کتاب‌ مهم‌ فارسنامۀ‌ ناصری، تفسیر حسن‌، تحفۀ‌ احتشامی و نقشۀ‌ مملکت‌ فارس‌ است‌.