مهدی خان زند
مهدی‌خان زند ( ـ حدود ۱۱۴۶ق)
از سرکردگان ایل زند در اواخر دورۀ صفویه. همزمان با شورش افغان‌ها، برخی سرکردگان و بزرگان ایل زند، نظیر مهدی‌خان، مجالی یافته در نواحی مختلف به خودسری پرداختند. مهدی‌خان با حدود ۷۰۰ سوار در روستاهای پری و کمازان ملایر مستقر شده به دسته‌های عثمانی و افغان که از آن حدود می‌گذشتند، شبیخون می‌زدند و اموال و اسباب ایشان را چپاول می‌کردند. تا این‌که نادرشاه افشار در سفر جنگی خود به بغداد (۱۱۴۶ق)، باباخان چاوشلو را به دفع او گماشت و او نیز با نیرنگ وعدۀ پاداش مهدی‌خان را به اردوی خود درآورد و به‌قتل رساند و ۴۰۰ تن سربازان او را نیز کشت و باقی را به خراسان فرستاد.