نیوبریتن
نیوبِریتِن (New Britain)
| نیوبریتن | |
|---|---|
| کشور | پاپوآ گینۀ نو |
| نام لاتین | New Britain |
| نام پیشین | نوی پومِرن، در۱۸۸۴ـ۱۹۱۴ |
| جمعیت | 513,926 نفر (۲۰۱۱) |
| موقعیت | مجمعالجزایر بیسمارک |
| مرکز | رابائول |
| مساحت | 35,144 کیلومتر مربع |
| کوههای استان | قلۀ سینویت، با 2,334 متر ارتفاع، مرتفعترین کوه |
| تولیدات و صنایع مهم | کوپرا مهمترین محصول کشاورزی جزیره؛ سایر محصولات: قهوه، کاکائو، روغن نخل، الوار، و سنگ آهن؛ نیز استخراج طلا، مس، و زغالسنگ |
بزرگترین جزیره در مجمعالجزایر بیسمارک[۱]، بخشی از پاپوآ گینۀ نو[۲]، با 513,926 نفر جمعیت (۲۰۱۱) و 35,144 کیلومتر مربع مساحت. مرکز آن رابائول[۳] است. میانگین پهنای آن ۸۰ کیلومتر و طول آن ۴۸۲ کیلومتر، و قلۀ سینویت[۴]، با 2,334 متر ارتفاع، مرتفعترین کوه آن است. کوپرا مهمترین محصول کشاورزی جزیره است و سایر محصولات آن عبارتاند از قهوه، کاکائو، روغن نخل، الوار، و سنگ آهن. در این جزیره طلا، مس، و زغالسنگ نیز استخراج میشود و ساکنان آن ملانزیاییاند. دو آتشفشان در سپتامبر ۱۹۹۴ فوران کردند و رابائول را با خاکستر و گِل پوشاندند. پیش از آن نیز در ۱۹۳۷ انفجار آتشفشانی رخ داده بود. بهاستثنای شبهجزیرۀ گازل[۵] در شمال و جنوب، که دارای زمینهای کشاورزی است، بقیۀ قسمتهای این جزیره توسعه نیافتهاند. رشتهکوهی[۶] در سراسر طول جزیره امتداد دارد و قلههای آتشفشانی در آن دیده میشود. ویلیام دَمپیر[۷]، کاشف انگلیسی، در ۱۶۹۹ از این جزیره دیدن کرد. جزیرۀ مزبور در ۱۸۸۴ـ۱۹۱۴، که نوی پومِرن[۸] نام داشت، مستعمرۀ آلمان بود. از ۱۹۲۰ تا ۱۹۷۵، بهاستثنای سالهای ۱۹۴۲ـ۱۹۴۵، که ژاپن آن را در اشغال داشت، استرالیا این جزیره را اداره میکرد.