هراکله
هِراکْلِه (Heraclea)
نام چندین شهر در یونان باستان. هراکله واقع در ماگنا گِرایسیا[۱] واقع در جنوب ایتالیا، بین رودهای آکیریس[۲] و سیریس[۳] و بر خلیج تارِنتوم[۴]، احتمالاً در حدود ۴۳۲پ‌م ساخته و به سرعت رشد کرده بود؛ آن‌جا محل تشکیل یونانیان ایتالیوت[۵] (مقیم ایتالیا)، مجمع عمومی آنان بود. تا زمان سیسرون[۶] خطیب (۱۰۶ـ۴۳پ‌م) هنوز شهر پررونقی بود، و تا مدت‌ها نیز وجود داشت. هراکله مینوئا[۷]، واقع در ساحل جنوبی سیسیل، در دهانۀ رود هالوکوس[۸]، بین آگریگنتوم[۹] و سلینوس[۱۰] قرار داشت. به‌نظر می‌رسد که آن‌جا مهاجرنشین سلینوس بود، و ابتدا مینوئا نام داشت، اما به تصرف اِئورولِئون اِسپارتی درآمد و آن را هراکله نامید (ح ۵۰۰پ‌م). هانو[۱۱]، سردار کارتاژی، آن‌جا را فتح کرد (۲۶۰پ‌م) و صحنۀ شکست ناوگان پونی[۱۲] بود (۲۵۶). به‌نظر می‌رسد که از پایگاه‌های اصلی دریایی کارتاژ در سیسیل بوده و تا زمان سیسِرون نیز از شهرهای مهم بوده است. هراکله در مرز کاریا[۱۳] و ایونی[۱۴] در دامنۀ کوه لاتموس[۱۵] قرار داشت. شایع بود که نزدیک آن غاری است و گورِ اندومیون[۱۶] در آن قرار داشت که، جوانی است در اساطیر مورد علاقۀ سِلِنا[۱۷]، الهۀ ماه. هراکله پونتیکا[۱۸]، در ساحل فریگیا[۱۹]، شمال رود لوکوس[۲۰]، دو لنگرگاه داشت و از رفاه بسیار برخوردار بود. از حدود ۷۴پ‌م، که جنگ‌های روم با مهرداد ششم[۲۱]، پادشاه پونتوس[۲۲]، آغاز شد، رو به زوال رفت. هراکله لوْنِکسْتیس[۲۳]، شهر اصلی مَقدونیۀ علیا، در دامنۀ کوه‌های کانداویا[۲۴] قرار داشت. هراکله تِراخی‌نیا[۲۵]، واقع در دشت مونت اوتا[۲۶]، غربِ ترموپیل[۲۷]، حدود ۴۲۶پ‌م را اسپارت ساخت. پس از شکست آنتیوخوس[۲۸]، پادشاه سلوکی[۲۹] (۱۹۱پ‌م)، به محاصرۀ گِلابِریو[۳۰]، کنسول رومی، درآمد. هراکله در اِلیس[۳۱]، نزدیک اولیمپیا[۳۲]، چشمه‌ای معدنی با آب‌های شفابخش بود.
- ↑ Magna Graecia
- ↑ Aciris
- ↑ Siris
- ↑ Gulf of Tarentum
- ↑ Italiot
- ↑ Cicero
- ↑ Minoa
- ↑ Halycus
- ↑ Agrigentum
- ↑ Selinus
- ↑ Hanno
- ↑ Punic
- ↑ Caria
- ↑ Ionia
- ↑ Latmos
- ↑ Endymion
- ↑ Selena
- ↑ Pontica
- ↑ Phrygia
- ↑ Lycus
- ↑ Mithridates VI
- ↑ Pontus
- ↑ Lincestis
- ↑ Candavian Mountains
- ↑ Trachinia
- ↑ Mount Oeta
- ↑ Thermopylae
- ↑ Antiochus
- ↑ Seleucid
- ↑ Glabrio
- ↑ Elis
- ↑ Olympia