پیکره تل
پیکره تل hill figure
در انگلستان، هر یک از پیکره‌های متعددی که معمولاً به شکل جانوران‌اند و از تورب[۱] تراشیده شده‌اند تا لایۀ گل سفید زیرین را آشکار سازند. منشأ ایجاد این پیکره‌های گوناگون به سلت‌ها[۲]، رومی‌ها[۳]، ساکسون‌ها[۴]، دروئیدها[۵]، یا راهبان بندیکت[۶] نسبت داده می‌شود، اگرچه اکثر آن‌ها ساخته‌هایی جدیدند و باستانی نیستند. نمونه‌ها عبارت‌اند از هفده اسب سفید و موجودات غول‌آسایی چون سرن اباس غول[۷]، نزدیک دورچستر[۸]، واقع در دورست[۹]، که با یکی از آیین‌های باروری ماقبل تاریخ ارتباط دارد. در بریتانیا نزدیک به 50 پیکرۀ تل شناخته شده‌اند، که همۀ آن‌ها، جز چهار پیکره بر تپه‌های گل سفید، در بخش جنوبی انگلستان قرار دارند. برخی از آن‌ها نشانۀ رویدادهای تاریخی‌اند یا به رسم یادبود ساخته شده‌اند؛ ساخت برخی دیگر هدفی دینی یا آیینی داشته است. امکان دارد که پیکره‌های فعلی در محل پیکره‌های پیشین بوده یا برای احیای آن‌ها ساخته شده باشند. شاید پیکره‌های بسیار زیادی وجود داشته‌اند که چون چشم‌اندازهایی در عصر آهن[۱۰] جلوه‌گری می‌کردند و اکنون چیزی از آن‌ها باقی‌نمانده است. اسب سفید در آفینگتون[۱۱]، واقع در برکشر[۱۲]، هر سال طی تشریفاتی محلی «پاک‌سازی» می‌شد. تعداد دیگری از طرح‌های مربوط به پیکرۀ تل عبارت‌اند از مرد بلند ویلمینگتون[۱۳] در ویندوور هیل[۱۴]، ساسکس شرقی[۱۵]؛ صلیب‌هایی از قبیل صلیب بلدلو[۱۶] و صلیب وایتلیف[۱۷] در چیلترن هیلز[۱۸]؛ مجموعه‌ای از نشانه‌های ارتشی یا نظامی‌ای که در فوونت داون[۱۹]، واقع در ویلتشر[۲۰]، ساخته شده‌اند (1916)؛ و نیز یک هواپیما، و یک تاج. پیکرۀ گوزن نری در مورموند هیل[۲۱]، واقع در ابردین‌شر[۲۲] اسکاتلند[۲۳]، که از کوارتز سفید تراشیده شده است.
سرن اباس غول. این پیکرۀ مردانه، که 55 متر ارتفاع دارد، راست‌خرزه‌ای[۲۴] (پیکری با آلت راست شده) است و گرز بزرگی در دست راست خود دارد و دست چپش را چنان دراز کرده است که گویی می‌خواهد چیزی را به چنگ آورد. پیکره در پهنه‌ای آکنده از بقایای اشیای ماقبل تاریخی قرار دارد. در پشت سر آن خاکریزی چهار ضلعی است که احتمالاً به اوایل عصر آهن مربوط می‌شود. پی‌های صومعۀ بندیکتی سرن در نزدیکی آن قرار گرفته‌اند. نظریه‌های متعددی دربارۀ خاستگاه این پیکرۀ غول‌آسا مطرح است. جشن سنتی سالانه‌ای پای ستون آذین شده، با رقص پیچیدۀ بافندگی در اطراف یک تیرک، که احتمالاً با شعایر باستانی مربوط به باروری ارتباط داشت، تا سال‌های اخیر در محل خاکریز برگزار می‌شد و مؤید این نظر است که این محل احتمالاً با آیین باروری همبستگی داشته است. بنا به نظریه‌ای دیگر، این غول همان هرکولس[۲۵] است، که با آیین باروری پیوند دارد. بنا به احتمالی دیگر این مراسم همان مراسم پرستش پریاپوس[۲۶] بود، که کومودوس[۲۷]، امپراتور روم، در اواخر قرن 2م آن را احیا کرد.
مرد بلند ویلمینگتن. 4/70 متر ارتفاع و در هر دست خود عصایی دارد. پیکره در کنار سنگرهایی طراحی شده است که با آجرهایی سفید رنگ مشخص می‌شوند. از پیدایی این غول هیچ اطلاعی در دست نیست، اما حدس‌هایی خیال‌پردازانه منشأ آن را به سلت‌ها، رومی‌ها، ساکسون‌ها، و دروئیدها نسبت می‌دهد. همچنین بین او و شخصیت‌های گوناگون اسطوره‌ای، اخترشناسان، و راهبان بندیکتی صومعۀ ویلمینگتون، که در 1414م ازبین رفت، پیوندی برقرار می‌کنند. یکی از نظریه‌های اخیر برپایۀ این حدس استوار است که پیکره ممکن است نقش اعلان غول‌آسایی برای تبلیغ صومعه را داشته است تا مسافران احساس آرامش و زنده‌دلی کنند.
- ↑ turf
- ↑ Celts
- ↑ Romans
- ↑ Saxons
- ↑ Druids
- ↑ Benedictine
- ↑ Cerne Abbas Giant
- ↑ Dorchester
- ↑ Dorset
- ↑ Iron Age
- ↑ Uffington
- ↑ Berkshire
- ↑ Long Man of Wilmington
- ↑ Windover Hill
- ↑ East Sussex
- ↑ Bledlow
- ↑ Whiteleaf
- ↑ Chiltern Hills
- ↑ Fovant Down
- ↑ Wiltshire
- ↑ Mormond Hill
- ↑ Aberdeenshire
- ↑ Scotland
- ↑ ithyphallic
- ↑ Hercules
- ↑ Priapus
- ↑ Commodus