گروس، جورج (۱۸۹۳ـ۱۹۵۹)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جورج گروس
George Grosz
زادروز ۱۸۹۳م
درگذشت ۱۹۵۹م
محل زندگی آلمان، امریکا
ملیت آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل درسدن
شغل و تخصص اصلی نقاش
شغل و تخصص های دیگر گرافیست
سبک اکسپرسیونیسم
آثار  مهمان ناخوانده (۱۹۲۵- در موزه هنرهای معاصر تهران)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان

گروس، جورج (۱۸۹۳ـ۱۹۵۹)(Grosz, George)

نقاش اکسپرسیونیست[۱] و گرافیست امریکایی، زادۀ آلمان. در ۱۹۱۸ در برلین، از بنیاد‌گذاران گروه دادا[۲] بود، و با چیره‌دستی طراحی‌های طنزآمیز و خشونت‌باری را در انتقاد به سازمان‌های دولتی و نظامی پدید آورد. پس از آن‌که بارها مورد تعقیب قرار گرفت، در ۱۹۳۲ زادگاهش برلین را ترک کرد و به امریکا رفت. طراحی‌های برجسته‌اش او را سرآمد اکسپرسیونیست‌های آلمان قرار داد؛ لیکن از ۱۹۳۳ گروس و آثارش در ذهن بیشتر آلمانی‌ها، به فراموشی سپرده شد، زیرا رژیم نازیِ هیتلر[۳] آثارش را با عنوان هنر فاسد[۴] محکوم کرد. حتی در اواخر دهۀ ۱۹۲۰، پیش از به‌قدرت‌ رسیدن هیتلر، گروس با پردۀ معروفش با ‌نام بنگرید آن مرد را[۵]، به‌جرم توهین به مقدّسات به دادگاه فراخوانده شده بود؛ در این اثر، مسیح مصلوب را با ماسک ضد گاز و پوتین‌های ارتشی تصویر کرده است.

گروس بعدها به مکتب عینیت جدید[۶] پیوست. گروس در درسدن[۷] درس خواند، و از روحیۀ انقلابی هنرمندان آلمانیِ پس از جنگ جهانی اول عمیقاً متأثر بود. نظامیگری، سرمایه‌داری، طبقۀ متوسط خودپسند، قدرت‌نمایی‌های بزرگان ارتش و صنایع بزرگ و کلیسا را با زبانی تلخ و نیش‌دار به طنز گرفت. در ۱۹۳۸ تبعۀ امریکا شد؛ لیکن در آن کشور که به‌لحاظ درون‌مایه و سبک هنری، سنتّی‌تر از اروپا بود، فرصت چندانی برای عرضۀ توانایی‌های پیشین خود نیافت. از آن‌که نتوانست نام و آوازۀ بلندی کسب کند، بیش‌ازپیش افسرده شد، و در ۱۹۵۹ به برلین بازگشت، و چند ماه بعد درگذشت. تابلویی از گروس با نام مهمان ناخوانده[۸] (۱۹۲۵) در موزۀ هنرهای معاصر تهران[۹] نگهداری می‌‌شود. زندگی‌نامۀ خودنوشت او با ‌نام آریِ کوچک، نخیرِ بزرگ[۱۰] در ۱۹۴۶ منتشر شد.

جورج گروس

 


تک‌چهره ماکس هرمان نايسه، شاعر، 1927، اثر جورج گروس
اثری از گروس
  1. expressionist
  2. Dada
  3. Hitler
  4. Degenerate Art
  5. Ecce Homo
  6. Neue Sachlichkeit
  7. Dresden
  8. The Unexpected Guest
  9. Tehran Museum of Contemporary Art
  10. A little Yes and a Big No