ابوطالب، یحیی بن حسین (۳۴۰ـ۴۲۴ق)

یحیی بن حسین ابوطالب;
زادروز	۳۴۰ق;
درگذشت	۴۲۴ق
شغل و تخصص اصلی	شاعر و متکلم
آثار	التَّحریر والشَّرح؛ کتاب‌المُجزی؛ کتاب‌الدِّعاقة
گروه مقاله	دین اسلام
خویشاوندان سرشناس	سید ابوالعباس (دایی)

ابوطالِب، یحیی بن حسین (۳۴۰ـ۴۲۴ق)

شاعر و متکلم زیدیه. از نوادگان حسن بن زید علوی بود. نخست شیعۀ اثنا ‌عشری بود، اما بعدها به زیدیه گروید. در بغداد نزد دایی‌اش سید ابوالعباس و شیخ مفید و در ری نزد صاحب بن عباد درس خواند. از قاضی عبد‌الجبار همدانی بهره برد. در گرگان تدریس کرد و کتابی در تقدیم به حسن بن مصعبی، وزیر منوچهر زیاری نوشت. پس از درگذشت برادرش، ابوالحسن احمد بن حسین، که امام زیدیان بود به لنگای گیلان رفت و مردم با وی بیعت کردند. از ابوطالب اشعاری به‌جا مانده است. از آثارش: التَّحریر والشَّرح؛ کتاب‌المُجزی؛ کتاب‌الدِّعاقة.