اثنا عشریه
اِثْنا عَشَریه
(یا: دوازده امامی) اصلی‌ترین و عمده‌ترین گرایش در مذهب شیعه، قائل به اصل امام دوازدهم غایب (عج). این گروه که از همان آغاز در مقابل سَبعیه (هفت‌امامی) اثنا‌عشری خوانده شدند، معتقدند که امامت از علی (ع) آغاز می‌شود و بعد از امام هفتم نیز همچنان سلسلۀ ائمه ادامه می‌یابد و در نهایت به مهدی موعود (عج) می‌رسد. دوازده امام نزد شیعۀ اثنا‌عشری در جدول آمده است. شیعیان اثنا‌عشری معتقد به «نصّ جَلی» هستند و می‌گویند رسول اکرم (ص) در روز غدیر خم، علی (ع) را آشکارا به جانشینی خود برگزید و او را به امامتِ امت تعیین کرد و به قدرت و لطف خداوند، حضرت مهدی (عج) پس از دورۀ ۶۹سالۀ غیبت صغری و پس از غیبت کبری، با بروز علائمی ظهور خواهد کرد و شیعیان باید منتظر فرج و ظهورش باشند. شیعیان اثنا‌عشری به حجّیت قرآن، سنتِ رسول خدا (ص)، اجماعی که کاشف از قول معصوم باشد و عقل قائل‌اند و احکام شریعت را از این منابع استنباط می‌کنند. شیعۀ اثنا‌عشریه تا پیش از صفویه، در ایران مذهبی غیررسمی و در اقلیت بود، تا این‌که شاه اسماعیل اول صفوی تشیّع را مذهب رسمی کشور کرد و سیاستِ دولت خود را بر مبنای این مذهب قرار داد. چون بیشتر احادیث اعتقادی و فقهی شیعه از امام صادق (ع)، ششمین امام شیعیان، روایت شده است، فقه شیعه را «فقه جعفری» و مذهب منسوب به او را «مذهب جعفری» گفته‌اند. مذهب جعفری هم‌اکنون مذهب رسمی ملت و دولتِ ایران است. امروزه شیعیان اثنا‌عشری در سراسر دنیا پراکنده‌اند و بسیاری از مسلمانان دیگر ممالک اسلامی، نظیر عراق و لبنان و بحرین و غیره معتقد به این مذهب‌اند. نیز← شیعه
| نام | تاریخ زندگی |
|---|---|
| امام علی بن ابیطالب (امیرالمؤمنین)، ابوالحسن (ع) | 23پ هـ ـ40ق |
| امام حسن مجتبی، ابومحمد حسن بن علی (ع) | 3ـ50ق |
| امام حسین، ابوعبدالله حسین بن علی (ع) | 4ـ61ق |
| امام زین‌العابدین (سجاد)، ابومحمد علی بن حسین (ع) | 38ـ95ق |
| امام باقر (محمد باقر)، ابوجعفر محمد بن علی (ع) | 57ـ144ق |
| امام جعفر صادق، ابوعبدالله جعفر بن محمد (ع) | 80 ـ 148ق |
| امام موسی كاظم، ابوالحسن موسی بن جعفر (ع) | 128ـ183ق |
| امام رضا، ابوالحسن علی بن موسی الرضا (ع) | 151ـ203ق |
| امام محمد تقی (جواد)، ابوجعفر محمد بن علی (ع) | 195ـ220ق |
| امام علی النقی (هادی)، ابوالحسن علی بن محمد (ع) | 214ـ254ق |
| امام حسن عسكری، ابومحمد حسن بن علی (ع) | 232ـ260ق |
| امام زمان (صاحب‌الزمان، مهدی موعود، بقیه‌الله)، | 255ق ـ |
| ابوالقاسم محمد بن حسن (ع) | 255ق ـ |