آبرلین، شارل (۱۸۹۵)
آبِرلین، شارل (۱۸۹۵-۱۹۶۰)(Aberline, Charles)
| شارل آبرلین Charles Aberline | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۵م |
| درگذشت | ۱۹۶۰م |
| محل زندگی | فرانسه، ایران |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | پزشکی دانشگاه استراسبورگ (۱۹۱۳-۱۹۱۹) |
| شغل و تخصص اصلی | پزشک |
| گروه مقاله | پزشکی |
پزشک فرانسوی، استاد پزشکی نوین در ایران. در ۱۹۱۳ در استراسبورگ در رشتۀ پزشکی تحصیل کرد و در ۱۹۱۹ آن را به‌پایان رساند و در همان زمان در بخش آسیب‌شناسی همان دانشکده در مقام دستیار به‌کار پرداخت. در ۱۹۲۰ به ریاست کارهای عملی و در ۱۹۲۸ به دانشیاری کرسی آسیب‌شناسی دانشکدۀ پزشکی پاریس برگزیده شد. در ۱۹۳۱ ریاست بخش تجربی انستیتو سرطان را به‌عهده گرفت و در ۱۹۳۸ به استادی کرسی بهداشت و باکتریولوژی دانشکدۀ پزشکی استراسبورگ رسید. او در انستیتو سرطان بیشتر اوقات خود را به مطالعه دربارۀ سرطان اختصاص داد و به بررسی دربارۀ ویروس‌های مولد سرطان و لوسمی‌های قابل انتقال پرداخت. ازجمله کارهای عملی او بررسی در موضوع بیماری‌های کلیه و تومورهای استخوانی بود و به کشفیاتی نیز در این زمینه دست یافت و چندین‌بار از طرف دولت فرانسه و دانشکدۀ پزشکی پاریس در کنگره‌های بین‌المللی بروکسل، برلن، لندن و مادرید به‌عنوان نمایندۀ رسمی شرکت کرد. در ۱۹۳۷ در مقام نمایندۀ فرانسه در آکادمی بین‌المللی تعلیم تکمیلی پزشکان و در ۱۹۳۸ به عضویت شورای عالی بهداشت فرانسه انتخاب شد. در ۱۹۳۹/۱۳۱۸، دولت ایران ریاست دانشکدۀ پزشکی تهران را به او واگذار کرد که تا ۱۳۲۷ ادامه داشت. او در زمان ریاست خود همۀ بیمارستان‌های تهران را به دانشکدۀ پزشکی ملحق کرد.