فلوبر، گوستاو (۱۸۲۱ـ۱۸۸۰)
فِلوبِر، گوستاو (۱۸۲۱ـ۱۸۸۰)(Flaubert, Gustave)
گوستاو فِلوبِر Gustave Flaubert | |
---|---|
زادروز |
روآن 1821م |
درگذشت | 1880م |
ملیت | فرانسوی |
شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
آثار | مادام بوواری (1857)؛ سالامبو (1862)؛ تربیت احساسات (1869) |
گروه مقاله | ادبیات غرب |
نویسندۀ فرانسوی. یکی از رماننویسهای مهم قرن ۱۹، مؤلف مادام بوواری[۱] (۱۸۵۷)، سالامبو[۲] (۱۸۶۲)، تربیت احساساتی[۳] (۱۸۶۹) و وسوسۀ سنت آنتوان[۴] (۱۸۷۴)، همچنین مجموعۀ داستان سه داستان[۵] (۱۸۷۷). نتیجۀ التزام او به هنر، سبکی وسواسگونه در نثر، بیان واقعگرایانه، و عمق روانشناختیای بود که غالباً از طریق تکگویی درونی آشکار میشود. فلوبر در روآن[۶] زاده شد. مدتی حقوق خواند، امّا ادبیات را ترجیح داد. در ۱۸۴۷ به برتانی[۷] رفت و از ۱۸۴۹ تا ۱۸۵۱ در یونان و خاورمیانه بود، امّا بیشتر عمر خود را با آرامش نزد مادر و خواهرزادهاش در مِلک خود نزدیک روآن گذراند. از ۱۸۴۶ تا ۱۸۵۴ عاشق لوییز کوله[۸] بود، امّا عشق یکطرفۀ او در ۱۵سالگی به مادام الیزا شلزینگر[۹]، تأثیر بیشتری بر شخصیت او برجا نهاد. مادام بُواری، که نگارش آن سالها بهطول انجامید، جنجال زیاد برانگیخت و مؤلف و ناشر به جرم هتک اخلاق تحت تعقیب قرار گرفتند، امّا تبرئه شدند. در ۱۸۵۸ فلوبر به کارتاژ سفر کرد و به مطالعۀ جدی باستانشناختی و تاریخی محیط آن پرداخت و از نتیجۀ تحقیقاتش در خلق سالامبو، دومین رمانش استفاده کرد که موضوع آن کشمکش میان رُم و کارتاژ است. فلوبر با چاپ دو اثر بعدیاش، از اعضای مهم محفل ادبی کوچکی متشکل از تورگنیف[۱۰]، زولا[۱۱]، دوده[۱۲] و برادران گنکور[۱۳] شد. او دوست نزدیک ژرژ ساند[۱۴] هم بود. آخرین اثر او، بووار و پکوشه[۱۵] ناتمام ماند و پس از مرگش در ۱۸۸۱ بهچاپرسید. فلوبر با وسواس مینوشت، روی هر کلمه کار میکرد و هرگز از نتیجۀ کارش راضی نبود؛ سبک او نمونهای از ناببودن و قدرت است. از میانمایگی بیزار بود و تنفرش از بورژوازی بهحد وسواس رسید. او با شناخت و اشراف تمام به رسوم رایج عصر خود مینوشت و در مقام رماننویس باید او را میان مکاتب واقعگرا و رُمانتیک جا داد، که در عین تعلقنداشتن به این دو مکتب، با هر دو آنها وجوه اشتراک داشت. او بیتردید رُمانتیسم[۱۶] را ترجیح میداد اما در واقع برخلاف خواستۀ خودش پیروزی درخشان او نتیجۀ رمان واقعگرایانۀ مادام بوواری بود، بهگونهای که این اثر، الهامبخش واقعگرایی مدرن قلمداد شده است.
- ↑ Madame Bovary
- ↑ Salammbô
- ↑ L’Education sentimentale/Sentimental Education
- ↑ La Tentation de Saint Antoine/The Temptation of St Anthony
- ↑ Trois Contes/Three Tales
- ↑ Rouen
- ↑ Brittany
- ↑ Louise Colet
- ↑ Mme Elisa Schlesinger
- ↑ Turgenev
- ↑ Zola
- ↑ Daudet
- ↑ Goncourts
- ↑ George Sand
- ↑ Bouvard et Pécuchet
- ↑ Romanticism