نورویچ
نورویچ (Norwich)
(یا: ناریچ) شهر و مرکز اداری نورفوک[۱]، در شرق انگلستان، بر رود وِنسام[۲]، به فاصلۀ ۱۶۰کیلومتری شمال شرقی لندن. ۱۷۲,۶۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۱) دارد. صنایع آن عبارت‌اند از خدمات مالی و بیمه، گردشگری، علوم مهندسی، چاپ، صنایع فنّاوری پیشرفته و فناوری زیستی و تولید کفش، خردل، پوشاک، مواد شیمیایی، و شیرینی. نورویچ بزرگ‌ترین شهرِ دارای برج و باروی قرون وسطایی در انگلستان است. نورویچ، که ساکسون‌ها در قرن ۹م آن را به استحکامات دفاعی مجهز کردند، در قرون وسطا مَسکن بافندگان فلاندری[۳] بود و در قرن ۱۴م به مرکز فروش پارچه‌های پشمی تبدیل شد. با توسعۀ شهرهای تولیدی شمالی در انقلاب صنعتی[۴] (۱۷۵۰ـ۱۸۵۰)، از اهمیت آن کاسته شد. این شهر درخلال جنگ جهانی دوم به‌شدت آسیب دید. نورویچ قلعه‌ای نورمانی، کلیسای جامع (۱۰۹۶م)، اتاق اصناف (قرن ۱۵م)، بیش از ۳۰ کلیسا از قرون وسطا، و خانه‌هایی به سبک تودور[۵] دارد. بزرگ‌ترین کلیسای شهر سنت پیتر[۶] (۱۴۳۰ـ۱۴۵۵م) است که ارتفاع برج آن ۳۱ متر است و ۱۳ ناقوس دارد. بازار نورویچ به قرن ۱۱م بازمی‌گردد و با بیش از ۲۰۰ غرفه، بزرگ‌ترین بازار روباز انگلستان است. ساختمان شهرداری[۷] (۱۹۳۸) یک برج ساعت به ارتفاع ۵۶ متر دارد. دانشگاه اَنْگلیای شرقی[۸] (۱۹۶۳) مرکز هنرهای بصری[۹] (۱۹۷۸) و آزمایشگاه پژوهش‌های مولکولی[۱۰] (۱۹۸۷) را در خود جا داده است.