ولادی وستوک
وِلادی‌وُسْتوک (Vladivostok)
شهری بر کرانۀ غربی دریای ژاپن[۱]، با ۶۲۷هزار نفر جمعیت (۱۹۹۶). بر شبه‌جزیره‌ای واقع شده که تا خلیج پطر کبیر[۲] گسترش یافته است. این شهر مرکز سرزمین[۳] کرانه‌ای پریمورسکیِ[۴] فدراسیون روسیه، و از مهم‌ترین مراکز اقتصادی و فرهنگی خاور دور روسیه[۵] است، که بزرگ‌ترین شهر آن نیز محسوب می‌شود. ولادی‌وستوک پایانۀ راه‌آهن سراسری سیبری[۶] (از مسکو به طول ۹,۲۲۴ کیلومتر) و جادۀ دریای شمال[۷]، مرکز ارتباطات سرزمین‌های حوزۀ اقیانوس آرام، بزرگ‌ترین بندر روسیه بر ساحل این اقیانوس، و پایگاه اصلی ناوگان اقیانوس آرام است. صنایع ولادی‌وستوک عبارت‌اند از علوم مهندسی، تعمیر کشتی، ساخت تجهیزات معدنی، ماهی‌گیری، و صید نهنگ. از زمان فروپاشی کمونیسم در ۱۹۹۱، پیشرفت‌های زیادی در بخش‌های خدمات مالی، شرکتی، و غیره حاصل شده است. این شهر مرکز فرهنگی و آموزشی نیز محسوب می‌شود. شعبه‌ای از آکادمی علوم روسیه[۸] و دانشگاه خاور دور[۹] در این شهر قرار دارند؛ این دانشگاه در ۱۸۹۹ به‌منزلۀ مؤسسۀ خاورشناسی[۱۰] تأسیس شد و از ۱۹۲۰ دانشگاه است. ولادی‌وستوک در ۱۸۶۰ به‌منزلۀ بندر روسی تأسیس و از ۱۸۸۰ به شهر تبدیل شد. در ۱۸۸۸ مرکز منطقه‌ای شد؛ به‌سرعت به‌منزلۀ بندر آزاد توسعه یافت و مرکز تدارکات خاور دور روسیه و ترانزیت کالاها از منچوری[۱۱] بود و در دهۀ ۱۹۳۰، به بندری بین‌المللی تبدیل شد. در هر دو جنگ جهانی، تدارکات متفقین از طریق این بندر به روسیه منتقل می‌شد؛ از ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۲، نیروهای غربی به فرماندهی ژاپنی‌ها شهر را تصرف کردند و چندین دولت موافق و مخالف بلشویک‌ها بر‌سر کار آمدند. در این شهر اقلیت چینی بزرگی زندگی می‌کنند.