شهناز پهلوی
شهناز پهلوی (1319- )
اولین فرزند محمدرضا پهلوی و تنها فرزند فوزیه. پدر بزرگ پدری او رضاشاه و پدر بزرگ مادری اش ملک فؤاد اول، پادشاهان ایران و مصر بودند. ملک فاروق دایی او، آخرین پادشاه مصر، و پدرش محمدرضا پهلوی، آخرین پادشاه ایران بود.
فوزیه در حالی ایران را به مقصد مصر ترک کرد و درخواست طلاق داد که شهناز 6 ساله بود. او نزد یکی از عمه‌هایش بزرگ شد. اما به علت دلتنگی‌هایش، او را برای تحصیل به مدرسه و سپس کالجی در اروپا فرستادند. در 18 سالگی به سوئیس رفت و دورۀ تحصیل پنج ساله‌اش را در پانسیون ماری ژوزه گذراند و در 1331 به ایران بازگشت.
شاه بنا به علل سیاسی مایل بود شهناز با ملک فیصل، پادشاه عراق ازدواج کند اما خود او تمایلی نداشت و در 1335ش به عقد اردشیر زاهدی، پسر فضل الله زاهدی، درآمد که عامل و مجری کودتای 28 مرداد 1332 علیه دولت محمد مصدق و سبب بازیافتن تاج و تخت سلطنت شاه شده بود. پس از گذشت دو سال از ازدواج شان، دخترشان مهناز متولد شد.
اما پس از 7 سال کاسۀ صبر شهناز لبریز شد و دیگر نتوانست عیاشی ها و خوشگذرانی‌های همسرش را تاب بیاورد و از او جدا شد. شهناز پهلوی پس از جدایی، به سوئیس رفت.
آن جا او دلباختۀ خسرو جهانبانی، فرزند امان الله جهانبانی شد که در رشتۀ نقاشی تحصیل می کرد. شهناز بدون رضایت دربار با او ازدواج کرد و از او صاحب دختر و پسری به نام‌های فوزیه و کیخسرو شد. زندگی مشترک آنان تا هنگام مرگ خسرو جهانبانی در ۱۳۹۳ش پایدار بود.
پس از انقلاب اسلامی در ۱۳۵۷ش، شهناز پهلوی به خارج از ایران مهاجرت کرد و در سوئیس اقامت گزید. او تابعیت سوئیسی و نیز تابعیت مصری دارد.
بعد از مرگ شاه، او به پاریس رفت.