هررا، فرانسیسکو د (۱۵۷۶ـ۱۶۵۶)
هِرِرا، فرانسیسکو دِ (۱۵۷۶ـ۱۶۵۶)(Herrera, Francisco de)
| فرانسیسکو د هررا Francisco de Herrera | |
|---|---|
| زادروز |
۱۵۷۶م |
| درگذشت | ۱۶۵۶م |
| ملیت | اسپانیایی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| شغل و تخصص های دیگر | باسمه کار و مدال ساز |
| لقب | «مهتر» |
| آثار | نقاشی قدیس فرانسیس در کلیسای جامع سویل؛ پرده معراج مریم عذرا در کلیسای آتوچا |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
| خویشاوندان سرشناس | فرانسیسکو د هررای کهتر (پسر) |
نقاش، باسمه‌کار[۱] و مدال‌ساز[۲] اسپانیایی. ملقب به «مهتر[۳]» بود. دیوارنگاره[۴] و صحنه‌های تاریخی، نقاشی می‌کرد. آثارش بازنمودِ گذر از مانریسم (شیوه‌گری)[۵] به باروک[۶] در اسپانیا است. به شیوه‌ای زمخت و خشن هنرآفرینی می‌کرد، که نشانه‌هایی از نقاشی‌های آغازین دیه‌گو ولاسکز[۷]، معروف به «تصاویر آشپزخانه‌ای[۸]»، در آن‌ها بازیافتنی است؛ نخست نزد ولاسکز هنر آموخت. پدرِ فرانسیسکو دِ هِررای کهتر[۹] (۱۶۲۲ـ۱۶۸۵) بود. زمانی‌که به ضرب سکۀ تقلبی متهم شد، به کالج یسوعیان[۱۰] در سویل[۱۱] پناه برد، و در آن‌جا پردۀقدیس هِرمنگلید در جلال ابدی[۱۲] را کشید، که بدین‌وسیله فیلیپ چهارم[۱۳] او را عفو کرد. فرانسیسکو دِ هررّای کهتر شاگرد پدرش بود و از بی‌رحمی و تندخویی پدر به رم گریخت. هررای کهتر در نقاشی از نقش اشیا، گل، میوه، و ماهی مهارت داشت، لیکن دیوارنگاره نیز پدید آورد، و در اواخر عمر تک‌چهر‌ه‌سازی نیز می‌کرد. در ۱۶۶۰ معاون سرپرست آکادمی در سویل شد و نزد موریلیو[۱۴] به‌کار پرداخت. نقاشی قدّیس فرانسیس[۱۵] در کلیسای جامع سویل[۱۶] از آثار اوست؛ پردۀ معراج مریم عذرا[۱۷] در کلیسای آتوچا[۱۸] در مادرید سبب انتصابش به مقام نقاش مخصوص شاه شد.