پژوهشی در اصول اخلاق (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
'''دربارۀ کتاب''' | '''دربارۀ کتاب''' | ||
در ابتدا مقدمات و کلیاتی مطرح شده و فایده‌مندی فضیلت عمدۀ خیرخواهی مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه، به مواردی مانند خصایلی که برای ما مفیدند، خصایلی که برای ما دلپذیرند، خصایلی که برای دیگران دلپذیرند، جامعۀ سیاسی، عدالت و ... پرداخته شده است. هیوم در این کتاب خصلت قوام‌دهنده و | در ابتدا مقدمات و کلیاتی مطرح شده و فایده‌مندی فضیلت عمدۀ خیرخواهی مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه، به مواردی مانند خصایلی که برای ما مفیدند، خصایلی که برای ما دلپذیرند، خصایلی که برای دیگران دلپذیرند، جامعۀ سیاسی، عدالت و ... پرداخته شده است. هیوم در این کتاب خصلت قوام‌دهنده و مخصوصِ عملِ توأم با فضیلت را برجسته می‌کند. عمل توأم با فضیلت عبارت از این است که نسبت به دیگران و خود مفید و مطلوب واقع شویم. هیوم از این سخن نتیجه می‌گیرد که بنیاد خیر، مفید بودن است. و چون غالباً مسأله عبارت از رضایت دیگری است، اخلاق مبتنی بر تکبر و خودپسندی درست نیست. در این‌جا هیوم به مکتب شافتسبری<ref>Shaftesbury</ref> و هاچسون<ref>Hutcheson</ref> نزدیک می‌شود که خیر را بیش‌تر موضوع ذائقه می‌دانند تا عقل، و در آخرین تحلیل آن را بر احساسات بنا می‌کنند. اگرچه عقل در تصمیمات اخلاقی وارد می‌شود، خصلت حسن و قبح اعمال از عقل ناشی نمی‌شود. نقش عقل صرفاً تمیز میان صحیح و غلط است. از مفهوم عام خیر و شر یا بررسی امور واقع، هرگز نمی‌توان «حسن» و «قبح» را استنتاج کرد. درست است که حسن و قبح از واکنش ذهن انسان به احساس لذت و المی ناشی می‌شود که یک عمل را به وجود می‌آورد، ولی هر لذتی خوب و هر المی بد نیست. ما اعمالی را اخلاقی می‌خوانیم که مفیدند؛ البته نه به حال خودمان، بلکه به حال کسانی که آن اعمال را انجام می‌دهند یا از نتیجۀ آن‌ها تاثیر می‌گیرند. این‌که چه‌گونه لذت یا نفع دیگری می‌تواند برای ناظر آن مطلوب باشد، دلیل آن «احساس همدردی» است که امری غیر قابل انکار است. بدون احساس همدردی، انسان اسیر نفع شخصی خواهد بود و اخلاقی وجود نخواهد داشت. | ||
---- | ---- | ||