استدراج: تفاوت میان نسخه‌ها

استدراج <br>(در لغت به‌معنای نزدیک‌شدن یا نزدیک‌کردن تدریجی) در اصطلاح قرآنی کسی را رفته‌رفته به چیزی مکروه نزدیک‌کردن. این واژه دو بار در [[قرآن در اسلام|قرآن]] به‌کار رفته است (اعراف، ۱۸۲؛ قلم، ۴۴). استدراج از سنّت‌های الهی است به این معنا که چون بنده‌ای در سرکشی اصرار ورزد و استحقاق کیفر الهی را پیدا کند، خداوند خواسته‌های او را برآورده بر نعمت‌های او می‌افزاید و بی‌آن‌که او بفهمد، رفته‌رفته او را از رحمت خود دور و به کیفر نزدیک می‌کند. این نعمت‌ها بدون استحقاق و با وجود گناه، داده می‌شوند، تا بندۀ بدکار، سرمست و غرق گناه و غافل از توبه و یاد مرگ شود. استدراج معنی دیگری نیز دارد و آن گونه‌ای کار خارق‌العاده است که بعضی اقطاب و مرتاضان و درویشان و مشایخ حتی کافران و فاسقان ظاهر می‌سازند که دارای تعبیر مثبت و منفی است: ۱. عوضی است که حق تعالی در برابر تحمل ریاضت‌ها و سختی‌ها در این جهان، به آن‌ها می‌بخشد؛ ۲. آزمایش الهی است تا ظرفیت و خویشتن‌داری و تعبد و بی‌ادعایی یا پرمدعایی آن‌ها معلوم شود. <br><!--11253700-->