ظروف مرتبطه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بخش اول مقاله تقریباً به طور انحصاری به حکایت اختصاص دارد و، سپس، به کوشش برای توضیح رؤیایی که نویسنده در شب ۲۶ اوت ۱۹۳۱ دیده است. تحلیل او، که قدم به قدم محتوای بارز رؤیا را دنبال می‌کند، هیچ‌یک از عناصر کم‌وبیش اخیری را که ممکن بود در شکل‌گیری آن سهیم باشد نادیده نمی‌گیرد. راه‌های متقاطعی که ارائه می‌دهد در همۀ جهت‌ها کاوش شده است، و از نظر برتری قایل شدن برای این با آن ردۀ مرزگذاری، هیچ‌گونه رجحان منحصربه‌فردی بروز نمی‌کند. و برتون نتیجه می‌گیرد که، در تمامی مرحله‌ای که عمل رؤبا انجام می‌شود، هیچ‌چیز نیست که آشکارا صرفاً از داده‌هایِ «زندگیِ زیسته» وام نگرفته باشد: «در پایان، هیچ رمز و رازی وجود ندارد، هیچ چیزی که بتواند بقبولاند که، در طول شب، در اندیشۀ انسان اقدامی متعالی صورت می‌گیرد.» تحلیل او همچنین نشان می‌دهد که، برخلاف آن چیزی که محتوای بارز رؤیا مایل به پدیدار ساختن است، تأکید، به واقع، در جایی دیگر و خاصه بر روی ضرورت‌های قطع رابطه با تعدادی بازنمودهای عاطفی صورت می‌گیرد که خصوصیتی فلج‌کننده دارند. رؤیا، به شکلی بسیار آمرانه، به حذف آن بخش از گذشته ملزم می‌کند که همانندی آگاهانه‌اش از همه کم‌تر است. «در این مبحث بر فایدۀ اصلی آن تأکید می‌کنم که فایده‌ای تفننی و بیهوده، بدان‌گونه که دیگران خواسته‌اند بقبولانند، نیست و حتی بهتر از التيام سادۀ زخم‌هاست، اما فایده‌ای حرکتی به رفیع‌ترین معنای کلمه است؛ یعنی تعارضی واقعی است که به جلو می‌راند.»  

----