پرش به محتوا

سلیمانی، قربان (قوچان ۱۳۰۲ ـ ۱۳۸۶ش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =کورنل وایلد
|عنوان =قربان سلیمانی
|نام =Cornel Wilde
|نام =  
|نام دیگر=
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=بخشی
|زادروز=نیویورک ۱۹۱۵م
|زادروز=قوچان ۱۳۰۲‌ش
|تاریخ مرگ=۱۹۸۹م
|تاریخ مرگ=۱۳۸۶ش
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=امریکایی
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر و کارگردان
| شغل و تخصص اصلی =نوازنده دوتار
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=خواننده و داستان‌گو
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =در جشنواره موسیقی فجر ۱۳۶۹ به‌عنوان نوازندۀ برتر انتخاب شد
|آثار =طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰)
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =سینما
|گروه مقاله =موسیقی
|دوره =
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|فعالیت‌های مهم =
خط ۲۷: خط ۲۷:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
سلیمانی، قربان (قوچان ۱۳۰۲‌ـ‌۱۳۸۶ش)<br>
[[پرونده:قربان سلیمانی.jpg|بندانگشتی|قربان سلیمانی]]
[[پرونده: 25208900.jpg | بندانگشتی|سليماني، قربان]]<p>بخشی، نوازندۀ دوتار، خواننده و داستان‌گو. پرداختن به موسیقی در خانوادۀ او موروثی است. از ۸‌‌سالگی نزد پدرش ـ رمضان ـ که خود بخشی و نوازندۀ دوتار بود، به فراگیری بخشی‌گری پرداخت. سپس نزد بخشی‌های دیگری چون غلامحسین بخشی جعفرآبادی، خان‌محمد قیطاغی و عوض بخشی شاگردی کرد. از ۱۳۴۷ به‌‌عللی موسیقی را رها کرد و از ۱۳۶۴ مجدداً به آن روآورد. در دوران اخیر شاخص‌ترین و مسن‌ترین نوازندۀ دوتار در شمال خراسان بود. شیوۀ نوازندگی او متأثر از غلامحسین بخشی بود. او که در روستای زادگاهش به کشاورزی اشتغال داشت توانسته بود به جایگاهی جهانی برای موسیقی خود دست یابد. وی در جشنواره موسیقی فجر ۱۳۶۹ به‌عنوان نوازندۀ برتر انتخاب شد. در جشنوارۀ آوینیون فرانسه کار او مورد استقبال چشمگیری واقع شد. وی برای اجرای موسیقی بارها به کشورهای مختلف سفر کرد و مورد استقبال قرار گرفت.</p>
سلیمانی، قربان (قوچان ۱۳۰۲‌ـ‌۱۳۸۶ش)<br><p>بخشی، نوازندۀ دوتار، خواننده و داستان‌گو. پرداختن به موسیقی در خانوادۀ او موروثی است. از ۸‌‌سالگی نزد پدرش ـ رمضان ـ که خود بخشی و نوازندۀ دوتار بود، به فراگیری بخشی‌گری پرداخت. سپس نزد بخشی‌های دیگری چون غلامحسین بخشی جعفرآبادی، خان‌محمد قیطاغی و عوض بخشی شاگردی کرد. از ۱۳۴۷ به‌‌عللی موسیقی را رها کرد و از ۱۳۶۴ مجدداً به آن روآورد. در دوران اخیر شاخص‌ترین و مسن‌ترین نوازندۀ دوتار در شمال خراسان بود. شیوۀ نوازندگی او متأثر از غلامحسین بخشی بود. او که در روستای زادگاهش به کشاورزی اشتغال داشت توانسته بود به جایگاهی جهانی برای موسیقی خود دست یابد. وی در جشنواره موسیقی فجر ۱۳۶۹ به‌عنوان نوازندۀ برتر انتخاب شد. در جشنوارۀ آوینیون فرانسه کار او مورد استقبال چشمگیری واقع شد. وی برای اجرای موسیقی بارها به کشورهای مختلف سفر کرد و مورد استقبال قرار گرفت.</p>
<br><!--25208900-->
<br><!--25208900-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
سرویراستار
۴۱٬۲۴۴

ویرایش