خنج، شهرستان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
شهرستان خنج با 4124کیلومترمربع و حدود ۶۵۰متر ارتفاع از سطح دریا، دشت وسیعی در کوهپایههای [[زاگرس، کوهستان|زاگرس]] جنوبی است. اقلیم این شهرستان گرم و خشک و دارای تابستانهای طولانی و زمستانهای کوتاه است. به دلیل دارا بودن چراگاههای فصلیِ کوهستانی، این شهرستان از قشلاقات عشایر کوچروی [[قشقایی|ایل قشقایی]] در پاییز و زمستان است. شغل بیشتر مردم این شهرستان کشاورزی و دامداری و تجارت محصولات زراعی و دامی و مهمترین محصولات کشاورزی آنها خرما، مرکبات، گندم، جو، دانههای روغنی (کلزا و کنجد) و تنباکو است. آب کشاورزی خنج عمدتاً از طریق چاههای عمیق و نیمهعمیق پرشمار تأمین میشود. مردم شهرستان سنی شافعی هستند و به گویش [[خنجی]] (از شاخههای [[لارستانی]]) و اقلیتِ عشایر قشقاییِ شیعه نیز به ترکی میگویند. | شهرستان خنج با 4124کیلومترمربع و حدود ۶۵۰متر ارتفاع از سطح دریا، دشت وسیعی در کوهپایههای [[زاگرس، کوهستان|زاگرس]] جنوبی است. اقلیم این شهرستان گرم و خشک و دارای تابستانهای طولانی و زمستانهای کوتاه است. به دلیل دارا بودن چراگاههای فصلیِ کوهستانی، این شهرستان از قشلاقات عشایر کوچروی [[قشقایی|ایل قشقایی]] در پاییز و زمستان است. شغل بیشتر مردم این شهرستان کشاورزی و دامداری و تجارت محصولات زراعی و دامی و مهمترین محصولات کشاورزی آنها خرما، مرکبات، گندم، جو، دانههای روغنی (کلزا و کنجد) و تنباکو است. آب کشاورزی خنج عمدتاً از طریق چاههای عمیق و نیمهعمیق پرشمار تأمین میشود. مردم شهرستان سنی شافعی هستند و به گویش [[خنجی]] (از شاخههای [[لارستانی]]) و اقلیتِ عشایر قشقاییِ شیعه نیز به ترکی میگویند. | ||
سردر مسجد جامع خنج (مربوط به سدهٔ ۷ تا ۸ق)، بقعۀ شیخ حاج محمد ابونجم مربوط به سدهٔ ۷ق، بقعۀ شیخ شعیب مربوط به سدهٔ ۸ق، بقعۀ شیخ قاضی حسن مربوط به سدهٔ ۸ق، مقبرۀ شیخ عبدالسلام مربوط به دوره [[ایلخانان]] و آبانبار حاجی محمداسماعیل مربوط به دورۀ [[صفویه|صفوی]]، از آثار تاریخی این شهرستانند که همگی در بافت تاریخی و کهن شهر خنج قرار دارند و در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاند. | |||
---- | ---- | ||