فیشر، امیل (۱۸۵۲ـ۱۹۱۹): تفاوت میان نسخه‌ها

فیشِر، اِمیل (۱۸۵۲ـ۱۹۱۹)(Fischer, Emil)<br/> [[File:33197100.jpg|thumb|فيشِر، اِميل]] {{جعبه زندگینامه

}}شیمی‌دان آلمانی. قندهای سنتزی<ref>synthetic sugars</ref> را ساخت و از آن‌ها آنزیم‌های گوناگون تولید کرد. توصیفش از شیمیِ هیدرات‌های کربن<ref>carbohydrates</ref> و پپتیدها<ref>peptides </ref> اساس علم زیست‌شیمی شد. در ۱۹۰۲، به پاس تحقیقاتش در زمینۀ قند<ref>sugar</ref>ها و ترکیبات پورینی<ref>purine compounds</ref>، جایزۀ نوبل شیمی را دریافت کرد. حدوداً در ۱۸۸۲، تحقیقاتش را دربارۀ گروهی از ترکیبات، از‌جمله اسید اوریک<ref>uric acid</ref> و کافئین<ref>caffeine </ref>، آغاز کرد و دریافت که سرچشمۀ همه آن‌ها ماده‌ای ناشناخته است که آن را پورین<ref>purine </ref> نامید. طی چند سال بعد، حدود ۱۳۰ ترکیب وابسته به‌هم را سنتز کرد که یکی از آن‌ها اولین نوکلئوتید<ref>nucleotide</ref> سنتزی بود. این بررسی‌ها به سنتز داروهای خواب‌آور قوی‌ای انجامید که از اسیدهای باربی‌توریک<ref>barbituric acids</ref> (باربی‌تورات‌ها<ref>barbiturates</ref>) مشتق شده‌اند. فیشر در حومۀ بُن<ref>Bonn</ref> زاده شد و در آن‌جا، استراسبورگ، و مونیخ درس خواند. در ارلانگن<ref>Erlangen</ref> (۱۸۸۲ـ ۱۸۸۵)، وورتسبورگ<ref>Würzburg</ref> (۱۸۸۵ـ۱۸۹۲)، و برلین (از ۱۸۹۲) استاد بود. در ۱۸۸۴، ضمن بررسی قندها واکنش مهمی را کشف کرد. با ادامۀ کار، ساختار گلوکز<ref>glucose</ref>، فروکتوز<ref>fructose</ref>، مانوز<ref>mannose</ref>، و گروهی از قندهای معروف به هگزوز<ref>hexoses</ref> (شش قندی‌ها) را تعیین کرد. فیشر تحقیق در زمینۀ شیمیِ پروتئین<ref>protein</ref>ها را از ۱۸۹۹ آغاز کرد. آمینو‌اسیدهای اورنیتین<ref>amino acids ornithine </ref> (۴،۱ـ‌دی‌آمینو‌پنتانوئیک اسید<ref>diaminopentanoic acid</ref>) را در ۱۹۰۱، سرین<ref>serine</ref> (۱ـ هیدروکسی ۲ـ آمینو‌بوتانوئیک اسید<ref>hydroxy-2 aminobutanoic acid</ref>) را در ۱۹۰۲، و سیستین<ref>cystine</ref> را، که حاوی گوگرد<ref>sulphur </ref> است، در ۱۹۰۸ سنتز کرد. سپس، از ترکیب آمینو‌اسیدها<ref>amino acids </ref> با هم پلی‌پپتیدها<ref>polypeptides</ref> را به‌دست آورد.