ویکتور امانویل دوم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ویکتور امانوئل دوم (۱۸۲۰ـ۱۸۷۸)(Victor Emmanuel II)

نخستین پادشاه مملکت متحد ایتالیا (از ۱۸۶۱). پس از استعفای پدرش، شارل آلبر[۱] (۱۸۴۹)، شاه ساردنی[۲] شد. پس از اتحاد با فرانسه و بریتانیا (۱۸۵۵)، درگیر جنگ کریمه[۳] شد. در اتحاد با فرانسه، اتریشی‌ها را شکست داد (۱۸۵۹) و لومباردی[۴] را به قلمرو خود ملحق کرد. تا ۱۸۶۰ بخش اعظم ایتالیا تحت فرمان او درآمد؛ در ۱۸۶۱ او را پادشاه ایتالیا اعلام کردند و در ۱۸۷۰، رُم[۵] را به پایتختی خود برگزید.

 


  1. Charles Albert
  2. Sardinia
  3. Crimean War
  4. Lombardy
  5. Rome