آندراش شیف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۰: خط ۳۰:
نوازنده‌ی [[پیانو]] و رهبر ارکستر مجاری- بریتانیایی. پدر و مادر شیف از بازماندگان یهودیان نابود شده توسط نازی‌ها ([[هولوکاست]]<ref>Holocaust</ref>) هستند. او در آکادمی [[فرانتس لیست]]<ref>Franz Liszt Academy</ref> [[بوداپست]]<ref>Budapest</ref>، مدرسه‌ی عالی موسیقی لیستِ وایمار<ref>Hochschule für Musik Franz Liszt, Weimar</ref> ([[آلمان]]<ref>Germany</ref>) و در [[انگلستان|انگلیس]] درس خوانده است. شیف استاد آکادمی [[بارنبویم، دانیل (۱۹۴۲)|بارنبویم]]- [[سعید، ادوارد (۱۹۳۵ ـ ۲۰۰۳)|ادوارد سعید]]<ref>Barenboim–Said Akademie</ref> (برلین) و از حیث رویکرد سیاسی از منتقدان سیاست‌های حکومت‌های [[مجارستان]]<ref>Hungary</ref> و [[اتریش]]<ref>Austria</ref> است.
نوازنده‌ی [[پیانو]] و رهبر ارکستر مجاری- بریتانیایی. پدر و مادر شیف از بازماندگان یهودیان نابود شده توسط نازی‌ها ([[هولوکاست]]<ref>Holocaust</ref>) هستند. او در آکادمی [[فرانتس لیست]]<ref>Franz Liszt Academy</ref> [[بوداپست]]<ref>Budapest</ref>، مدرسه‌ی عالی موسیقی لیستِ وایمار<ref>Hochschule für Musik Franz Liszt, Weimar</ref> ([[آلمان]]<ref>Germany</ref>) و در [[انگلستان|انگلیس]] درس خوانده است. شیف استاد آکادمی [[بارنبویم، دانیل (۱۹۴۲)|بارنبویم]]- [[سعید، ادوارد (۱۹۳۵ ـ ۲۰۰۳)|ادوارد سعید]]<ref>Barenboim–Said Akademie</ref> (برلین) و از حیث رویکرد سیاسی از منتقدان سیاست‌های حکومت‌های [[مجارستان]]<ref>Hungary</ref> و [[اتریش]]<ref>Austria</ref> است.


شیف از 5 سالگی نواختن پیانو را شروع کرده است. پس از اتمام تحصیلاتش در مجارستان، آلمان و انگلیس، در سال 1979م برای مهاجرت به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] تلاش کرد که به دلیل سفرهای هنری متعددش به او شهروندی آن کشور اعطا نشد. از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۸م مدیر هنری فستیوال «موسیقی مجلسی<ref>Musiktage Mondsee</ref>» در نزدیکی [[سالزبورگ، شهر|سالزبورگ]] بود. شیف به عنوان رهبر با ارکسترهای مجلسی، سمفونیک و فیلارمونیک متعددی در سراسر اروپا و امریکا آثاری از [[هایدن، یوزف (۱۷۳۲ـ۱۸۰۹)|هایدن]]، [[برامس، یوهانس (۱۸۳۳ـ۱۸۹۷)|یوهانس]]، [[باخ، یوهان سباستیان (۱۶۸۵ـ۱۷۵۰)|باخ]]، [[موتسارت، ولفگانگ آمادیوس (۱۷۵۶ـ۱۷۹۱)|موتسارت]]، [[بتهوون، لودویگ وان (۱۷۷۰ـ۱۸۲۷)|بتهوون]]، [[شوبرت ، فرانتس (۱۷۹۷ـ ۱۸۲۸)|شوبرت]] و [[شومان ، روبرت (۱۸۱۰ـ۱۸۵۶)|شومان]] را اجرا کرده است. وی از سال 2001 به عنوان شهروند بریتانیا پذیرفته شده و به همراه همسرش، یوکو شیوکاو<ref>Yūko Shiokawa</ref> (نوازنده‌ی ویولن ژاپنی) عمدتاً در انگلیس زندگی می‌کند.  
شیف از 5 سالگی نواختن پیانو را شروع کرده است. پس از اتمام تحصیلاتش در مجارستان، آلمان و انگلیس، در سال 1979م برای مهاجرت به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] تلاش کرد که به دلیل سفرهای هنری متعددش به او شهروندی آن کشور اعطا نشد. از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۸م مدیر هنری فستیوال «[[موسیقی مجلسی]]<ref>Musiktage Mondsee</ref>» در نزدیکی [[سالزبورگ، شهر|سالزبورگ]]<ref>Salzburg</ref> بود. شیف به عنوان رهبر با ارکسترهای مجلسی، سمفونیک و فیلارمونیک متعددی در سراسر اروپا و امریکا آثاری از [[هایدن، یوزف (۱۷۳۲ـ۱۸۰۹)|هایدن]]<ref>Haydn</ref>، [[برامس، یوهانس (۱۸۳۳ـ۱۸۹۷)|یوهانس]]، [[باخ، یوهان سباستیان (۱۶۸۵ـ۱۷۵۰)|باخ]]<ref>Bach</ref>، [[موتسارت، ولفگانگ آمادیوس (۱۷۵۶ـ۱۷۹۱)|موتسارت]]<ref>Mozart</ref>، [[بتهوون، لودویگ وان (۱۷۷۰ـ۱۸۲۷)|بتهوون]]<ref>Beethoven</ref>، [[شوبرت ، فرانتس (۱۷۹۷ـ ۱۸۲۸)|شوبرت]]<ref>Schubert</ref> و [[شومان ، روبرت (۱۸۱۰ـ۱۸۵۶)|شومان]]<ref>Schumann</ref> را اجرا کرده است. وی از سال 2001م به عنوان شهروند [[بریتانیا]] پذیرفته شده و به همراه همسرش، یوکو شیوکاو<ref>Yūko Shiokawa</ref> (نوازنده‌ی [[ویولن]] ژاپنی) عمدتاً در انگلیس زندگی می‌کند.  


شیف تاکنون جوایز متعدد و افتخارات بسیاری کسب کرده‌ است و در سال 2014م هم، به پاسِ خدماتش به دنیای موسیقی، از دستِ [[الیزابت دوم|ملکه الیزابت دوم]] لقبِ شوالیه (عنوان سِر) دریافت کرد. از جوایز وی: جایزه‌ی گرمی<ref>Grammy Awards</ref>، جایزه‌ی کشوت<ref>Kossuth Prize</ref>، جایزه‌ی گرامافون<ref>Gramophone Award‎</ref>، مدال موتسارت<ref>Mozart Medal</ref>‏، و «جایزه‌ی باخِ» آکادمی سلطنتی موسیقی<ref>Royal Academy of Music‎</ref>.
شیف تاکنون جوایز متعدد و افتخارات بسیاری کسب کرده‌ است و در سال 2014م هم، به پاسِ خدماتش به دنیای موسیقی، از دستِ [[الیزابت دوم|ملکه الیزابت دوم]] لقبِ شوالیه (عنوان سِر) دریافت کرد. از جوایز وی: جایزه‌ی گرمی<ref>Grammy Awards</ref>، جایزه‌ی کشوت<ref>Kossuth Prize</ref>، جایزه‌ی گرامافون<ref>Gramophone Award‎</ref>، مدال موتسارت<ref>Mozart Medal</ref>‏، و «جایزه‌ی باخِ» آکادمی سلطنتی موسیقی<ref>Royal Academy of Music‎</ref>.      
<br />


----




 
----
<br />
<references />
<references />
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:کلاسیک جهان]]
[[رده:کلاسیک جهان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۶

آندراش شیف
András Schiff
زادروز بوداپست 21 دسامبر 1953م
ملیت مجاری- بریتانیایی
تحصیلات و محل تحصیل آکادمی فرانتس لیست بوداپست، مدرسه‌ی عالی موسیقی لیستِ وایمار (آلمان)، انگلیس
شغل و تخصص اصلی نوازنده‌ی پیانو و رهبر ارکستر
سبک کلاسیک
گروه مقاله موسیقی
خویشاوندان سرشناس یوکو شیوکاو (همسر)
جوایز و افتخارات جایزه‌ی گرمی، جایزه‌ی کشوت، جایزه‌ی گرامافون، مدال موتسارت‏، «جایزه‌ی باخِ» آکادمی سلطنتی موسیقی
آندراش شیف
آندراش شیف

آندراش شیف (بوداپست 21 دسامبر 1953م- ) (András Schiff)

نوازنده‌ی پیانو و رهبر ارکستر مجاری- بریتانیایی. پدر و مادر شیف از بازماندگان یهودیان نابود شده توسط نازی‌ها (هولوکاست[۱]) هستند. او در آکادمی فرانتس لیست[۲] بوداپست[۳]، مدرسه‌ی عالی موسیقی لیستِ وایمار[۴] (آلمان[۵]) و در انگلیس درس خوانده است. شیف استاد آکادمی بارنبویم- ادوارد سعید[۶] (برلین) و از حیث رویکرد سیاسی از منتقدان سیاست‌های حکومت‌های مجارستان[۷] و اتریش[۸] است.

شیف از 5 سالگی نواختن پیانو را شروع کرده است. پس از اتمام تحصیلاتش در مجارستان، آلمان و انگلیس، در سال 1979م برای مهاجرت به امریکا تلاش کرد که به دلیل سفرهای هنری متعددش به او شهروندی آن کشور اعطا نشد. از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۸م مدیر هنری فستیوال «موسیقی مجلسی[۹]» در نزدیکی سالزبورگ[۱۰] بود. شیف به عنوان رهبر با ارکسترهای مجلسی، سمفونیک و فیلارمونیک متعددی در سراسر اروپا و امریکا آثاری از هایدن[۱۱]، یوهانس، باخ[۱۲]، موتسارت[۱۳]، بتهوون[۱۴]، شوبرت[۱۵] و شومان[۱۶] را اجرا کرده است. وی از سال 2001م به عنوان شهروند بریتانیا پذیرفته شده و به همراه همسرش، یوکو شیوکاو[۱۷] (نوازنده‌ی ویولن ژاپنی) عمدتاً در انگلیس زندگی می‌کند.

شیف تاکنون جوایز متعدد و افتخارات بسیاری کسب کرده‌ است و در سال 2014م هم، به پاسِ خدماتش به دنیای موسیقی، از دستِ ملکه الیزابت دوم لقبِ شوالیه (عنوان سِر) دریافت کرد. از جوایز وی: جایزه‌ی گرمی[۱۸]، جایزه‌ی کشوت[۱۹]، جایزه‌ی گرامافون[۲۰]، مدال موتسارت[۲۱]‏، و «جایزه‌ی باخِ» آکادمی سلطنتی موسیقی[۲۲].



  1. Holocaust
  2. Franz Liszt Academy
  3. Budapest
  4. Hochschule für Musik Franz Liszt, Weimar
  5. Germany
  6. Barenboim–Said Akademie
  7. Hungary
  8. Austria
  9. Musiktage Mondsee
  10. Salzburg
  11. Haydn
  12. Bach
  13. Mozart
  14. Beethoven
  15. Schubert
  16. Schumann
  17. Yūko Shiokawa
  18. Grammy Awards
  19. Kossuth Prize
  20. Gramophone Award‎
  21. Mozart Medal
  22. Royal Academy of Music‎