فرانک، سزار (۱۸۲۲ـ۱۸۹۰): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:
فرانک، سزار (۱۸۲۲ـ۱۸۹۰)(Franck, Cesar)<br/>  
فرانک، سزار (۱۸۲۲ـ۱۸۹۰)(Franck, Cesar)<br/>  
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = سِزار فِرانْک
|عنوان = سزار فرانک
|نام = Cesar Franck
|نام = Cesar Franck
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۲۹: خط ۲۹:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
[[File:33054100-4.jpg|thumb|فِرانْک، سِزار]][[File:33054100.jpg|thumb|فِرانْک، سِزار]]
[[File:33054100-4.jpg|thumb|سزار فرانک]]
[[پرونده:Franck, Cesar.jpg|بندانگشتی|سزار فرانک]]
آهنگ‌ساز بلژیکی. از پیش‌گامان فرم چرخه‌ای (سیکلی)<ref>cyclic form  
آهنگ‌ساز بلژیکی. از پیش‌گامان فرم چرخه‌ای (سیکلی)<ref>cyclic form  



نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۴

فرانک، سزار (۱۸۲۲ـ۱۸۹۰)(Franck, Cesar)

سزار فرانک
Cesar Franck
زادروز لیِژ ۱۸۲۲م
درگذشت ۱۸۹۰م
ملیت بلژیکی
تحصیلات و محل تحصیل کنسرواتوار پاریس
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز
لقب شوالیۀ لژیون دونور
آثار سمفونی در رِمینور (1886ـ1888)؛ واریاسیون‌های سمفونیک (1885) برای پیانو و ارکستر؛ سونات ویولن (1886)؛ اوراتوریوی له‌بئاتیتود (برکت‌ها) (1879)
گروه مقاله موسیقی
جوایز و افتخارات از پیش‌گامان فرم چرخه‌ای (سیکلی)، بنیادگذار شاخۀ ویژه‌ای از موسیقی مدرن فرانسوی
سزار فرانک
سزار فرانک

آهنگ‌ساز بلژیکی. از پیش‌گامان فرم چرخه‌ای (سیکلی)[۱] بود، و سبک هارمونیک او از تجربه‌هایش در مقام ارگ‌نواز کلیسا تأثیر می‌گرفت. ازجمله آثار مذهبی و رُمانتیک اوست: سمفونی در رِمینور[۲] (۱۸۸۶ـ۱۸۸۸)، واریاسیون‌های سمفونیک[۳] (۱۸۸۵) برای پیانو و ارکستر، سونات ویولن[۴] (۱۸۸۶)، اوراتوریوی له‌بئاتیتود (برکت‌ها)[۵] (۱۸۷۹)، و قطعه‌های فراوان برای ارگ. فرانک در لیِژ[۶] به‌دنیا آمد. از کودکی در نواختن پیانو بااستعداد بود، و در ۱۱سالگی گشت هنری‌اش را در سراسر بلژیک برگزار کرد. در ۱۸۳۵ برای تحصیل به پاریس، رفت، و در ۱۸۳۷ وارد کنسرواتوار شد در آن‌جا هر سال یک جایزه می‌برد. در ۱۸۴۸ با بازیگر جوانی ازدواج کرد و در ۱۸۵۱ با سمت ارگ‌نواز در کلیسای سن ـ ژان ـ سن ـ فرانسوا[۷] استخدام شد. در ۱۸۵۳ سرپرست کُر و در ۱۸۵۸ ارگ‌نواز کلیسای سنت کلوتیلد[۸] شد. برجسته‌ترین خصوصیت او مهارتش در بداهه‌نوازی بود. در ۱۸۷۲ با سِمت استاد ارگ به‌استخدام کنسرواتوار درآمد. فرانک حلقه‌ای از دانشجویان جوان و مشتاق را دور هم جمع کرد، که در میان‌شان چهره‌هایی بودند همچون ونسان دندی[۹]، ارنست شوسون[۱۰]، گیوم لُکو[۱۱]، و هانری دوپارک[۱۲]، و همراه آنان مطالعه و پژوهش دربارۀ موسیقی پُلی‌فونیک و سمفونیک را دنبال کرد؛ او بنیادگذار شاخۀ ویژه‌ای از موسیقی مدرن فرانسوی بود، شاخه‌ای که بدون از دست‌دادن فردیت خود، نوآوری‌های واگنر را جذب کرد. فرانک در ۱۸۸۵ لقب شوالیۀ لژیون دونور[۱۳] را دریافت کرد و سال بعد، در ژانویۀ ۱۸۸۷، جشنواره‌ای از آثار او برگزار شد.

 


  1. cyclic form
  2. Symphony in D Minor
  3. Variations Symphoniques
  4. Violin Sonata
  5. Les Béatitudes/The Beatitudes
  6. Liège
  7. Saint-Jean-Saint Francois
  8. Sainte-Clotilde
  9. Vincent d’Indy
  10. Ernest Chausson
  11. Guillaume Lekeu
  12. Henri Duparc
  13. Legion of Honour