فورت وانگلر، ویلهلم (۱۸۸۶ـ۱۹۵۴): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
فورت‌وانگلر، ویلهلم (۱۸۸۶ـ۱۹۵۴)(Furtwängler, Wilhelm) | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =ویلهِلم فورت‌وانگلر | ||
|نام =Wilhelm Furtwängler | |نام =Wilhelm Furtwängler | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر=فورت‌وِنگلر | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:Furtwängler, Wilhelm1.jpg|بندانگشتی|ویلهلم فورت وانگلر]] | |||
(یا: | (یا: فورت‌ونگلر) رهبر ارکستر آلمانی. از ۱۹۲۴ تا ۱۹۵۴ رهبری ارکستر فیلارمونیک برلین<ref>Berlin Philharmonic Orchestra</ref> را برعهده داشت. تفسیرهای او از آثار [[واگنر، ریشارد (۱۸۱۳ـ۱۸۸۳)|واگنر]]<ref>Wagner</ref>، [[بروکنر، آنتون (۱۸۲۴ـ۱۸۹۶)|بروکنر]]<ref>Bruckner</ref>، و [[بتهوون، لودویگ وان (۱۷۷۰ـ۱۸۲۷)|بتهوون]]، بیان‌های ارزشمندی با عظمت ملی ماندگار برشمرده می‌شوند، ضمن این که آثار [[بارتوک، بلا (۱۸۸۱ـ۱۹۴۵)|بارتوک]]<ref>Bartok</ref>، ''واریاسیون‌هایی برای ارکستر''<ref>''Variations for Orchestra'' </ref> (۱۹۲۸) اثر [[شونبرگ، آرنولد (۱۸۷۴ـ۱۹۵۱)|شونبرگ]]<ref>Schoenberg</ref>، و اپرای ''ماتیس نقاش''<ref>''Mathis der Maler/Mathis the Painter''</ref> (۱۹۳۴) ساختۀ [[هیندمیت، پاول (۱۸۹۵ـ۱۹۶۳)|هیندمیت]]<ref>Hindemith </ref>، اثری شدیداً نقادانه و بی‌پرده از حکومت نازی، را نخستین‌بار به‌اجرا درآورد. به‌سرعت از رهبری ارکسترهای تماشاخانه‌ای به رهبری ارکسترهای اپرایی ارتقا یافت و از ۱۹۱۵ تا ۱۹۲۰ در [[مانهایم]] و از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۴ در وین، به این کار مشغول بود، و بعد به استخدام ارکسترهای بزرگ لایپزیگ<ref>Leipzig</ref> و [[وین]] درآمد. فورت وِنگلر در [[مونیخ]] زیرنظر یوزف راین‌برگر<ref>Joseph Rheinberger</ref> و ماکس فون شیلینگس<ref>Max von Schillings</ref> تحصیل کرد و خیلی زود به کسب تجربه‌های رهبری در کنسرت‌ها و اپراهای [[زوریخ، شهر|زوریخ]]، [[مونیخ]]، [[استراسبورگ]] (در سمت دستیار هانس پفیتسنِر<ref>Hans Pfitzner </ref>)، و [[لوبک]]<ref>Lübeck </ref> پرداخت. پس از قراردادی با مانهایم به‌دنبال آرتور نیکیش<ref>Arthur Nikisch </ref> به گِواندهاوس<ref>Gewandhaus </ref> در لایپزیگ رفت. در ۱۹۲۴، فعالیت هنری خود را در [[لندن (انگلستان)|لندن]] و در ۱۹۲۵ در [[نیویورک]] آغاز کرد. از ۱۹۲۴ ارکستر فیلارمونیک وین را رهبری می‌کرد (و از ۱۹۲۷ تا ۱۹۲۸ و از ۱۹۳۳ تا ۱۹۵۴ رهبر اصلی آن شد). در ۱۹۲۸ رهبر ارشد ارکستر فیلارمونیک برلین شد. در ۱۹۳۴ به‌سبب پشتیبانی از هیندمیت در‌برابر حمله‌های گوبلز و دیگر نازی‌ها، به‌ناچار از مقام خود کناره گرفت. در بایروت از ۱۹۳۱ تا ۱۹۴۴ و در [[اپرای سلطنتی]] [[کاونت گاردن]]<ref>Covent Gardens </ref> در لندن، از ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۸ اپراهای''تریستان و ایزولده''<ref>''Tristan Und Isolde''</ref> و ''حلقۀ نیبلونگ''<ref>''The Nibelung’s Ring''</ref> واگنر را به‌اجرا درآورد. فورت وِنگلر در زمینۀ آهنگ‌سازی نیز فعالیت داشت، و سه سمفونی، یک کنسرتوی پیانو، یک ته دِئوم، و مقداری آثار مجلسی ساخت. اجراهای آواز سمفونی نهم بتهوون بخصوص اجرای ۱۹۴۲ در [[برلین]] و ۱۹۵۱ در بایروت بهترین اجراهایی است که از این اثر بزرگ صورت گرفته است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۹
فورت‌وانگلر، ویلهلم (۱۸۸۶ـ۱۹۵۴)(Furtwängler, Wilhelm)
| ویلهِلم فورت‌وانگلر Wilhelm Furtwängler | |
|---|---|
| زادروز |
1886م |
| درگذشت | 1954م |
| ملیت | آلمانی |
| نام‌های دیگر | فورت‌وِنگلر |
| شغل و تخصص اصلی | رهبر ارکستر |
| آثار | اجراهای آواز سمفونی نهم بتهوون |
| گروه مقاله | موسیقی |
(یا: فورت‌ونگلر) رهبر ارکستر آلمانی. از ۱۹۲۴ تا ۱۹۵۴ رهبری ارکستر فیلارمونیک برلین[۱] را برعهده داشت. تفسیرهای او از آثار واگنر[۲]، بروکنر[۳]، و بتهوون، بیان‌های ارزشمندی با عظمت ملی ماندگار برشمرده می‌شوند، ضمن این که آثار بارتوک[۴]، واریاسیون‌هایی برای ارکستر[۵] (۱۹۲۸) اثر شونبرگ[۶]، و اپرای ماتیس نقاش[۷] (۱۹۳۴) ساختۀ هیندمیت[۸]، اثری شدیداً نقادانه و بی‌پرده از حکومت نازی، را نخستین‌بار به‌اجرا درآورد. به‌سرعت از رهبری ارکسترهای تماشاخانه‌ای به رهبری ارکسترهای اپرایی ارتقا یافت و از ۱۹۱۵ تا ۱۹۲۰ در مانهایم و از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۴ در وین، به این کار مشغول بود، و بعد به استخدام ارکسترهای بزرگ لایپزیگ[۹] و وین درآمد. فورت وِنگلر در مونیخ زیرنظر یوزف راین‌برگر[۱۰] و ماکس فون شیلینگس[۱۱] تحصیل کرد و خیلی زود به کسب تجربه‌های رهبری در کنسرت‌ها و اپراهای زوریخ، مونیخ، استراسبورگ (در سمت دستیار هانس پفیتسنِر[۱۲])، و لوبک[۱۳] پرداخت. پس از قراردادی با مانهایم به‌دنبال آرتور نیکیش[۱۴] به گِواندهاوس[۱۵] در لایپزیگ رفت. در ۱۹۲۴، فعالیت هنری خود را در لندن و در ۱۹۲۵ در نیویورک آغاز کرد. از ۱۹۲۴ ارکستر فیلارمونیک وین را رهبری می‌کرد (و از ۱۹۲۷ تا ۱۹۲۸ و از ۱۹۳۳ تا ۱۹۵۴ رهبر اصلی آن شد). در ۱۹۲۸ رهبر ارشد ارکستر فیلارمونیک برلین شد. در ۱۹۳۴ به‌سبب پشتیبانی از هیندمیت در‌برابر حمله‌های گوبلز و دیگر نازی‌ها، به‌ناچار از مقام خود کناره گرفت. در بایروت از ۱۹۳۱ تا ۱۹۴۴ و در اپرای سلطنتی کاونت گاردن[۱۶] در لندن، از ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۸ اپراهایتریستان و ایزولده[۱۷] و حلقۀ نیبلونگ[۱۸] واگنر را به‌اجرا درآورد. فورت وِنگلر در زمینۀ آهنگ‌سازی نیز فعالیت داشت، و سه سمفونی، یک کنسرتوی پیانو، یک ته دِئوم، و مقداری آثار مجلسی ساخت. اجراهای آواز سمفونی نهم بتهوون بخصوص اجرای ۱۹۴۲ در برلین و ۱۹۵۱ در بایروت بهترین اجراهایی است که از این اثر بزرگ صورت گرفته است.
- ↑ Berlin Philharmonic Orchestra
- ↑ Wagner
- ↑ Bruckner
- ↑ Bartok
- ↑ Variations for Orchestra
- ↑ Schoenberg
- ↑ Mathis der Maler/Mathis the Painter
- ↑ Hindemith
- ↑ Leipzig
- ↑ Joseph Rheinberger
- ↑ Max von Schillings
- ↑ Hans Pfitzner
- ↑ Lübeck
- ↑ Arthur Nikisch
- ↑ Gewandhaus
- ↑ Covent Gardens
- ↑ Tristan Und Isolde
- ↑ The Nibelung’s Ring