پرستو صالحی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}
[[پرونده:2042151295-1.jpg|بندانگشتی|پرستو صالحی]]
[[پرونده:2042151295-1.jpg|بندانگشتی|پرستو صالحی]]
[[پرونده:2042151295-2.jpg|بندانگشتی|پرستو صالحی]]
پرستو صالحی (تهران 9 آبان 1356ش- )
پرستو صالحی (تهران 9 آبان 1356ش- )



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۳

پرستو صالحی
زادروز تهران 9 آبان 1356ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل تحصیلات ناتمام تئاتر
شغل و تخصص اصلی بازیگر سینما و تلویزیون
آثار زیر آسمان شهر: سری دوم (مهران غفوریان- 1380)؛ دوباره زندگی (نادر مقدس- 1383)؛ رسم شیدایی (اکبر خواجویی- 1383)؛ ارث بابام (مهران غفوریان- 1384)؛
گروه مقاله سینما
پرستو صالحی
پرستو صالحی

پرستو صالحی (تهران 9 آبان 1356ش- )


(نام اصلی الهام صالحی سیاوشانی) بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون. بعد از پایان تحصیلات متوسطه تحصیلاتش را در زمینه‌ی تئاتر در دانشگاه آزاد اسلامی نیمه‌کاره گذاشته است. صالحی فعالیت هنری را از سال 1376 با بازی (به عنوان بازیگر مهمان) در مجموعه‌ی تلویزیونی محاکمه (حسن هدایت) آغاز کرده و بعد از آن نیز در بیشتر از 30 فیلم و مجموعه‌ی تلویزیونی به عنوان بازیگر حضور داشته است. در کارنامه‌ی هنری او بازی در چند فیلم سینمایی معدود نیز دیده می‌شود.

صالحی نخستین بار در سال 1378 با فیلم اعتراض جلوی دوربین سینما قرار گرفته است. او پس از بازی در سریال تلویزیونی زیر آسمان شهر به شهرت رسید.


گزیده‌ی مجموعه‌های تلویزیونی

تنها در تاریکی (مسعود رشیدی- 1378)؛ شب چراغ (جمال شورجه، امیر قویدل، مجید جوانمرد- 1378)؛ همسفر (قاسم جعفری- 1379)؛ مهر پنهان (محمد نجف اوشانی- 1379)؛ زیر آسمان شهر: سری دوم (مهران غفوریان- 1380)؛ عشق سال‌های جنگ (علی بهادر- 1380)؛ شبکه (محمود عزیزی- 1381)؛ روژان (ماشاالله شاهمرادی‌زاده- 1382)؛ دوباره زندگی (نادر مقدس- 1383)؛ رسم شیدایی (اکبر خواجویی- 1383)؛ ارث بابام (مهران غفوریان- 1384)؛ شوخی کردم (شبکه‌ی نمایش خانگی/ مهران مدیری- 1392)؛ شهر من شیراز (محمد بنایی- 1394).


فیلم‌های سینمایی

اعتراض (۱۳۷۸ مسعود کیمیایی- 1378)؛ تو را دوست دارم (عبدلله باکیده- 1378)؛ چشم‌هایش (فرامرز قریبیان- 1378)؛ همکلاس (سعید خورشیدیان- 1380)؛ آقا (امید بهکار- ۱۳۸۲)؛ زیگزاگ (مجید توکلی- ۱۳۸۸)؛ مسلخ (اصغر نصیری- ۱۳۹۵)؛ تخته گاز (محمد آهنگرانی- ۱۳۹۷).