آوانسیان، آربی (اصفهان ۱۳۲۰ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات =جایزۀ تلویزیون ملّی ایران برای کارگردانی نمایش پژوهشی ژرف و سترگ و نو... از عباس نعلبندیان | |جوایز و افتخارات =جایزۀ تلویزیون ملّی ایران برای کارگردانی نمایش پژوهشی ژرف و سترگ و نو... از عباس نعلبندیان | ||
|آثار =فیلم چشمه (۱۳۵۰) | |آثار =مستند لبئوس به‌نام تائوس (۱۳۴۷) | ||
فیلم چشمه (۱۳۵۰) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =تئاتر | |گروه مقاله =تئاتر | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۲: | ||
نمایش‌نامه‌نویس ایرانی، کارگردان تئاتر و فیلمساز. به نوآوری در عرصۀ نمایش علاقه‌مند بود. در ۱۳۵۰ش در کنار پیتر بروک در مرکز تجربیات بین‌المللی پژوهش‌های تئاتری به فعالیت پرداخت، که اجرای نمایش ''ارگاست ''در پنجمین [[جشن هنر شیراز]]، حاصل نخستین همکاری مشترک آنان بود؛ او در پاییز همان‌سال با افزایش تعداد هنرمندان تئاتر، ''[[کارگاه نمایش|گروه بازیگران شهر]] ''را تشکیل داد. | نمایش‌نامه‌نویس ایرانی، کارگردان تئاتر و فیلمساز. به نوآوری در عرصۀ نمایش علاقه‌مند بود. در ۱۳۵۰ش در کنار پیتر بروک در مرکز تجربیات بین‌المللی پژوهش‌های تئاتری به فعالیت پرداخت، که اجرای نمایش ''ارگاست ''در پنجمین [[جشن هنر شیراز]]، حاصل نخستین همکاری مشترک آنان بود؛ او در پاییز همان‌سال با افزایش تعداد هنرمندان تئاتر، ''[[کارگاه نمایش|گروه بازیگران شهر]] ''را تشکیل داد. | ||
آوانسیان در لندن در رشتۀ کارگردانی سینما و سپس در امریکا در زمینۀ تئاتر تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران، فیلم مستند ''لبئوس به‌نام تائوس ''(۱۳۴۷) را ساخت. از ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۷ش نمایش‌نامه‌هایی از [[استریندبرگ، اوگوست (۱۸۴۹ـ۱۹۱۲)|استریندبرگ]]، [[ایبسن، هنریک (۱۸۲۸ـ۱۹۰۶)|ایبسن]]، [[بکت، سامویل (۱۹۰۶ـ۱۹۸۹)|بکت]] و [[هاندکه، پتر (۱۹۴۲)|هاندکه]] را بر روی صحنه برد، و برای کارگردانی نمایش پژوهشی ژرف و سترگ و نو... از [[عباس نعلبندیان]]، برندۀ جایزۀ تلویزیون ملّی ایران شد. از اجراهای اوست: ویس و رامین از [[مهین تجدد|مهین تجدّد]]؛ ''انسان، حیوان، تقوا''؛ ''باغ آلبالو ''نوشتۀ [[آنتون چخوف]]؛ ''سواری درآمد رنگش سرخ مویش سرخ و...''، از مهین | آوانسیان در [[لندن (انگلستان)|لندن]] در رشتۀ کارگردانی سینما و سپس در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] در زمینۀ تئاتر تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران، فیلم مستند ''لبئوس به‌نام تائوس ''(۱۳۴۷) را ساخت. از ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۷ش نمایش‌نامه‌هایی از [[استریندبرگ، اوگوست (۱۸۴۹ـ۱۹۱۲)|استریندبرگ]]، [[ایبسن، هنریک (۱۸۲۸ـ۱۹۰۶)|ایبسن]]، [[بکت، سامویل (۱۹۰۶ـ۱۹۸۹)|بکت]] و [[هاندکه، پتر (۱۹۴۲)|هاندکه]] را بر روی صحنه برد، و برای کارگردانی نمایش پژوهشی ژرف و سترگ و نو... از [[عباس نعلبندیان]]، برندۀ جایزۀ تلویزیون ملّی ایران شد. از اجراهای اوست: ویس و رامین از [[مهین تجدد|مهین تجدّد]]؛ ''انسان، حیوان، تقوا''؛ ''باغ آلبالو ''نوشتۀ [[آنتون چخوف]]؛ ''سواری درآمد رنگش سرخ مویش سرخ و...''، از [[تجدد، مهین ( ـ۱۳۸۰ش)|مهین تجدّد]]؛ و ''روزهای خوش'' اثر [[بکت، سامویل (۱۹۰۶ـ۱۹۸۹)|ساموئل بکت]]. | ||
آوانسیان فیلم ''چشمه'' (۱۳۵۰) را نیز ساخته است. او هم اکنون در فرانسه اقامت دارد، و از ۱۳۵۹ مدیر هنری «انجمن تئاتر ارمنی» در پاریس است. | آوانسیان فیلم ''چشمه'' (۱۳۵۰) را نیز ساخته است. او هم اکنون در [[فرانسه]] اقامت دارد، و از ۱۳۵۹ مدیر هنری «انجمن تئاتر ارمنی» در پاریس است. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۲ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۳
| آربی آوانسیان | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان 1320 |
| محل زندگی | پاریس |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارگردانی سینما/ لندن- تئاتر/ امریکا |
| شغل و تخصص اصلی | نمایش‌نامه‌نویس و کارگردان تئاتر |
| شغل و تخصص های دیگر | فیلمساز |
| آثار |
مستند لبئوس به‌نام تائوس (۱۳۴۷) فیلم چشمه (۱۳۵۰) |
| گروه مقاله | تئاتر |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ تلویزیون ملّی ایران برای کارگردانی نمایش پژوهشی ژرف و سترگ و نو... از عباس نعلبندیان |
آربی آوانسیان (اصفهان ۱۳۲۰ش- )
نمایش‌نامه‌نویس ایرانی، کارگردان تئاتر و فیلمساز. به نوآوری در عرصۀ نمایش علاقه‌مند بود. در ۱۳۵۰ش در کنار پیتر بروک در مرکز تجربیات بین‌المللی پژوهش‌های تئاتری به فعالیت پرداخت، که اجرای نمایش ارگاست در پنجمین جشن هنر شیراز، حاصل نخستین همکاری مشترک آنان بود؛ او در پاییز همان‌سال با افزایش تعداد هنرمندان تئاتر، گروه بازیگران شهر را تشکیل داد.
آوانسیان در لندن در رشتۀ کارگردانی سینما و سپس در امریکا در زمینۀ تئاتر تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران، فیلم مستند لبئوس به‌نام تائوس (۱۳۴۷) را ساخت. از ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۷ش نمایش‌نامه‌هایی از استریندبرگ، ایبسن، بکت و هاندکه را بر روی صحنه برد، و برای کارگردانی نمایش پژوهشی ژرف و سترگ و نو... از عباس نعلبندیان، برندۀ جایزۀ تلویزیون ملّی ایران شد. از اجراهای اوست: ویس و رامین از مهین تجدّد؛ انسان، حیوان، تقوا؛ باغ آلبالو نوشتۀ آنتون چخوف؛ سواری درآمد رنگش سرخ مویش سرخ و...، از مهین تجدّد؛ و روزهای خوش اثر ساموئل بکت.
آوانسیان فیلم چشمه (۱۳۵۰) را نیز ساخته است. او هم اکنون در فرانسه اقامت دارد، و از ۱۳۵۹ مدیر هنری «انجمن تئاتر ارمنی» در پاریس است.