کوکوشکا، اسکار (۱۸۸۶ـ۱۹۸۰): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}کوکوشْکا، اُسْکار (۱۸۸۶ـ۱۹۸۰)(Kokoschka, Oskar)<br/> | }}کوکوشْکا، اُسْکار (۱۸۸۶ـ۱۹۸۰)(Kokoschka, Oskar)<br /> | ||
نقاش اکسپرسیونیست<ref>expressionist | نقاش [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیست]]<ref>expressionist | ||
</ref> اتریشی. نخست از نقاشان گروه انشعاب وین<ref>Vienna Sezession</ref> تأثیر گرفت، و منظره‌هایی زنده و تمثیل‌ها و تک‌چهره‌هایی جاندار نقاشی کرد؛ همچون تابلوی ''عروس باد (طوفان)''<ref> (The Bride of the Wind (The Tempest</ref> (۱۹۱۴، موزۀ هنر<ref>Kunstmuseum</ref> بازل). تألیفاتش، نمایش‌نامه‌ها و شعرهای اکسپرسیونیستی را دربرمی‌گیرند. کُوکُوشکا در وین<ref> Vienna</ref>، صنایع دستی خواند، و نقاشی و گرافیک را نزد خود آموخت. نخستین آثارش، ازجمله ''جوان‌های رؤیایی''<ref> ''The Dreaming Youths ''</ref> (۱۹۰۸)، تأثیر [[کلیمت، گوستاف (۱۸۶۲ـ۱۹۱۸)|کلیمت]]<ref>Klimt </ref> را نشان می‌دهند، ولی دیری نگذشت که به سبک گرافیکی زاویه‌دار و تحریف‌شده‌اش گرایید؛ پوسترِ نمایش‌نامه‌اش با نام ''جنایتکار، امید زن‌ها''<ref>''Murderer, the Hope of Women''</ref> (۱۹۰۹) نمونۀ گزیده‌ای از آثار اوست. «تک‌چهره‌های روان‌شناختیِ» عمیق و غم‌آلود این دورۀ کوکوشکا، از برجسته‌ترین آثارش به‌شمار می‌روند، تابلوی ''هانس تیتسه و اریکا تیتسه کونرات''<ref> ''Hans Tietze and Erica Tietze-Conrat'' </ref> (۱۹۰۹، موزۀ هنر مدرن نیویورک<ref>Museum of Modern Art, New York </ref>) نمونۀ شاخصی از آن‌هاست. | |||
</ref> اتریشی. نخست از نقاشان گروه انشعاب وین<ref>Vienna Sezession</ref> تأثیر گرفت، و منظره‌هایی زنده و تمثیل‌ها و تک‌چهره‌هایی جاندار نقاشی کرد؛ همچون تابلوی ''عروس باد (طوفان)''<ref> (The Bride of the Wind (The Tempest</ref> (۱۹۱۴، موزۀ هنر<ref>Kunstmuseum</ref> بازل). تألیفاتش، نمایش‌نامه‌ها و شعرهای اکسپرسیونیستی را دربرمی‌گیرند. کُوکُوشکا در وین<ref> Vienna</ref>، صنایع دستی خواند، و نقاشی و گرافیک را نزد خود آموخت. نخستین آثارش، ازجمله ''جوان‌های رؤیایی''<ref> ''The Dreaming Youths ''</ref> (۱۹۰۸)، تأثیر کلیمت<ref>Klimt </ref> را نشان می‌دهند، ولی دیری نگذشت که به سبک گرافیکی زاویه‌دار و تحریف‌شده‌اش گرایید؛ پوسترِ نمایش‌نامه‌اش با نام ''جنایتکار، امید زن‌ها''<ref>''Murderer, the Hope of Women''</ref> (۱۹۰۹) نمونۀ گزیده‌ای از آثار اوست. «تک‌چهره‌های روان‌شناختیِ» عمیق و غم‌آلود این دورۀ کوکوشکا، از برجسته‌ترین آثارش به‌شمار می‌روند، تابلوی ''هانس تیتسه و اریکا تیتسه کونرات''<ref> ''Hans Tietze and Erica Tietze-Conrat'' </ref> (۱۹۰۹، موزۀ هنر مدرن نیویورک<ref>Museum of Modern Art, New York </ref>) نمونۀ شاخصی از آن‌هاست | |||
کوکوشکا پس از جنگ جهانی اول، در درسدن<ref>Dresden </ref> به تدریس پرداخت (۱۹۱۹ـ۱۹۲۴)، و در این شهر با هنرمندان ''[[گروه پل]]''<ref>die Brücke</ref> رابطۀ نزدیک‌تری پیدا کرد. رنگ‌های نقاشی‌هایش تابناک‌تر شدند و بیشتر به منظره‌پردازی پرداخت؛ غالب آن‌ها همچون ''نویشتاد''<ref> ''Neustadt''</ref> (۱۹۲۲، تالار هنر<ref> Kunsthalle</ref>، هامبورگ) واجد همان بی‌قراری و اضطراری‌اند که بر تک‌چهره‌هایش حاکم‌اند. پس از سفر به اروپا، خاورمیانه، و شمال افریقا، در ۱۹۳۱ به وین و در ۱۹۳۴ به پراگ<ref> Prague </ref> رفت. در ۱۹۳۸ هنگامی‌که نازی‌ها هنرش را با عنوان هنر فاسد محکوم کردند، در انگلستان اقامت گزید و در ۱۹۴۷ تبعۀ آن‌جا شد. اگرچه پاره‌ای از آثار متأخرش رفته‌رفته تزیینی شدند، نقاشی‌هایی همچون آخرین تک‌چهره‌ای که از خودش کشید با نام ''وقتِ تعطیل است آقایان''<ref>''Time, Gentlemen Please''</ref> (۱۹۷۱ـ۱۹۷۲)، همچنان زنده و تأثیرگذارند. | |||
[[پرونده:35376200-2.jpg|بندانگشتی|اسکار کوکوشکا]] | |||
| | ||
---- | ---- | ||
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:قرن 20 - اشخاص]] | [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] | ||
[[Category:قرن 20 - اشخاص]] | |||
<references />[[File:35376200.jpg|thumb|تابلوي هانس تيتسه و اريکا تيتسه کونرات، اثر اسکار کوکوشکا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۰
| اسکار کوکوشکا Oskar Kokoschka | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۶م |
| درگذشت | ۱۹۸۰م |
| محل زندگی | اتریش، انگلستان |
| ملیت | اتریشی |
| تحصیلات و محل تحصیل | صنایع دستی، وین |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر، نمایش نامه نویس |
| سبک | اکسپرسیونیسم |
| آثار | هانس تیتسه و اریکا تیتسه کونرات (۱۹۰۹، موزه هنر مدرن نیویورک) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
کوکوشْکا، اُسْکار (۱۸۸۶ـ۱۹۸۰)(Kokoschka, Oskar)
نقاش اکسپرسیونیست[۱] اتریشی. نخست از نقاشان گروه انشعاب وین[۲] تأثیر گرفت، و منظره‌هایی زنده و تمثیل‌ها و تک‌چهره‌هایی جاندار نقاشی کرد؛ همچون تابلوی عروس باد (طوفان)[۳] (۱۹۱۴، موزۀ هنر[۴] بازل). تألیفاتش، نمایش‌نامه‌ها و شعرهای اکسپرسیونیستی را دربرمی‌گیرند. کُوکُوشکا در وین[۵]، صنایع دستی خواند، و نقاشی و گرافیک را نزد خود آموخت. نخستین آثارش، ازجمله جوان‌های رؤیایی[۶] (۱۹۰۸)، تأثیر کلیمت[۷] را نشان می‌دهند، ولی دیری نگذشت که به سبک گرافیکی زاویه‌دار و تحریف‌شده‌اش گرایید؛ پوسترِ نمایش‌نامه‌اش با نام جنایتکار، امید زن‌ها[۸] (۱۹۰۹) نمونۀ گزیده‌ای از آثار اوست. «تک‌چهره‌های روان‌شناختیِ» عمیق و غم‌آلود این دورۀ کوکوشکا، از برجسته‌ترین آثارش به‌شمار می‌روند، تابلوی هانس تیتسه و اریکا تیتسه کونرات[۹] (۱۹۰۹، موزۀ هنر مدرن نیویورک[۱۰]) نمونۀ شاخصی از آن‌هاست.
کوکوشکا پس از جنگ جهانی اول، در درسدن[۱۱] به تدریس پرداخت (۱۹۱۹ـ۱۹۲۴)، و در این شهر با هنرمندان گروه پل[۱۲] رابطۀ نزدیک‌تری پیدا کرد. رنگ‌های نقاشی‌هایش تابناک‌تر شدند و بیشتر به منظره‌پردازی پرداخت؛ غالب آن‌ها همچون نویشتاد[۱۳] (۱۹۲۲، تالار هنر[۱۴]، هامبورگ) واجد همان بی‌قراری و اضطراری‌اند که بر تک‌چهره‌هایش حاکم‌اند. پس از سفر به اروپا، خاورمیانه، و شمال افریقا، در ۱۹۳۱ به وین و در ۱۹۳۴ به پراگ[۱۵] رفت. در ۱۹۳۸ هنگامی‌که نازی‌ها هنرش را با عنوان هنر فاسد محکوم کردند، در انگلستان اقامت گزید و در ۱۹۴۷ تبعۀ آن‌جا شد. اگرچه پاره‌ای از آثار متأخرش رفته‌رفته تزیینی شدند، نقاشی‌هایی همچون آخرین تک‌چهره‌ای که از خودش کشید با نام وقتِ تعطیل است آقایان[۱۶] (۱۹۷۱ـ۱۹۷۲)، همچنان زنده و تأثیرگذارند.
- ↑ expressionist
- ↑ Vienna Sezession
- ↑ (The Bride of the Wind (The Tempest
- ↑ Kunstmuseum
- ↑ Vienna
- ↑ The Dreaming Youths
- ↑ Klimt
- ↑ Murderer, the Hope of Women
- ↑ Hans Tietze and Erica Tietze-Conrat
- ↑ Museum of Modern Art, New York
- ↑ Dresden
- ↑ die Brücke
- ↑ Neustadt
- ↑ Kunsthalle
- ↑ Prague
- ↑ Time, Gentlemen Please
