به بالا نگاه نکن (سینما): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
---- | ---- | ||
* [https://artsfuse.org/245547/film-review-dont-look-up-a-pitch-dark-satire-that-dares-to-be-impudently-pessimistic/ https://artsfuse.org/] | |||
* [https://www.theguardian.com/film/2021/dec/27/look-away-why-star-studded-comet-satire-dont-look-up-is-a-disaster https://www.theguardian.com] | |||
* [https://www.oscars.org/oscars/ceremonies/2022 https://www.oscars.org] | |||
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۶
به بالا نگاه نکن (Don’t Look Up)
(یا: بالا رو نگاه نکن) عنوان فیلمی آمریکایی در گونۀ کمدی به کارگردانی آدام مک‌کی[۱] و نویسندگی خودش و دیوید سیروتا[۲]. این فیلم محصول سال 2020 است و در سال 2021 اکران شد.
مدت فیلم: 138 دقیقه
خلاصۀ داستان
این فیلم داستان یک دانشجوی نجوم و استادش است که موفق به کشفی حیرت‌انگیز می‌شوند. آنها متوجه می‌شوند که یک جرم فضایی در مدار زمین قرار گرفته و برخوردش با زمین قریب‌الوقوع است. این دو تصمیم می‌گیرند تا مقامات را از این اتفاق آگاه کنند و وقتی توجه لازم را از آنها نمی‌گیرند به سراغ رسانه‌های اجتماعی می‌روند. ولی در این مسیر هم چندان موفق نمی‌شوند؛ چرا که تمام افراد، تنها، به حاشیه‌ها توجه دارند و ترجیح می‌دهند وقوع قریب‌الوقوع فاجعه را نادیده بگیرند.
برخی از جوایز و افتخارات
به بالا نگاه نکن در نود و چهارمین دورۀ جایزۀ اسکار (2022) در چهار رشتۀ بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه، بهترین موسیقی و بهترین تدوین نامزد دریافت جایزه بود. این فیلم همچنین در مراسم بفتای 2022 در رشته‌های بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر نقش اول مرد (لئوناردو دیکاپریو) نامزد دریافت جایزه شد و پس از نمایش عمومی، در مجموع نظرات تحسین‌برانگیزی از جانب منتقدان سینمایی (خاصه در ارتباط با بازی‌ها) دریافت کرد.
برخی از بازیگران و عوامل تولید
تهیه‌کنندگان: آدام مک‌کی و کوین مسیک[۳]
فیلمبردار: لینوس سندگرن[۴]
آهنگساز: نیکلاس بریتل[۵]
تدوینگر: هنک کوروین[۶]
مدیر تولید: تایلر بلک[۷]
طراحان لباس: سوزان متسون[۸] و الینی پرلمن[۹]
طراحان صحنه: تارا پاونی[۱۰] و کیرا فریدمن[۱۱]
بازیگران: لئوناردو دیکاپریو (نقش اول مرد)، مریل استریپ، جنیفر لارنس[۱۲] (نقش اول زن)، کیت بلانشت، جونا هیل[۱۳]، راب مورگان[۱۴]، تامر سیسلی[۱۵] و ران پرلمن[۱۶]