حاج میرزا عبدالباقی حکیم باشی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حاج میرزا عبدالباقی حکیم باشی | حاج میرزا عبدالباقی حکیم باشی | ||
(ملقب به اعتضادالاطباء) از اطباء معروف زمان خودش در طب قدیم در تهران و نیز طبیب مخصوص عزت‌الدوله خواهر ناصرالدین شاه | (ملقب به اعتضادالاطباء) فرزند حاج محمد اسماعیل بیک، از اطباء معروف زمان خودش در طب قدیم در تهران و نیز طبیب مخصوص [[عزت الدوله، ملک زاده خانم (۱۲۵۲ـ۱۳۲۳ق)|عزت‌الدوله]] خواهر [[ناصرالدین شاه قاجار]]. | ||
حاج میرزا عبدالباقی هشت پسر و یک دختر داشته که چهار نفر از پسرانش طبیب بوده‌اند؛ از جمله دکتر خلیل خان ثقفی اعلم‌الدوله که معروف‌ترین آنان بوده است. او علاوه بر طب، در علوم ادبی و حکمت هم اطلاعات و مهارت داشته و شاگرد حاج میرزا اسدالله طبیب و حاج میرزا سید اسدالله خود شاگرد حاج میرزا بابا معروف به حکیم باشی عباس میرزا نایب‌السلطنه و محمد شاه قاجار بوده است. | حاج میرزا عبدالباقی هشت پسر و یک دختر داشته که چهار نفر از پسرانش طبیب بوده‌اند؛ از جمله دکتر [[خلیل خان ثقفی|خلیل خان ثقفی اعلم‌الدوله]] که معروف‌ترین آنان بوده است. او علاوه بر طب، در علوم ادبی و حکمت هم اطلاعات و مهارت داشته و شاگرد حاج میرزا اسدالله طبیب و حاج میرزا سید اسدالله خود شاگرد حاج میرزا بابا معروف به حکیم باشی [[عباس میرزا قاجار|عباس میرزا نایب‌السلطنه]] و [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمد شاه قاجار]] بوده است. | ||
او چند کتاب طبی و ادبی را نیز به چاپ رسانده و برایشان مقدمه و حواشی و تعلیقات نوشته است؛ از جمله کلیات قانون ابوعلی | او چند کتاب طبی و ادبی را نیز به چاپ رسانده و برایشان مقدمه و حواشی و تعلیقات نوشته است؛ از جمله کلیات قانون [[ابوعلی سینا]] که در 1284ق در تهران چاپ شده یا دیوان یغما که در 1273ق در تهران به چاپ رسیده است. | ||
حاج میرزا عبدالباقی در 1277ش (1396ق) در کربلا درگذشت و همان جا نیز به خاک سپرده شد. | حاج میرزا عبدالباقی در 1277ش (1396ق) در کربلا درگذشت و همان جا نیز به خاک سپرده شد. | ||
نسخهٔ ۲۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۱
حاج میرزا عبدالباقی حکیم باشی
(ملقب به اعتضادالاطباء) فرزند حاج محمد اسماعیل بیک، از اطباء معروف زمان خودش در طب قدیم در تهران و نیز طبیب مخصوص عزت‌الدوله خواهر ناصرالدین شاه قاجار.
حاج میرزا عبدالباقی هشت پسر و یک دختر داشته که چهار نفر از پسرانش طبیب بوده‌اند؛ از جمله دکتر خلیل خان ثقفی اعلم‌الدوله که معروف‌ترین آنان بوده است. او علاوه بر طب، در علوم ادبی و حکمت هم اطلاعات و مهارت داشته و شاگرد حاج میرزا اسدالله طبیب و حاج میرزا سید اسدالله خود شاگرد حاج میرزا بابا معروف به حکیم باشی عباس میرزا نایب‌السلطنه و محمد شاه قاجار بوده است.
او چند کتاب طبی و ادبی را نیز به چاپ رسانده و برایشان مقدمه و حواشی و تعلیقات نوشته است؛ از جمله کلیات قانون ابوعلی سینا که در 1284ق در تهران چاپ شده یا دیوان یغما که در 1273ق در تهران به چاپ رسیده است.
حاج میرزا عبدالباقی در 1277ش (1396ق) در کربلا درگذشت و همان جا نیز به خاک سپرده شد.