خسرومیرزای قاجار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
خسرومیرزایِ قاجار (قرن ۱۳ق)<br> | خسرومیرزایِ قاجار (قرن ۱۳ق)<br> | ||
<p>از شاهزادگان معروف [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. پسر [[عباس میرزا قاجار|عباس میرزای قاجار]]، نایب‌السلطنه، بود. در ۱۲۴۴ق، پس از قتل [[گریبایدوف، الکساندر (۱۷۹۵ـ ۱۸۲۹)|گریبایدوف]] در تهران، در رأس هیئتی به اتفاق [[محمدخان زنگنه]] برای عذرخواهی به [[پترزبورگ]] و به حضور تزار روسیه رفت. در ۱۲۴۷ق، به اردوی پدرش در خراسان پیوست و در غیاب او عنوان نیابت ارض اقدس داشت. دو سال بعد همراه اردوی برادرش، محمدمیرزا، عازم هرات شد. بعد از درگذشت عباس میرزا، به سرکوب ترکمانان پرداخت و چون بدون اجازۀ برادر به تهران آمد، مورد غضب [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه]] قرار گرفت و در خانۀ عمویش [[ظل السلطان، مسعود میرزا (۱۲۶۶ـ۱۳۳۶ق)|ظل‌السلطان]] اقامت کرد. پس از اعلام ولیعهدی محمدمیرزا، همراه او به تبریز رفت و به دلیل نارضایتی از ولیعهدی برادرش، در اردبیل با برادر دیگرش، [[جهانگیر میرزا]]، زندانی شد. پس از درگذشت فتحعلی‌شاه، [[قایم مقام، میرزا ابوالقاسم (اراک ۱۱۹۳ـ تهران ۱۲۵۱ق)|میرزا ابوالقاسم قائم‌مقام]] از بیم سرکشی او، دستور داد تا او و برادرش را در زندان اردبیل کور کردند. [[میرزا مصطفی خان افشار بهاءالملک|میرزا مصطفی افشار]] (بهاءالملک) ''سفرنامۀ خسرومیرزا'' | <p>از شاهزادگان معروف [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. پسر [[عباس میرزا قاجار|عباس میرزای قاجار]]، نایب‌السلطنه، بود. در ۱۲۴۴ق، پس از قتل [[گریبایدوف، الکساندر (۱۷۹۵ـ ۱۸۲۹)|گریبایدوف]] در تهران، در رأس هیئتی به اتفاق [[محمدخان زنگنه]] برای عذرخواهی به [[پترزبورگ]] و به حضور تزار روسیه رفت. در ۱۲۴۷ق، به اردوی پدرش در خراسان پیوست و در غیاب او عنوان نیابت ارض اقدس داشت. دو سال بعد همراه اردوی برادرش، محمدمیرزا، عازم هرات شد. بعد از درگذشت عباس میرزا، به سرکوب ترکمانان پرداخت و چون بدون اجازۀ برادر به تهران آمد، مورد غضب [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه]] قرار گرفت و در خانۀ عمویش [[ظل السلطان، مسعود میرزا (۱۲۶۶ـ۱۳۳۶ق)|ظل‌السلطان]] اقامت کرد. پس از اعلام ولیعهدی محمدمیرزا، همراه او به تبریز رفت و به دلیل نارضایتی از ولیعهدی برادرش، در اردبیل با برادر دیگرش، [[جهانگیر میرزا]]، زندانی شد. پس از درگذشت فتحعلی‌شاه، [[قایم مقام، میرزا ابوالقاسم (اراک ۱۱۹۳ـ تهران ۱۲۵۱ق)|میرزا ابوالقاسم قائم‌مقام]] از بیم سرکشی او، دستور داد تا او و برادرش را در زندان اردبیل کور کردند. [[میرزا مصطفی خان افشار بهاءالملک|میرزا مصطفی افشار]] (بهاءالملک) ''سفرنامۀ خسرومیرزا'' به پترزبورگ را تقریر کرده است.</p> | ||
<br><!--19056300--> | <br><!--19056300--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دورۀ قاجار]] | [[رده:دورۀ قاجار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۵
خسرومیرزایِ قاجار (قرن ۱۳ق)
از شاهزادگان معروف قاجار. پسر عباس میرزای قاجار، نایب‌السلطنه، بود. در ۱۲۴۴ق، پس از قتل گریبایدوف در تهران، در رأس هیئتی به اتفاق محمدخان زنگنه برای عذرخواهی به پترزبورگ و به حضور تزار روسیه رفت. در ۱۲۴۷ق، به اردوی پدرش در خراسان پیوست و در غیاب او عنوان نیابت ارض اقدس داشت. دو سال بعد همراه اردوی برادرش، محمدمیرزا، عازم هرات شد. بعد از درگذشت عباس میرزا، به سرکوب ترکمانان پرداخت و چون بدون اجازۀ برادر به تهران آمد، مورد غضب فتحعلی‌شاه قرار گرفت و در خانۀ عمویش ظل‌السلطان اقامت کرد. پس از اعلام ولیعهدی محمدمیرزا، همراه او به تبریز رفت و به دلیل نارضایتی از ولیعهدی برادرش، در اردبیل با برادر دیگرش، جهانگیر میرزا، زندانی شد. پس از درگذشت فتحعلی‌شاه، میرزا ابوالقاسم قائم‌مقام از بیم سرکشی او، دستور داد تا او و برادرش را در زندان اردبیل کور کردند. میرزا مصطفی افشار (بهاءالملک) سفرنامۀ خسرومیرزا به پترزبورگ را تقریر کرده است.