آخوند: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
آخوند Akhund (Persian term for Islamic scholars) | آخوند Akhund (Persian term for Islamic scholars) | ||
عنوانی برای طلاب و مدرسان علوم اسلامی و نیز [[معلم]] مدرسه و معلم خصوصی از عهد [[تیموریان]]. در [[ترکستان، ناحیه|ترکستان]] شرقی به معنی «آقا» بعد از اسم بهکار میبرند (در برابر [[افندی]] ترکی و به معنی سِر انگلیسی است) و در ترکستان غربی لقب علمای عالیمقام است. در بخش [[قازان]] به امام بزرگ آن نواحی گفته میشود. در [[هند]] و [[پاکستان]] تقریباً به همان معنی رایج در [[ایران]] است. دربارۀ ریشۀ این کلمه بین دانشمندان اختلاف است. برخی آن را از ریشۀ پهلوی یا یونانی یا ترکی و بعضی دیگر آن را از لغت فارسی «خواند» که آن نیز مشتق از «خداوند» است، دانستهاند. این کلمه در اصطلاح متأخرین از علمای معقول، در صورتیکه بهطور مطلق استعمال شود، اشاره به [[صدرالمتالهین|صدرالمتألهین]] شیرازی معروف به [[ملاصدرا، محمد بن ابراهیم (شیراز ۹۸۰/۹۷۹ـ بصره ۱۰۵۰ق)|ملاصدرا]] دارد، و در اصطلاح علمای منقول در عصر حاضر عبارت از آخوند [[خراسانی، ملا محمد کاظم|ملا محمدکاظم خراسانی]] ( ـ۱۳۲۹ق)، از مراجع تقلید و از بنیانگذاران انقلاب مشروطیت ایران، است. | |||
عنوانی برای طلاب و | |||
| | ||
---- | ---- | ||
[[Category:دین اسلام]] [[Category:اشخاص و عناوین، اصطلاحات و مفاهیم عمومی]] | [[Category:دین اسلام]] [[Category:اشخاص و عناوین، اصطلاحات و مفاهیم عمومی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۶
آخوند Akhund (Persian term for Islamic scholars)
عنوانی برای طلاب و مدرسان علوم اسلامی و نیز معلم مدرسه و معلم خصوصی از عهد تیموریان. در ترکستان شرقی به معنی «آقا» بعد از اسم بهکار میبرند (در برابر افندی ترکی و به معنی سِر انگلیسی است) و در ترکستان غربی لقب علمای عالیمقام است. در بخش قازان به امام بزرگ آن نواحی گفته میشود. در هند و پاکستان تقریباً به همان معنی رایج در ایران است. دربارۀ ریشۀ این کلمه بین دانشمندان اختلاف است. برخی آن را از ریشۀ پهلوی یا یونانی یا ترکی و بعضی دیگر آن را از لغت فارسی «خواند» که آن نیز مشتق از «خداوند» است، دانستهاند. این کلمه در اصطلاح متأخرین از علمای معقول، در صورتیکه بهطور مطلق استعمال شود، اشاره به صدرالمتألهین شیرازی معروف به ملاصدرا دارد، و در اصطلاح علمای منقول در عصر حاضر عبارت از آخوند ملا محمدکاظم خراسانی ( ـ۱۳۲۹ق)، از مراجع تقلید و از بنیانگذاران انقلاب مشروطیت ایران، است.