آدامز، والتر (۱۸۷۶ـ۱۹۵۶): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۰: خط ۳۰:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
[[پرونده:10057000-1.jpg|بندانگشتی|والتر آدامز]]
[[پرونده:10057000.jpg|بندانگشتی|والتر آدامز]]
[[پرونده:10057000.jpg|بندانگشتی|والتر آدامز]]
اخترشناس امریکایی. استفاده از [[طیف بینی|طیف‌بینی]]<ref>spectroscopy</ref> را برای بررسی ستاره‌ها و سیّاره‌ها بنیادگذاری کرد و به این نتیجه رسید که با درخشندگی<ref>luminosity</ref> و شدت نسبی خطوط طیفی خاص، بازشناختن ستاره‌های غول<ref>giant star</ref> از ستاره‌های کوتوله<ref>dwarf star</ref> ممکن است. از طیف ستارگان نیز برای بررسی خواص فیزیکی، حرکات، و فاصلۀ ستاره‌ها بهره گرفت. در نزدیکی [[انطاکیه]]<ref>Antioch</ref>، [[سوریه]]، زاده شد و در دانشگاه [[شیکاگو]] در رشتۀ مکانیک آسمانی<ref>Celestial mechanics</ref> درس خواند. زیرنظر [[هیل، جورج الری (۱۸۶۸ـ۱۹۳۹)|جورج هِیل]]<ref>Hale, George</ref> در زمینۀ طیف‌بینی اختری<ref>stellar spectrocopy</ref> در رصدخانۀ یرکیز<ref>Yerkes observatory</ref>، واقع در [[ویسکانسین]]<ref>Wisconsin</ref>، به‌کار پرداخت. در ۱۹۰۴ هیل را در تأسیس رصدخانۀ ماونت ویلسون<ref>Mount Wilson observatory</ref> بر فراز پاسادنا<ref>Pasadena</ref> در [[کالیفرنیا]] یاری کرد و در ۱۹۲۳، سرپرست آن رصدخانه شد. آدامز با اخترشناسان دیگر، در طرحی بلندمدت، به تعیین قدرمطلق<ref>absolute magnitude</ref> ستارگان پرداخت. آنان، در مجموع، قدر ۶هزار ستاره را به‌دست آوردند. دومین عملیات گروهی بلندمدت او تعیین [[سرعت شعاعی]]<ref>radial velocity</ref> بیش از ۷هزار ستاره بود. در ۱۹۲۵، رصد میدان مغناطیسی<ref>gravitional field</ref>ستارۀ «شِعرای یمانی» را، که مؤید نظریۀ نسبیت<ref>relativity</ref> [[اینشتین، آلبرت (۱۸۷۹ـ۱۹۵۵)|آلبرت اینشتین]] بود، عملی ساخت. همچنین، جوّ [[مریخ]]<ref>Mars</ref> و [[زهره]]<ref>Venus</ref> را بررسی کرد. در ۱۹۳۲، وجود [[دی اکسید کربن|دی‌اکسید کربن]] در جوّ زهره، و در ۱۹۳۴، وجود [[اکسیژن]] به مقدار کمتر از ۰.۱ درصد را در مریخ گزارش کرد. آدامز مسئول طراحی و راه‌اندازی [[تلسکوپ|تلسکوپ‌]]<nowiki/>های ۱۰۰ اینچی (۲۵۴سانتی‌متری) و ۲۰۰ اینچی (۵۰۸سانتی‌متری) در ماونت ویلسون و پالومار<ref>Mount Palomar</ref> بود. در رصدخانه کوه ویلسون موفق به اثبات این موضوع شد که لک‌های خورشیدی<ref>sunspots</ref> دمایی کمتر از سایر نقاط قرص خورشید دارند. همچنین، جابه‌جایی‌های دوپلر<ref>Doppler displacement</ref> را برای بررسی چرخش خورشید به‌کار ‌بُرد.
اخترشناس امریکایی. استفاده از [[طیف بینی|طیف‌بینی]]<ref>spectroscopy</ref> را برای بررسی ستاره‌ها و سیّاره‌ها بنیادگذاری کرد و به این نتیجه رسید که با درخشندگی<ref>luminosity</ref> و شدت نسبی خطوط طیفی خاص، بازشناختن ستاره‌های غول<ref>giant star</ref> از ستاره‌های کوتوله<ref>dwarf star</ref> ممکن است. از طیف ستارگان نیز برای بررسی خواص فیزیکی، حرکات، و فاصلۀ ستاره‌ها بهره گرفت. در نزدیکی [[انطاکیه]]<ref>Antioch</ref>، [[سوریه]]، زاده شد و در دانشگاه [[شیکاگو]] در رشتۀ مکانیک آسمانی<ref>Celestial mechanics</ref> درس خواند. زیرنظر [[هیل، جورج الری (۱۸۶۸ـ۱۹۳۹)|جورج هِیل]]<ref>Hale, George</ref> در زمینۀ طیف‌بینی اختری<ref>stellar spectrocopy</ref> در رصدخانۀ یرکیز<ref>Yerkes observatory</ref>، واقع در [[ویسکانسین]]<ref>Wisconsin</ref>، به‌کار پرداخت. در ۱۹۰۴ هیل را در تأسیس رصدخانۀ ماونت ویلسون<ref>Mount Wilson observatory</ref> بر فراز پاسادنا<ref>Pasadena</ref> در [[کالیفرنیا]] یاری کرد و در ۱۹۲۳، سرپرست آن رصدخانه شد. آدامز با اخترشناسان دیگر، در طرحی بلندمدت، به تعیین قدرمطلق<ref>absolute magnitude</ref> ستارگان پرداخت. آنان، در مجموع، قدر ۶هزار ستاره را به‌دست آوردند. دومین عملیات گروهی بلندمدت او تعیین [[سرعت شعاعی]]<ref>radial velocity</ref> بیش از ۷هزار ستاره بود. در ۱۹۲۵، رصد میدان مغناطیسی<ref>gravitional field</ref>ستارۀ «شِعرای یمانی» را، که مؤید نظریۀ نسبیت<ref>relativity</ref> [[اینشتین، آلبرت (۱۸۷۹ـ۱۹۵۵)|آلبرت اینشتین]] بود، عملی ساخت. همچنین، جوّ [[مریخ]]<ref>Mars</ref> و [[زهره]]<ref>Venus</ref> را بررسی کرد. در ۱۹۳۲، وجود [[دی اکسید کربن|دی‌اکسید کربن]] در جوّ زهره، و در ۱۹۳۴، وجود [[اکسیژن]] به مقدار کمتر از ۰.۱ درصد را در مریخ گزارش کرد. آدامز مسئول طراحی و راه‌اندازی [[تلسکوپ|تلسکوپ‌]]<nowiki/>های ۱۰۰ اینچی (۲۵۴سانتی‌متری) و ۲۰۰ اینچی (۵۰۸سانتی‌متری) در ماونت ویلسون و پالومار<ref>Mount Palomar</ref> بود. در رصدخانه کوه ویلسون موفق به اثبات این موضوع شد که لک‌های خورشیدی<ref>sunspots</ref> دمایی کمتر از سایر نقاط قرص خورشید دارند. همچنین، جابه‌جایی‌های دوپلر<ref>Doppler displacement</ref> را برای بررسی چرخش خورشید به‌کار ‌بُرد.

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۴۸

آدامز، والتِر (۱۸۷۶ـ۱۹۵۶)(Adams, Walter)

والتر آدامز
Walter Adams
زادروز انطاکیه، سوریه ۱۸۷۶م
درگذشت ۱۹۵۶م
ملیت امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل مکانیک آسمانی دانشگاه شیکاگو
شغل و تخصص اصلی اخترشناس
گروه مقاله اخترشناسی
والتر آدامز
والتر آدامز

اخترشناس امریکایی. استفاده از طیف‌بینی[۱] را برای بررسی ستاره‌ها و سیّاره‌ها بنیادگذاری کرد و به این نتیجه رسید که با درخشندگی[۲] و شدت نسبی خطوط طیفی خاص، بازشناختن ستاره‌های غول[۳] از ستاره‌های کوتوله[۴] ممکن است. از طیف ستارگان نیز برای بررسی خواص فیزیکی، حرکات، و فاصلۀ ستاره‌ها بهره گرفت. در نزدیکی انطاکیه[۵]، سوریه، زاده شد و در دانشگاه شیکاگو در رشتۀ مکانیک آسمانی[۶] درس خواند. زیرنظر جورج هِیل[۷] در زمینۀ طیف‌بینی اختری[۸] در رصدخانۀ یرکیز[۹]، واقع در ویسکانسین[۱۰]، به‌کار پرداخت. در ۱۹۰۴ هیل را در تأسیس رصدخانۀ ماونت ویلسون[۱۱] بر فراز پاسادنا[۱۲] در کالیفرنیا یاری کرد و در ۱۹۲۳، سرپرست آن رصدخانه شد. آدامز با اخترشناسان دیگر، در طرحی بلندمدت، به تعیین قدرمطلق[۱۳] ستارگان پرداخت. آنان، در مجموع، قدر ۶هزار ستاره را به‌دست آوردند. دومین عملیات گروهی بلندمدت او تعیین سرعت شعاعی[۱۴] بیش از ۷هزار ستاره بود. در ۱۹۲۵، رصد میدان مغناطیسی[۱۵]ستارۀ «شِعرای یمانی» را، که مؤید نظریۀ نسبیت[۱۶] آلبرت اینشتین بود، عملی ساخت. همچنین، جوّ مریخ[۱۷] و زهره[۱۸] را بررسی کرد. در ۱۹۳۲، وجود دی‌اکسید کربن در جوّ زهره، و در ۱۹۳۴، وجود اکسیژن به مقدار کمتر از ۰.۱ درصد را در مریخ گزارش کرد. آدامز مسئول طراحی و راه‌اندازی تلسکوپ‌های ۱۰۰ اینچی (۲۵۴سانتی‌متری) و ۲۰۰ اینچی (۵۰۸سانتی‌متری) در ماونت ویلسون و پالومار[۱۹] بود. در رصدخانه کوه ویلسون موفق به اثبات این موضوع شد که لک‌های خورشیدی[۲۰] دمایی کمتر از سایر نقاط قرص خورشید دارند. همچنین، جابه‌جایی‌های دوپلر[۲۱] را برای بررسی چرخش خورشید به‌کار ‌بُرد.

 


  1. spectroscopy
  2. luminosity
  3. giant star
  4. dwarf star
  5. Antioch
  6. Celestial mechanics
  7. Hale, George
  8. stellar spectrocopy
  9. Yerkes observatory
  10. Wisconsin
  11. Mount Wilson observatory
  12. Pasadena
  13. absolute magnitude
  14. radial velocity
  15. gravitional field
  16. relativity
  17. Mars
  18. Venus
  19. Mount Palomar
  20. sunspots
  21. Doppler displacement