بازار بین الحرمین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | |||
| نام = بازار بین‌الحرمین | |||
| نام لاتین = | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| کشور = ایران | |||
|استان = تهران | |||
| موقعیت = بازار تهران، بین دو مسجد شاه (مسجد امام کنونی) و جامع/جمعه | |||
| کاربري = بازار | |||
| مشخصات معماری =مجموعۀ بازار سنتی | |||
| سازنده = | |||
| زمان ساخت = اواسط دورۀ قاجار | |||
}} | |||
[[پرونده:12047400.jpg|بندانگشتی|فروشگاه‌های لوازم‌التحریر در بازار بین‌الحرمین]] | |||
بازار بین‌الحرمین <br> | |||
اولین مرکز کتابفروشیهای تهران، بین دو مسجد شاه ([[مسجد امام (تهران)|مسجد امام]] کنونی) و جامع/جمعه، واقع در منطقۀ [[بازار تهران]] که، به همین سبب، بین‌الحرمین نام گرفته است. بنای آن احتمالاً به اواسط دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] تعلق دارد. دالان‌ها و کوچه‌های بسیار تودرتوی بازار بین‌الحرمین به چهارسو بزرگ در بازار تهران ختم می‌شود. نخست، مرکز تولید ابزار و وسایل حلبی بود و بازار حلبی‌سازها نام داشت. بعدها، مغازه‌های صحافی در آن تأسیس شد. در اواخر دورۀ قاجار، اولین کتابفروشیهای تهران در آن پدید آمدند و، به همین سبب، به دارالعلم شهرت یافت. اولین کتابخانۀ عمومی تهران، با نام کتابخانۀ ملی ملک در بازار بین‌الحرمین تأسیس شد که [[ملک، حاج حسین آقا (۱۲۵۳ـ۱۳۵۱ش)|حاج حسین‌آقا ملک]] بنیانگذار آن بود. | |||
بازار بین‌الحرمین، محل سکونت شخصیت‌های برجسته و مهم مانند خاندان امام جمعۀ تهران بود و در دورۀ [[مشروطه]]، به سبب تجمع مبارزان و مخالفان در مسجدهای شاه و جامع، از مراکز سیاسی مهم تهران به شمار می‌رفت. بعدها کتاب‌فروشی‌ها در [[ناصرخسرو، خیابان|خیابان ناصرخسرو]] مرکزیت یافتند و بین‌الحرمین به یک بازار عادی تبدیل شد. امروز تنها در بخش کوچکی از آن طاق آجری قدیمی به چشم می‌خورد و باقی محوطه با مصالح دیگر مسقف شده است. این بازار اکنون متشکل از فروشگاه‌های لوازم‌التحریر، عطر و ادوکلن، ابزار نقاشی و لوازم آرایشی است. | |||
---- | |||
<br><!--12047400--> | <br><!--12047400--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۸
| بازار بین‌الحرمین | |
|---|---|
| نام فارسی | بازار بین‌الحرمین |
| کشور | ایران |
| استان | تهران |
| موقعیت | بازار تهران، بین دو مسجد شاه (مسجد امام کنونی) و جامع/جمعه |
| کاربری | بازار |
| مشخصات معماری | مجموعۀ بازار سنتی |
| زمان ساخت | اواسط دورۀ قاجار |
بازار بین‌الحرمین
اولین مرکز کتابفروشیهای تهران، بین دو مسجد شاه (مسجد امام کنونی) و جامع/جمعه، واقع در منطقۀ بازار تهران که، به همین سبب، بین‌الحرمین نام گرفته است. بنای آن احتمالاً به اواسط دورۀ قاجار تعلق دارد. دالان‌ها و کوچه‌های بسیار تودرتوی بازار بین‌الحرمین به چهارسو بزرگ در بازار تهران ختم می‌شود. نخست، مرکز تولید ابزار و وسایل حلبی بود و بازار حلبی‌سازها نام داشت. بعدها، مغازه‌های صحافی در آن تأسیس شد. در اواخر دورۀ قاجار، اولین کتابفروشیهای تهران در آن پدید آمدند و، به همین سبب، به دارالعلم شهرت یافت. اولین کتابخانۀ عمومی تهران، با نام کتابخانۀ ملی ملک در بازار بین‌الحرمین تأسیس شد که حاج حسین‌آقا ملک بنیانگذار آن بود.
بازار بین‌الحرمین، محل سکونت شخصیت‌های برجسته و مهم مانند خاندان امام جمعۀ تهران بود و در دورۀ مشروطه، به سبب تجمع مبارزان و مخالفان در مسجدهای شاه و جامع، از مراکز سیاسی مهم تهران به شمار می‌رفت. بعدها کتاب‌فروشی‌ها در خیابان ناصرخسرو مرکزیت یافتند و بین‌الحرمین به یک بازار عادی تبدیل شد. امروز تنها در بخش کوچکی از آن طاق آجری قدیمی به چشم می‌خورد و باقی محوطه با مصالح دیگر مسقف شده است. این بازار اکنون متشکل از فروشگاه‌های لوازم‌التحریر، عطر و ادوکلن، ابزار نقاشی و لوازم آرایشی است.