غلامعلی رومی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|سبک = سنتی- محلی | |سبک = سنتی- محلی | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت =استخدام وزارت آموزش و پرورش، سرپرست دبیرستان علومِ نجف اشرف | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|گروه مقاله =موسیقی | |گروه مقاله =موسیقی | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده: | [[پرونده:غلامعلى رومى.jpg|بندانگشتی|غلامعلى رومى]] | ||
غلامعلى رومى (سنندج 1310ش- ) | غلامعلى رومى (سنندج 1310ش- ) | ||
خواننده‌ی ایرانی. در سنین کودکی، به واسطه‌ی پدرش که بر ردیف‌های آواز ایرانی تسلط داشته، با موسیقی آشنا می‌شود. در سال اول دبیرستان، با معرفی و دعوت حسینعلی دفترى (نوازنده‌ی [[سه تار|سه‌تار]] و [[ویولن]] و از شاگردان برجسته‌ی [[ابوالحسن صبا]]) به رادیو سنندج می‌رود و پس از چند جلسه تمرین، اولین برنامه‌ی خود را در پاییز سال 1327 در رادیو سنندج اجرا مىکند. از آن به بعد، رومى تا پایان تحصیلات خود مرتباً هفتهاى یک بار در رادیو سنندج برنامه اجرا کرده. او همزمان با اجراى برنامههاى رادیو و ادامه‌ی تحصیلات، ردیف‌هاى آواز را زیر نظر دفترى و سروان ناظرى فرامىگیرد. رومى بعد از گرفتن دیپلم، براى ادامه‌ی تحصیل به تهران مىآید و به واسطه‌ی [[بهارلو، محمد (آبادان ۱۳۳۴ش)|محمد بهارلو]] (نوازنده‌ی ویولن و رئیس وقت ارکستر ارتش) به رادیو مىرود و در برنامه‌ی ارتش با حسین خواجه‌امیرى ([[ایرج (کاشان ۱۳۱۲ش)|ایرج]]) که در آن زمان دانشآموز دبیرستان نظام بوده، برنامه اجرا مىکند. او در همین دوره به تکمیل ردیف‌های آوازی نزد [[محمود کریمی (تهران ۱۳۰۶ـ همان جا ۱۳۶۳ش)|محمود کریمى]] و [[غلامحسین بنان (انگرود ۱۲۹۰ـ تهران ۱۳۶۴ش)|غلامحسین بنان]] می‌پردازد و به برنامههاى رادیو تهران راه مىیابد. | |||
رومی در سال 1363 با تقاضاى خودش بازنشسته شده است. در 30 خرداد 1397 از طرف | رومی تا پایان تحصیل در دانشکده‌ی ادبیات، خواننده‌ی رسمى رادیو ایران بوده است. او با هنرمندانی چون [[میرنقیبی، سید محمد (تهران ۱۳۰۵ش)|محمد میرنقیبى]]، محمد بهارلو، [[وفادار، مجید (تهران ۱۲۹۱ـ همان جا ۱۳۵۴ش)|مجید وفادار]] و [[شهردار، مشیر همایون (۱۲۶۱ـ۱۳۴۸ش)|مشیر همایون شهردار]] همکارى داشته و حدود هفتاد و پنج ترانه و تصنیف محلى خوانده که اکثر آنها ترانههاى کردى بوده است. در سال 1337 بعد از دریافت لیسانس ادبیات فارسی، به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد؛ چند سالى دبیر دبیرستان شاپور تجریش بود و پس از آن به عنوان دبیر دبیرستان‌هاى ایرانى عراق انتخاب شد. رومی مدتى سرپرست دبیرستان علومِ نجف اشرف مىشود و سپس به [[بغداد]] مىرود و مدت چهار سال جمعاً در کشور [[عراق]] خدمت می‌کند. از مشاغل و مناصب رسمی او بعد از بازگشت به ایران می‌توان به ریاست دبیرستان کوروش کبیر سابق باختران، معاونت امور تربیتى استان تهران، ریاست دانشسراى هنر تهران، سرپرست سازمان ملى فولکلور ایران، مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامى کردستان، معاون هنرى اداره‌ی کل آموزش و پژوهش هنرى و سرپرست [[نیاوران، فرهنگسرا|فرهنگسراى نیاوران]] اشاره کرد. | ||
رومی در سال 1363 با تقاضاى خودش بازنشسته شده است. در 30 خرداد 1397 از طرف مؤسسه‌ی هنرمندان پیش‌کسوت کشور از او تقدیر شده است. | |||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۷
| غلامعلی رومی | |
|---|---|
| زادروز |
سنندج 1310ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس ادبیات فارسی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| سبک | سنتی- محلی |
| گروه مقاله | موسیقی |
غلامعلى رومى (سنندج 1310ش- )
خواننده‌ی ایرانی. در سنین کودکی، به واسطه‌ی پدرش که بر ردیف‌های آواز ایرانی تسلط داشته، با موسیقی آشنا می‌شود. در سال اول دبیرستان، با معرفی و دعوت حسینعلی دفترى (نوازنده‌ی سه‌تار و ویولن و از شاگردان برجسته‌ی ابوالحسن صبا) به رادیو سنندج می‌رود و پس از چند جلسه تمرین، اولین برنامه‌ی خود را در پاییز سال 1327 در رادیو سنندج اجرا مىکند. از آن به بعد، رومى تا پایان تحصیلات خود مرتباً هفتهاى یک بار در رادیو سنندج برنامه اجرا کرده. او همزمان با اجراى برنامههاى رادیو و ادامه‌ی تحصیلات، ردیف‌هاى آواز را زیر نظر دفترى و سروان ناظرى فرامىگیرد. رومى بعد از گرفتن دیپلم، براى ادامه‌ی تحصیل به تهران مىآید و به واسطه‌ی محمد بهارلو (نوازنده‌ی ویولن و رئیس وقت ارکستر ارتش) به رادیو مىرود و در برنامه‌ی ارتش با حسین خواجه‌امیرى (ایرج) که در آن زمان دانشآموز دبیرستان نظام بوده، برنامه اجرا مىکند. او در همین دوره به تکمیل ردیف‌های آوازی نزد محمود کریمى و غلامحسین بنان می‌پردازد و به برنامههاى رادیو تهران راه مىیابد.
رومی تا پایان تحصیل در دانشکده‌ی ادبیات، خواننده‌ی رسمى رادیو ایران بوده است. او با هنرمندانی چون محمد میرنقیبى، محمد بهارلو، مجید وفادار و مشیر همایون شهردار همکارى داشته و حدود هفتاد و پنج ترانه و تصنیف محلى خوانده که اکثر آنها ترانههاى کردى بوده است. در سال 1337 بعد از دریافت لیسانس ادبیات فارسی، به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد؛ چند سالى دبیر دبیرستان شاپور تجریش بود و پس از آن به عنوان دبیر دبیرستان‌هاى ایرانى عراق انتخاب شد. رومی مدتى سرپرست دبیرستان علومِ نجف اشرف مىشود و سپس به بغداد مىرود و مدت چهار سال جمعاً در کشور عراق خدمت می‌کند. از مشاغل و مناصب رسمی او بعد از بازگشت به ایران می‌توان به ریاست دبیرستان کوروش کبیر سابق باختران، معاونت امور تربیتى استان تهران، ریاست دانشسراى هنر تهران، سرپرست سازمان ملى فولکلور ایران، مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامى کردستان، معاون هنرى اداره‌ی کل آموزش و پژوهش هنرى و سرپرست فرهنگسراى نیاوران اشاره کرد.
رومی در سال 1363 با تقاضاى خودش بازنشسته شده است. در 30 خرداد 1397 از طرف مؤسسه‌ی هنرمندان پیش‌کسوت کشور از او تقدیر شده است.