آیدین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
(یا: گُزَل حصار؛ با نام باستانی ترالیس<ref>Tralles</ref>) مرکز استان آیدین، در غرب [[ترکیه]]، در ساحل رود [[مندرس]]<ref>River Menderes</ref>، با ۲۵۹هزار نفر جمعیت (۲۰۲۲). در ۵۰کیلومتری ساحل [[اژه، دریای|اژه]]<ref>Aegean Coast</ref>، و ۸۴کیلومتری جنوب شرقی [[ازمیر]]<ref>Izmir</ref> واقع شده است. این شهر مرکز دادوستد محصولات درۀ حاصل''''''خیز بیوک مندرس<ref>Büyük Menderes</ref>، شامل توتون، پنبه، و میوه، است. مس، آهن، آنتیموان، منگنز، و سنگ سنباده نیز در این منطقه استخراج می''''''شود. آیدین که سابقاً ترالیس نام داشت، به دست یونانیان بنا و به مرکز مهم تجاری در [[لیدیه]]<ref>Lydia</ref> باستان تبدیل شد، و در زمان اشغال رومی''''''ها رونق بیشتری گرفت. در جنگ ملازگرد، [[الپ ارسلان سلجوقی|آلپ‌ارسلان سلجوقی]] آن‌جا را از [[رمانوس چهارم ( ـ ۱۰۷۲م)|رومانوس چهارم]] گرفت (۱۰۷۱م). در ۱۰۹۸م، به دست صلیبیون افتاد، اما در ۱۱۷۶م قلیچ‌ارسلان سلجوقی آن را بازپس گرفت. در ۱۲۸۰م، در زمان حکومت ترکمان‌ها، گزل حصار نامیده شد. در ۱۳۱۰م، [[بایزید عثمانی اول|بایزید اول عثمانی]] آن را تصرف کرد. سپس [[امیرتیمور]] بر آن‌جا مسلط شد و در ۸۰۶ق/۱۴۰۳م به قلمرو عثمانی پیوست. نام کنونی آن برگرفته از خاندان ترکمان آیدین (۱۳۰۸ـ۱۴۲۵م) است. مسجدهای رمضان‌پاشا (۱۰۰۰ق)، اویس، سلیمان‌بیگ، و جهانزاده از آثار تاریخی آیدین است. | (یا: گُزَل حصار؛ با نام باستانی ترالیس<ref>Tralles</ref>) مرکز استان آیدین، در غرب [[ترکیه]]، در ساحل رود [[مندرس]]<ref>River Menderes</ref>، با ۲۵۹هزار نفر جمعیت (۲۰۲۲). در ۵۰کیلومتری ساحل [[اژه، دریای|اژه]]<ref>Aegean Coast</ref>، و ۸۴کیلومتری جنوب شرقی [[ازمیر]]<ref>Izmir</ref> واقع شده است. این شهر مرکز دادوستد محصولات درۀ حاصل''''''خیز بیوک مندرس<ref>Büyük Menderes</ref>، شامل توتون، پنبه، و میوه، است. مس، آهن، آنتیموان، منگنز، و سنگ سنباده نیز در این منطقه استخراج می''''''شود. آیدین که سابقاً ترالیس نام داشت، به دست یونانیان بنا و به مرکز مهم تجاری در [[لیدیه]]<ref>Lydia</ref> باستان تبدیل شد، و در زمان اشغال رومی''''''ها رونق بیشتری گرفت. در جنگ ملازگرد، [[الپ ارسلان سلجوقی|آلپ‌ارسلان سلجوقی]] آن‌جا را از [[رمانوس چهارم ( ـ ۱۰۷۲م)|رومانوس چهارم]] گرفت (۱۰۷۱م). در ۱۰۹۸م، به دست صلیبیون افتاد، اما در ۱۱۷۶م قلیچ‌ارسلان سلجوقی آن را بازپس گرفت. در ۱۲۸۰م، در زمان حکومت ترکمان‌ها، گزل حصار نامیده شد. در ۱۳۱۰م، [[بایزید عثمانی اول|بایزید اول عثمانی]] آن را تصرف کرد. سپس [[امیرتیمور]] بر آن‌جا مسلط شد و در ۸۰۶ق/۱۴۰۳م به قلمرو عثمانی پیوست. نام کنونی آن برگرفته از خاندان ترکمان آیدین (۱۳۰۸ـ۱۴۲۵م) است. مسجدهای رمضان‌پاشا (۱۰۰۰ق)، اویس، سلیمان‌بیگ، و جهانزاده از آثار تاریخی آیدین است. | ||
<br><!--10278700--> | <br><!--10278700--> | ||
---- | |||
----[[رده:جغرافیای اروپا]] | [[رده:جغرافیای اروپا]] | ||
[[رده:جغرافیای انسانی سایرکشورهای اروپایی]] | [[رده:جغرافیای انسانی سایرکشورهای اروپایی]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۸
| آیدین | |
|---|---|
| کشور | ترکیه |
| نام فارسی | آیدین |
| نام لاتین | Aydin City |
| جمعیت | ۲۵۹هزار نفر (۲۰۲۲) |
| موقعیت | غرب ترکیه، در ساحل رود مندرس |
| تولیدات و صنایع مهم | مرکز دادوستد محصولات درۀ حاصل‌خیز بیوک مندرس، شامل توتون، پنبه، و میوه؛ نیز استخراج مس، آهن، آنتیموان، منگنز، و سنگ سنباده |
| استان یا ایالت | آیدین |
آیدین (Aydin City)
(یا: گُزَل حصار؛ با نام باستانی ترالیس[۱]) مرکز استان آیدین، در غرب ترکیه، در ساحل رود مندرس[۲]، با ۲۵۹هزار نفر جمعیت (۲۰۲۲). در ۵۰کیلومتری ساحل اژه[۳]، و ۸۴کیلومتری جنوب شرقی ازمیر[۴] واقع شده است. این شهر مرکز دادوستد محصولات درۀ حاصل‌خیز بیوک مندرس[۵]، شامل توتون، پنبه، و میوه، است. مس، آهن، آنتیموان، منگنز، و سنگ سنباده نیز در این منطقه استخراج می‌شود. آیدین که سابقاً ترالیس نام داشت، به دست یونانیان بنا و به مرکز مهم تجاری در لیدیه[۶] باستان تبدیل شد، و در زمان اشغال رومی‌ها رونق بیشتری گرفت. در جنگ ملازگرد، آلپ‌ارسلان سلجوقی آن‌جا را از رومانوس چهارم گرفت (۱۰۷۱م). در ۱۰۹۸م، به دست صلیبیون افتاد، اما در ۱۱۷۶م قلیچ‌ارسلان سلجوقی آن را بازپس گرفت. در ۱۲۸۰م، در زمان حکومت ترکمان‌ها، گزل حصار نامیده شد. در ۱۳۱۰م، بایزید اول عثمانی آن را تصرف کرد. سپس امیرتیمور بر آن‌جا مسلط شد و در ۸۰۶ق/۱۴۰۳م به قلمرو عثمانی پیوست. نام کنونی آن برگرفته از خاندان ترکمان آیدین (۱۳۰۸ـ۱۴۲۵م) است. مسجدهای رمضان‌پاشا (۱۰۰۰ق)، اویس، سلیمان‌بیگ، و جهانزاده از آثار تاریخی آیدین است.