ویلا ـ لوبوس، هیتور (۱۸۸۷ـ۱۹۵۹): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


ویلا ـ لوبوسْ، هِیتور (۱۸۸۷ـ۱۹۵۹)(Villa-Lobos, Heitor)<br/> آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر برزیلی. با تأثیر از آهنگ‌سازان روس و فرانسوی در دهۀ ۱۹۲۰، آثار نئوباروکی<ref>neo-baroque </ref> به‌سبک برزیلی پدید آورد، و در آن‌ها از رنگ‌ها و ریتم‌های میهنی استفاده کرد. استعداد او در خلق ملودی در سری کُرُس (سرنادها)<ref>(Choros (serenades</ref> (۱۹۲۰ـ۱۹۲۹) برای گروه‌های مختلف هم‌نوازی و مجموعۀ نُه ''باخیاناس برازیِلیراس''<ref>''Bachianas Brasileiras ''</ref> (۱۹۳۰ـ۱۹۴۵)، با ساختاری به‌شیوۀ باخ، نمودیافته‌است. سایر آثار او عبارت‌اند از تکنوازی‌هایی برای گیتار و پیانو، موسیقی مجلسی، آثار کُرال، موسیقی فیلم<ref>film scores </ref>، اپراها و دوازده سمفونی. ویلا ـ لوبوس پس از مدتی تعلیم ویولن‌سل<ref>cello </ref> به نوازندگی پیانو روآورد و دوره‌ای را به گشت هنری گذراند. در ۱۹۱۲ کاوش در موسیقی محلی سرزمین خود را آغاز کرد و در ۱۹۱۵ نخستین کنسرت مخصوص آثار خود را در ریو د ژانیرو<ref>Rio de Janeiro</ref>&nbsp;به‌اجرا درآورد. در ۱۹۲۳ با کمک‌هزینه‌ای دولتی این امکان را یافت که چندسالی در پاریس زندگی کند، اما پس از بازگشت، در امر رهبری ارکستر و آموزش موسیقی فعالیت‌های مفیدی انجام داد. در ۱۹۲۹ کتابی دربارۀ موسیقی محلی برزیل به‌نام ''آلما دِ برازیل''<ref>''Alma de Brasil ''</ref> منتشر کرد. در ۱۹۳۰ مدیر آموزش موسیقی مدارس پایتخت شد. از‌جمله آثار اوست: صحنه‌ای اپراهای ''اسحاق''<ref>''Izath ''</ref> (۱۹۱۴، اجرای کنسرتی ۱۹۴۰)، ''یرما''<ref>''Yerma ''
{{جعبه زندگینامه|عنوان=هِیتور ویلا ـ لوبوس|نام=Heitor Villa-Lobos|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۸۷م|تاریخ مرگ=۱۹۵۹م|دوره زندگی=|ملیت=برزیلی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=۱۹۳۰ مدیر آموزش موسیقی مدارس پایتخت|جوایز و افتخارات=|آثار=مجموعۀ نُه باخیاناس برازیِلیراس (۱۹۳۰ـ۱۹۴۵)
</ref> (۱۹۵۶، اجرای صحنه‌ای ۱۹۷۱)؛ کمدی موزیکال ''ماگدالنا''<ref>''Magdalena ''</ref> (۱۹۴۸)؛ بالۀ ''اویراپورو''<ref>''Uirapuru ''</ref>. کُرال و ارکستری اوراتوریوی ''ویداپورا''<ref>Vidapur''a ''</ref>؛ چهارده اثر با عنوان کُرُس در قالبی جدید؛ آثار ارکستری، شامل پوئم سمفونیک ''آمازوناس''<ref>''Amazonas'' </ref>. موسیقی مجلسی نوِنت<ref>nonet </ref> برای سازهای بادی، هارپ، سازهای کوبه‌ای، و کُر، کوینتت<ref>quintet
 
کتاب: آلما دِ برازیل (۱۹۲۹)
صحنه‌ای اپراهای اسحاق (۱۹۱۴، اجرای کنسرتی ۱۹۴۰)، یرما (۱۹۵۶، اجرای صحنه‌ای ۱۹۷۱)؛ کمدی موزیکال ماگدالنا (۱۹۴۸)؛ بالۀ اویراپورو|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
[[پرونده:Villa-Lobos, Heitor1.jpg|بندانگشتی|هیتور ویلا لوبوس]]
ویلا ـ لوبوس، هِیتور (۱۸۸۷ـ۱۹۵۹)(Villa-Lobos, Heitor)<br /> آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر برزیلی. با تأثیر از آهنگ‌سازان روس و فرانسوی در دهۀ ۱۹۲۰، آثار نئوباروکی<ref>neo-baroque </ref> به‌سبک برزیلی پدید آورد، و در آن‌ها از رنگ‌ها و ریتم‌های میهنی استفاده کرد. استعداد او در خلق ملودی در سری کُرُس (سرنادها)<ref>(Choros (serenades</ref> (۱۹۲۰ـ۱۹۲۹) برای گروه‌های مختلف هم‌نوازی و مجموعۀ نُه ''باخیاناس برازیِلیراس''<ref>''Bachianas Brasileiras ''</ref> (۱۹۳۰ـ۱۹۴۵)، با ساختاری به‌شیوۀ [[باخ، یوهان سباستیان (۱۶۸۵ـ۱۷۵۰)|باخ]]، نمودیافته‌است. سایر آثار او عبارت‌اند از تکنوازی‌هایی برای [[گیتار]] و [[پیانو]]، موسیقی مجلسی، آثار کُرال، موسیقی فیلم<ref>film scores </ref>، اپراها و دوازده سمفونی. ویلا ـ لوبوس پس از مدتی تعلیم [[ویولنسل|ویولن‌سل]]<ref>cello </ref> به نوازندگی پیانو روآورد و دوره‌ای را به گشت هنری گذراند. در ۱۹۱۲ کاوش در موسیقی محلی سرزمین خود را آغاز کرد و در ۱۹۱۵ نخستین کنسرت مخصوص آثار خود را در [[ریو د ژانیرو، شهر|ریو د ژانیرو]]<ref>Rio de Janeiro</ref> به‌اجرا درآورد. در ۱۹۲۳ با کمک‌هزینه‌ای دولتی این امکان را یافت که چندسالی در [[پاریس، شهر|پاریس]] زندگی کند، اما پس از بازگشت، در امر رهبری ارکستر و آموزش موسیقی فعالیت‌های مفیدی انجام داد. در ۱۹۲۹ کتابی دربارۀ موسیقی محلی برزیل به‌نام ''آلما دِ برازیل''<ref>''Alma de Brasil ''</ref> منتشر کرد. در ۱۹۳۰ مدیر آموزش موسیقی مدارس پایتخت شد. از‌جمله آثار اوست: صحنه‌ای اپراهای ''اسحاق''<ref>''Izath ''</ref> (۱۹۱۴، اجرای کنسرتی ۱۹۴۰)، ''یرما''<ref>''Yerma ''
</ref> (۱۹۵۶، اجرای صحنه‌ای ۱۹۷۱)؛ کمدی موزیکال ''ماگدالنا''<ref>''Magdalena ''</ref> (۱۹۴۸)؛ بالۀ ''اویراپورو''<ref>''Uirapuru ''</ref>. کُرال و ارکستری اوراتوریوی ''ویداپورا''<ref>Vidapur''a ''</ref>؛ چهارده اثر با عنوان کُرُس در قالبی جدید؛ آثار ارکستری، شامل پوئم سمفونیک ''آمازوناس''<ref>''Amazonas'' </ref>. موسیقی مجلسی نوِنت<ref>nonet </ref> برای سازهای بادی، [[هارپ]]، سازهای کوبه‌ای، و کُر، [[کوینتت]]<ref>quintet
</ref> برای سازهای بادی (۱۹۲۳).
</ref> برای سازهای بادی (۱۹۲۳).



نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۵

هِیتور ویلا ـ لوبوس
Heitor Villa-Lobos
زادروز ۱۸۸۷م
درگذشت ۱۹۵۹م
ملیت برزیلی
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر
آثار

مجموعۀ نُه باخیاناس برازیِلیراس (۱۹۳۰ـ۱۹۴۵)

کتاب: آلما دِ برازیل (۱۹۲۹)

صحنه‌ای اپراهای اسحاق (۱۹۱۴، اجرای کنسرتی ۱۹۴۰)، یرما (۱۹۵۶، اجرای صحنه‌ای ۱۹۷۱)؛ کمدی موزیکال ماگدالنا (۱۹۴۸)؛ بالۀ اویراپورو
گروه مقاله موسیقی
هیتور ویلا لوبوس

ویلا ـ لوبوس، هِیتور (۱۸۸۷ـ۱۹۵۹)(Villa-Lobos, Heitor)
آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر برزیلی. با تأثیر از آهنگ‌سازان روس و فرانسوی در دهۀ ۱۹۲۰، آثار نئوباروکی[۱] به‌سبک برزیلی پدید آورد، و در آن‌ها از رنگ‌ها و ریتم‌های میهنی استفاده کرد. استعداد او در خلق ملودی در سری کُرُس (سرنادها)[۲] (۱۹۲۰ـ۱۹۲۹) برای گروه‌های مختلف هم‌نوازی و مجموعۀ نُه باخیاناس برازیِلیراس[۳] (۱۹۳۰ـ۱۹۴۵)، با ساختاری به‌شیوۀ باخ، نمودیافته‌است. سایر آثار او عبارت‌اند از تکنوازی‌هایی برای گیتار و پیانو، موسیقی مجلسی، آثار کُرال، موسیقی فیلم[۴]، اپراها و دوازده سمفونی. ویلا ـ لوبوس پس از مدتی تعلیم ویولن‌سل[۵] به نوازندگی پیانو روآورد و دوره‌ای را به گشت هنری گذراند. در ۱۹۱۲ کاوش در موسیقی محلی سرزمین خود را آغاز کرد و در ۱۹۱۵ نخستین کنسرت مخصوص آثار خود را در ریو د ژانیرو[۶] به‌اجرا درآورد. در ۱۹۲۳ با کمک‌هزینه‌ای دولتی این امکان را یافت که چندسالی در پاریس زندگی کند، اما پس از بازگشت، در امر رهبری ارکستر و آموزش موسیقی فعالیت‌های مفیدی انجام داد. در ۱۹۲۹ کتابی دربارۀ موسیقی محلی برزیل به‌نام آلما دِ برازیل[۷] منتشر کرد. در ۱۹۳۰ مدیر آموزش موسیقی مدارس پایتخت شد. از‌جمله آثار اوست: صحنه‌ای اپراهای اسحاق[۸] (۱۹۱۴، اجرای کنسرتی ۱۹۴۰)، یرما[۹] (۱۹۵۶، اجرای صحنه‌ای ۱۹۷۱)؛ کمدی موزیکال ماگدالنا[۱۰] (۱۹۴۸)؛ بالۀ اویراپورو[۱۱]. کُرال و ارکستری اوراتوریوی ویداپورا[۱۲]؛ چهارده اثر با عنوان کُرُس در قالبی جدید؛ آثار ارکستری، شامل پوئم سمفونیک آمازوناس[۱۳]. موسیقی مجلسی نوِنت[۱۴] برای سازهای بادی، هارپ، سازهای کوبه‌ای، و کُر، کوینتت[۱۵] برای سازهای بادی (۱۹۲۳).

 


  1. neo-baroque
  2. (Choros (serenades
  3. Bachianas Brasileiras
  4. film scores
  5. cello
  6. Rio de Janeiro
  7. Alma de Brasil
  8. Izath
  9. Yerma
  10. Magdalena
  11. Uirapuru
  12. Vidapura
  13. Amazonas
  14. nonet
  15. quintet