احمد اتابکی مشیراعظم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
احمد اتابکی مشیراعظم (تهران ۱۲۶۲ - همان جا ۱۳۱۶ش)
احمد اتابکی مشیراعظم (تهران ۱۲۶۲ - همان جا ۱۳۱۶ش)


(نیز با نام: میرزا احمدخان مشیراعظم) دولتمرد دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]]، پسر دوم [[امین السلطان ، علی اصغرخان (تهران ۱۲۸۰ـ ۱۳۲۵ق)|میرزا علی اصغر خان امین‌السلطان]] (اتابک اعظم) صدراعظم دوران [[مظفر الدین شاه قاجار|مظفرالدین شاه]] و [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی شاه]].  
(نیز با نام: میرزا احمدخان مشیراعظم) دولتمرد دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]]، پسر دوم [[امین السلطان، علی اصغرخان (تهران ۱۲۸۰ـ ۱۳۲۵ق)|میرزا علی اصغر خان امین‌السلطان]] (اتابک اعظم) صدراعظم دوران [[مظفرالدین شاه قاجار|مظفرالدین شاه]] و [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی شاه]].  


احمد اتابکی در تهران به تحصیل پرداخت. پدرش از مظفرالدین شاه لقب "مشیراعظم" برایش گرفت.   
احمد اتابکی در تهران به تحصیل پرداخت. پدرش از مظفرالدین شاه لقب "مشیراعظم" برایش گرفت. هنگامی که پدرش در 1321ق با فشار انگلیسی‌ها از صدارت معزول شد و به سفر دور دنیا رفت، او همه‌جا همراهش بود و پس از آن، به ایران بازگشت. پس از بازگشت و هنگامی که در دورۀ محمدعلی شاه، پدرش به صدارت رسید نیز او در دستگاه پدر کار می‌کرد. زمانی که که محمدعلی شاه از سلطنت خلع شد و احمدشاه به جایش نشست، او به پیشنهاد مستوفی‌الممالک رئیس تشریفات دربار شد.   


هنگامی که پدرش در 1321ق با فشار انگلیسی ها از صدارت معزول و و به سفر دور دنیا رفت، او همه جا همراهش بود و پس از آن، به ایران بازگشت. بعد از کشته شدن اتابک در 1325ق، احمد اتابکی بیکار بود تا این که در 1334ق در کابینۀ سپهسالار اعظم (محمد ولی خان تنکابنی) وزیر فوائد عامه شد و در 1305ش در دو کابینۀ مستوفی الممالک، وزیر پست و تلگراف گردید. او در اواخر عمرش از طرفداران سید حسن مدرس شد و مدرس نیز از او بسیار حمایت کرد و ورودش در کابینۀ مستوفی به سفارش مدرس بود.     
بعد از کشته شدن اتابک اعظم در 1325ق، احمد اتابکی بیکار بود تا این‌که در 1334ق در کابینۀ سپهسالار اعظم (محمد ولی خان تنکابنی) وزیر فوائد عامه شد و در 1305ش در دو کابینۀ مستوفی‌الممالک، وزیر پست و تلگراف گردید. در انتخابات دورۀ پنجم، او به نمایندگی از فسا و داراب به مجلس رفت. این مجلس رأی به انقراض قاجاریه و انتقال سلطنت به رضاشاه داد. در دورۀ رضاشاه در ۱۳۰۵ اتابکی در دولت مستوفی‌الممالک بار دیگر وزیر پست و تلگراف شد. او در اواخر عمرش از طرفداران [[مدرس ، سید حسن (اردستان ۱۲۵۰ـ کاشمر ۱۳۱۶ش)|سید حسن مدرس]] شد و مدرس نیز از او بسیار حمایت کرد و ورودش در کابینۀ مستوفی به سفارش مدرس بود.     


احمد اتابکی در 1356ق (1316ش) درگذشت و در قم، در مقبرۀ خانوادگی اش در صحن اتابک به خاک سپرده شد.        
احمد اتابکی در 1356ق (1316ش) درگذشت و در قم، در مقبرۀ خانوادگی‌اش در صحن اتابک به خاک سپرده شد.                            


<br />
<br />
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:دوره قاجار]]
[[رده:دوره پهلوی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۳

احمد اتابکی مشیراعظم (تهران ۱۲۶۲ - همان جا ۱۳۱۶ش)

(نیز با نام: میرزا احمدخان مشیراعظم) دولتمرد دورۀ قاجار و پهلوی، پسر دوم میرزا علی اصغر خان امین‌السلطان (اتابک اعظم) صدراعظم دوران مظفرالدین شاه و محمدعلی شاه.

احمد اتابکی در تهران به تحصیل پرداخت. پدرش از مظفرالدین شاه لقب "مشیراعظم" برایش گرفت. هنگامی که پدرش در 1321ق با فشار انگلیسی‌ها از صدارت معزول شد و به سفر دور دنیا رفت، او همه‌جا همراهش بود و پس از آن، به ایران بازگشت. پس از بازگشت و هنگامی که در دورۀ محمدعلی شاه، پدرش به صدارت رسید نیز او در دستگاه پدر کار می‌کرد. زمانی که که محمدعلی شاه از سلطنت خلع شد و احمدشاه به جایش نشست، او به پیشنهاد مستوفی‌الممالک رئیس تشریفات دربار شد.

بعد از کشته شدن اتابک اعظم در 1325ق، احمد اتابکی بیکار بود تا این‌که در 1334ق در کابینۀ سپهسالار اعظم (محمد ولی خان تنکابنی) وزیر فوائد عامه شد و در 1305ش در دو کابینۀ مستوفی‌الممالک، وزیر پست و تلگراف گردید. در انتخابات دورۀ پنجم، او به نمایندگی از فسا و داراب به مجلس رفت. این مجلس رأی به انقراض قاجاریه و انتقال سلطنت به رضاشاه داد. در دورۀ رضاشاه در ۱۳۰۵ اتابکی در دولت مستوفی‌الممالک بار دیگر وزیر پست و تلگراف شد. او در اواخر عمرش از طرفداران سید حسن مدرس شد و مدرس نیز از او بسیار حمایت کرد و ورودش در کابینۀ مستوفی به سفارش مدرس بود.

احمد اتابکی در 1356ق (1316ش) درگذشت و در قم، در مقبرۀ خانوادگی‌اش در صحن اتابک به خاک سپرده شد.