برخوار و میمه: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
}}بُرْخوار و مِیمِه | }}بُرْخوار و مِیمِه | ||
در تقسیمات کشوری، از شهرستان‌های سابق [[اصفهان، استان|استان اصفهان]]، در نواحی مرکزی استان. در سال 1369ش به مرکزیت شاهین‌شهر، از ادغام دو بخش برخوار و میمه ایجاد شد. این شهرستان در اواخر سال ۱۳۸۶ش به دو شهرستان «برخوار» و «شاهین‌شهر و میمه» تقسیم شد. شهرستان شاهین‌شهر و میمه مجدداً در تاریخ ۲۷ تیر ۱۴۰۳ با جدا شدن بخش میمه و ارتقای آن به شهرستان میمه و وزوان، به شهرستان شاهین‌شهر تغییر پیدا کرد. وضعیت شهرستان پیش از تقسیمات اخیر به شرح زیر بوده است: | |||
مشتمل بر بخش‌های مرکزی، مِیمِه، و بُرخوار، با مرکزیت اداری [[شاهین شهر|شاهین‌شهر]] بوده است. از شمال به شهرستان دلیجان، در استان مرکزی، و شهرستان کاشان، از شرق به شهرستان‌های نطنز و اردستان و اصفهان، از جنوب به شهرستان اصفهان و خمینی‌شهر، و از غرب به شهرستان‌های نجف‌آباد و گلپایگان محدود بوده. رشته‌کوه‌‌های کرکس، با ارتفاع بیش از ۳هزار متر، شمال و شمال شرقی آن را فراگرفته‌اند و بخش‌های دیگر آن را دشتی نسبتاً هموار تشکیل داده است که کوه‌های پراکنده‌ای با ارتفاع متوسط ۲هزار متر در اطراف آن دیده می‌شوند. خشک‌رودهایی مانند رود جوشقان، رودسُه، محمودآباد، و دستکن، که غالباً از کوه‌های کرکس سرچشمه می‌گیرند، شبکه‌های آبی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. | |||
اقلیم این شهرستان معتدل و خشک و جمعیت آن در سرشماری سال 1385ش ۲۷۹,۷۷۸ نفر بوده است. آبادی‌های مهم آن: مِیمِه، وزوان، مورچه‌خورت، کمشچه، حبیب‌آباد، دولت‌آباد، گز، دستگرد، و موته. غلات و صیفی‌جات از محصولات کشاورزی، و طلای موته عمده‌ترین کانی آن است. کارخانه‌های بسیاری که در این شهرستان تأسیس شده‌اند آن را به یکی از نواحی صنعتی استان اصفهان تبدیل کرده‌اند. | |||
---- | |||
<br/> <!--12179900--> | <br/> <!--12179900--> | ||
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:اصفهان]] | [[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:اصفهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۴۶
| برخوار و میمه | |
|---|---|
| کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
| استان | اصفهان |
| بخش | مرکزی، مِیمِه، و بُرخوار |
| جمعیت | ۲۷۹,۷۷۸ نفر (۱۳۸۵ش) |
| موقعیت | جنوب شهرستان‌های دلیجان (استان مرکزی) و کاشان، غرب شهرستان‌های نطنز، اردستان و اصفهان، شمال شهرستان اصفهان و خمینی‌شهر، و شرق شهرستان‌های نجف‌آباد و گلپایگان |
| نوع اقلیم | معتدل و خشک |
| تولیدات و صنایع مهم | فرآورده‌های کشاورزی: غلات و صیفی‌جات - منابع زیرزمینی: طلای موته |
| شهر ها و آبادی های مهم | میمِه، وزوان، مورچه‌خورت، کمشچه، حبیب‌آباد، دولت‌آباد، گز، دستگرد، و موته |
بُرْخوار و مِیمِه
در تقسیمات کشوری، از شهرستان‌های سابق استان اصفهان، در نواحی مرکزی استان. در سال 1369ش به مرکزیت شاهین‌شهر، از ادغام دو بخش برخوار و میمه ایجاد شد. این شهرستان در اواخر سال ۱۳۸۶ش به دو شهرستان «برخوار» و «شاهین‌شهر و میمه» تقسیم شد. شهرستان شاهین‌شهر و میمه مجدداً در تاریخ ۲۷ تیر ۱۴۰۳ با جدا شدن بخش میمه و ارتقای آن به شهرستان میمه و وزوان، به شهرستان شاهین‌شهر تغییر پیدا کرد. وضعیت شهرستان پیش از تقسیمات اخیر به شرح زیر بوده است:
مشتمل بر بخش‌های مرکزی، مِیمِه، و بُرخوار، با مرکزیت اداری شاهین‌شهر بوده است. از شمال به شهرستان دلیجان، در استان مرکزی، و شهرستان کاشان، از شرق به شهرستان‌های نطنز و اردستان و اصفهان، از جنوب به شهرستان اصفهان و خمینی‌شهر، و از غرب به شهرستان‌های نجف‌آباد و گلپایگان محدود بوده. رشته‌کوه‌‌های کرکس، با ارتفاع بیش از ۳هزار متر، شمال و شمال شرقی آن را فراگرفته‌اند و بخش‌های دیگر آن را دشتی نسبتاً هموار تشکیل داده است که کوه‌های پراکنده‌ای با ارتفاع متوسط ۲هزار متر در اطراف آن دیده می‌شوند. خشک‌رودهایی مانند رود جوشقان، رودسُه، محمودآباد، و دستکن، که غالباً از کوه‌های کرکس سرچشمه می‌گیرند، شبکه‌های آبی این شهرستان را تشکیل می‌دهند.
اقلیم این شهرستان معتدل و خشک و جمعیت آن در سرشماری سال 1385ش ۲۷۹,۷۷۸ نفر بوده است. آبادی‌های مهم آن: مِیمِه، وزوان، مورچه‌خورت، کمشچه، حبیب‌آباد، دولت‌آباد، گز، دستگرد، و موته. غلات و صیفی‌جات از محصولات کشاورزی، و طلای موته عمده‌ترین کانی آن است. کارخانه‌های بسیاری که در این شهرستان تأسیس شده‌اند آن را به یکی از نواحی صنعتی استان اصفهان تبدیل کرده‌اند.