رنوار، پیر اوگوست (۱۸۴۱ـ۱۹۱۹): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
 
{{جعبه زندگینامه
رِنوار، پیِر اوگوست (۱۸۴۱ـ۱۹۱۹)(Renoir, Pierre-Auguste)<br /> {{جعبه زندگینامه
|عنوان =پیر اوگوست رنوار
|عنوان =پیر اوگوست رنوار
|نام =Pierre-Auguste Renoir
|نام =Pierre-Auguste Renoir
خط ۲۰: خط ۱۹:
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =مسابقه قایقرانی در آرژانتوی (۱۸۷۴)؛ ونوس پیروز (۱۹۱۴؛ نگارخانه تیت، لندن)؛ در مولن دو لاگالت
|آثار =مسابقه قایقرانی در آرژانتوی (۱۸۷۴)؛ ونوس پیروز (۱۹۱۴؛ نگارخانه تیت، لندن)؛ در مولن دو لاگالت
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =ژان رنوار (فرزند)
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان
|دوره =
|دوره =
خط ۲۸: خط ۲۷:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
[[پرونده:22129500-4.jpg|بندانگشتی|مهمانی ناهار در قایق (۱۸۸۱م) اثر پیر اوگوست رنوار]]
[[پرونده:22129500-5.jpg|بندانگشتی|دو خواهر (روی تراس) اثر پیر اوگوست رنوار]]
رِنوار، پیر اوگوست (۱۸۴۱ـ۱۹۱۹م)(Renoir, Pierre-Auguste)<br />
نقاش امپرسیونیست<ref>Impressionist</ref> فرانسوی. در اوایل دهۀ ۱۸۶۰م با [[مونه، کلود (۱۸۴۰ـ۱۹۲۶)|کلود مونه]]<ref>Claude Monet </ref> و [[سیسلی، آلفرد (۱۸۳۹ـ۱۸۹۹)|آلفرد سیسلی]]<ref>Alfred Sisley</ref> آشنا شد، و به‌اتفاق یکدیگر هستۀ [[امپرسیونیسم]] را تشکیل داد. شیوه‌ای پرنشاط و رنگین را با قلم‌موکاری نرم و لطیف (که به «شیوۀ رنگین‌کمانی<ref> rainbow style</ref>» شهرت داشت) پدید آورد، و صحنه‌های بسیاری از زندگی روزمره، ازجمله ''مهمانی ناهار در قایق''<ref> ''The Luncheon of the Boating Party''</ref> (۱۸۸۱م؛ مجموعۀ‌ فیلیپس، [[واشینگتن دی سی|واشینگتن دی‌سی]]<ref> Phillips Collection, Washington, DC</ref>)، و پیکره‌های برهنه<ref> nudes</ref>، ازجمله ''آبتنی‌کنندگان''<ref> ''The Bathers''</ref> (ح ۱۸۸۴ـ۱۸۸۷م؛ [[موزه هنری فیلادلفیا|موزۀ هنری فیلادلفیا]]<ref> Philadelphia Museum of Art</ref>) را نقاشی کرد. نخستین آثارش از [[کوربه، گوستاو (۱۸۱۹ـ۱۸۷۷)|گوستاو کوربه]]<ref> Gustave Courbet</ref> متأثرند، اما پس از [[جنگ فرانسه و پروس]]<ref> Franco-Prussian War</ref> (که در آن سرباز سواره‌نظام<ref> cuirassier</ref> بود) همراه با مونه، در [[آرژانتوی]]<ref> Argenteuil </ref>، نزدیک [[پاریس، شهر|پاریس]]، منظره‌هایی از رودخانه پدید آورد، که رنگ‌بندی جوّی آن‌ها کاملاً امپرسیونیستی‌اند؛ ''مسابقۀ قایقرانی در آرژانتوی''<ref>''Regatta, Argenteuil''</ref> (۱۸۷۴م) از آن جمله است. در حالی‌که با امپرسیونیسم پیوند داشت، و در نمایشگاه‌های امپرسیونیستی دهۀ ۱۸۷۰م شرکت کرد، بیشتر آثارش نشان از علاقۀ او به حیات انسانی و مدل‌های زن دارند. ''لژ تئاتر''<ref> ''La Loge/The Theatre Box''</ref> (۱۸۷۴؛ نگارخانۀ کورتو، [[لندن (انگلستان)|لندن]]<ref> Courtauld Gallery, London</ref>)، ''رقص در مولَن دو لاگالِت''<ref> ''Dancing at the Moulin de la Galette''</ref> (۱۸۷۶م؛ [[لوور]]<ref> Louvre</ref>، پاریس)، و ''خانم شارپانتیه با دخترانش''<ref> ''Madame Charpentier and her Daughters''</ref> (۱۸۷۹م؛ موزۀ [[متروپولیتن (نیویورک)|متروپولیتن]]، [[نیویورک]]<ref> Metropolitan Museum of Art, NewYork</ref>) نمونه‌های گزیده‌ای از آثار اویند. قریبِ ۱۵۰ چاپنقش سنگی<ref> lithograph</ref> نیز خلق کرد.
رنوار در دهۀ ۱۸۸۰م، از امپرسیونیسم رو گرداند؛ سفر به [[ایتالیا]] و تأثیر از نقاشی‌های یونانی ـ رومی در پومپئی<ref> Pompeii </ref>، و ناپل، و نیز اقامت در لستاک<ref>L’Estaque </ref> با [[سزان، پل (۱۸۳۹ـ۱۹۰۶)|سزان]]<ref>Cézanne </ref> (که به حجم‌ها و کیفیت‌های پایدار در نقاشی توجه داشت) مسبب آن بود. آن‌گاه بیشتر به هنر [[انگر، ژان اوگوست دومینیک (۱۷۸۰ـ۱۸۶۷)|اَنگر]]<ref>Ingres </ref> گرایید، و آثارش شیوۀ خطی زمخت‌تری یافتند؛ تابلوی ''چترها''<ref>''The Umbrellas'' </ref> (۱۸۸۴م؛ [[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref>National Gallery, London</ref>)، و ''آبتنی‌کنندگان'' از این زمره‌اند. رنوار از ۱۹۰۲م دچار التهاب حاد مفاصل شد، ولی به نقاشی ادامه داد. در ۱۹۱۳م کاملاً فلج شد و به‌کمک دستیارانش به مجسمه‌سازی پرداخت، و آثاری همچون ''ونوس پیروز''<ref> ''Venus Victrix''</ref> (۱۹۱۴م؛ [[نگارخانه تیت|نگارخانۀ تیت]]<ref> Tate Gallery</ref>، لندن) را آفرید. در ۱۹۹۰م، یکی از تابلوهایش با نام ''در مولن دو لاگالت''<ref> ''Au Moulin de La Galette''</ref>، به بهای ۷۸میلیون دلار فروخته شد.


نقاش [[امپرسیونیسم|امپرسیونیست]]<ref>Impressionist
[[ژان رنوار]]، فیلمساز بزرگ فرانسوی، فرزند او بود.
</ref> فرانسوی. در اوایل دهۀ ۱۸۶۰ با [[مونه، کلود (۱۸۴۰ـ۱۹۲۶)|کلود مونه]]<ref>Claude Monet </ref> و [[سیسلی، آلفرد (۱۸۳۹ـ۱۸۹۹)|آلفرد سیسلی]]<ref>Alfred Sisley</ref> آشنا شد، و به‌اتفاق یکدیگر هستۀ امپرسیونیسم را تشکیل داد. شیوه‌ای پرنشاط و رنگین را با قلم‌موکاری نرم و لطیف (که به «شیوۀ رنگین‌کمانی<ref> rainbow style</ref>» شهرت داشت) پدید آورد، و صحنه‌های بسیاری از زندگی روزمره، ازجمله ''مهمانی ناهار در قایق''<ref> ''The Luncheon of the Boating Party''</ref> (۱۸۸۱؛ مجموعۀ‌ فیلیپس، واشینگتن دی‌سی<ref> Phillips Collection, Washington, DC</ref>)، و پیکره‌های برهنه<ref> nudes</ref>، ازجمله ''آبتنی‌کنندگان''<ref> ''The Bathers''</ref> (ح ۱۸۸۴ـ۱۸۸۷؛ موزۀ هنری فیلادلفیا<ref> Philadelphia Museum of Art</ref>) را نقاشی کرد. نخستین آثارش از [[کوربه، گوستاو (۱۸۱۹ـ۱۸۷۷)|گوستاو کوربه]]<ref> Gustave Courbet</ref> متأثرند، اما پس از جنگ فرانسه و پروس<ref> Franco-Prussian War</ref> (که در آن سرباز سواره‌نظام<ref> cuirassier</ref> بود) همراه با مونه، در آرژانتوی<ref> Argenteuil </ref>، نزدیک پاریس، منظره‌هایی از رودخانه پدید آورد، که رنگ‌بندی جوّی آن‌ها کاملاً امپرسیونیستی‌اند؛ ''مسابقۀ قایقرانی در آرژانتوی''<ref>''Regatta, Argenteuil''</ref> (۱۸۷۴) از آن جمله است. در حالی‌که با امپرسیونیسم پیوند داشت، و در نمایشگاه‌های امپرسیونیستیِ دهۀ ۱۸۷۰ شرکت کرد، بیشتر آثارش نشان از علاقۀ او به حیات انسانی و مدل‌های زن دارند. ''لژ تئاتر''<ref> ''La Loge/The Theatre Box''</ref> (۱۸۷۴؛ نگارخانۀ کورتو، لندن<ref> Courtauld Gallery, London</ref>)،''رقص در مولَن دو لاگالِت''<ref> ''Dancing at the Moulin de la Galette''</ref> (۱۸۷۶؛ لوور<ref> Louvre</ref>، پاریس)، و ''خانم شارپانتیه با دخترانش''<ref> ''Madame Charpentier and her Daughters''</ref> (۱۸۷۹؛ موزۀ متروپولیتن، نیویورک<ref> Metropolitan Museum of Art, NewYork</ref>) نمونه‌های گزیده‌ای از آثار اویند. قریبِ ۱۵۰ چاپنقش سنگی<ref> lithograph</ref> نیز خلق کرد.
----


رنوار در دهۀ ۱۸۸۰، از امپرسیونیسم رو گرداند؛ سفر به ایتالیا و تأثیر از نقاشی‌های یونانی ـ رومی در پومپئی<ref> Pompeii </ref>، و ناپل، و نیز اقامت در لستاک<ref>L’Estaque </ref> با [[سزان، پل (۱۸۳۹ـ۱۹۰۶)|سزان]]<ref>Cézanne </ref> (که به حجم‌ها و کیفیت‌های پایدار در نقاشی توجه داشت) مسبب آن بود. آن‌گاه بیشتر به هنر [[انگر، ژان اوگوست دومینیک (۱۷۸۰ـ۱۸۶۷)|اَنگر]]<ref>Ingres </ref> گرایید، و آثارش شیوۀ خطی زمخت‌تری یافتند؛ تابلوی ''چترها''<ref>''The Umbrellas'' </ref> (۱۸۸۴؛ نگارخانۀ ملی لندن<ref>National Gallery, London</ref>)، و''آبتنی‌کنندگان'' از این زمره‌اند. رنوار از ۱۹۰۲ دچار التهاب حاد مفاصل شد، ولی به نقاشی ادامه داد. در ۱۹۱۳ کاملاً فلج شد و به‌کمک دستیارانش به مجسمه‌سازی پرداخت، و آثاری همچون ''ونوس پیروز''<ref> ''Venus Victrix''</ref> (۱۹۱۴؛ نگارخانۀ تیت<ref> Tate Gallery</ref>، لندن) را آفرید. در ۱۹۹۰، یکی از تابلوهایش با نام ''در مولن دو لاگالت''<ref> ''Au Moulin de La Galette''</ref>، به بهای ۷۸میلیون دلار فروخته شد.
[[پرونده:22129500-2.jpg|بندانگشتی|پیر اوگوست رنوار]]
&nbsp;


----


<br />
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]]  
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]]  
[[Category:قرن 20 - اشخاص]]
[[Category:قرن 20 - اشخاص]]
[[File:22129500.jpg|thumb|تابلوی مهمانی نهار در قايق از رنوار]]<references />
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۹

پیر اوگوست رنوار
Pierre-Auguste Renoir
زادروز ۱۸۴۱م
درگذشت ۱۹۱۹م
ملیت فرانسوی
شغل و تخصص اصلی نقاش
سبک امپرسیونیسم، شیوه رنگین کمانی
آثار مسابقه قایقرانی در آرژانتوی (۱۸۷۴)؛ ونوس پیروز (۱۹۱۴؛ نگارخانه تیت، لندن)؛ در مولن دو لاگالت
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان
خویشاوندان سرشناس ژان رنوار (فرزند)
مهمانی ناهار در قایق (۱۸۸۱م) اثر پیر اوگوست رنوار
دو خواهر (روی تراس) اثر پیر اوگوست رنوار

رِنوار، پیر اوگوست (۱۸۴۱ـ۱۹۱۹م)(Renoir, Pierre-Auguste)
نقاش امپرسیونیست[۱] فرانسوی. در اوایل دهۀ ۱۸۶۰م با کلود مونه[۲] و آلفرد سیسلی[۳] آشنا شد، و به‌اتفاق یکدیگر هستۀ امپرسیونیسم را تشکیل داد. شیوه‌ای پرنشاط و رنگین را با قلم‌موکاری نرم و لطیف (که به «شیوۀ رنگین‌کمانی[۴]» شهرت داشت) پدید آورد، و صحنه‌های بسیاری از زندگی روزمره، ازجمله مهمانی ناهار در قایق[۵] (۱۸۸۱م؛ مجموعۀ‌ فیلیپس، واشینگتن دی‌سی[۶])، و پیکره‌های برهنه[۷]، ازجمله آبتنی‌کنندگان[۸] (ح ۱۸۸۴ـ۱۸۸۷م؛ موزۀ هنری فیلادلفیا[۹]) را نقاشی کرد. نخستین آثارش از گوستاو کوربه[۱۰] متأثرند، اما پس از جنگ فرانسه و پروس[۱۱] (که در آن سرباز سواره‌نظام[۱۲] بود) همراه با مونه، در آرژانتوی[۱۳]، نزدیک پاریس، منظره‌هایی از رودخانه پدید آورد، که رنگ‌بندی جوّی آن‌ها کاملاً امپرسیونیستی‌اند؛ مسابقۀ قایقرانی در آرژانتوی[۱۴] (۱۸۷۴م) از آن جمله است. در حالی‌که با امپرسیونیسم پیوند داشت، و در نمایشگاه‌های امپرسیونیستی دهۀ ۱۸۷۰م شرکت کرد، بیشتر آثارش نشان از علاقۀ او به حیات انسانی و مدل‌های زن دارند. لژ تئاتر[۱۵] (۱۸۷۴؛ نگارخانۀ کورتو، لندن[۱۶]رقص در مولَن دو لاگالِت[۱۷] (۱۸۷۶م؛ لوور[۱۸]، پاریس)، و خانم شارپانتیه با دخترانش[۱۹] (۱۸۷۹م؛ موزۀ متروپولیتن، نیویورک[۲۰]) نمونه‌های گزیده‌ای از آثار اویند. قریبِ ۱۵۰ چاپنقش سنگی[۲۱] نیز خلق کرد.

رنوار در دهۀ ۱۸۸۰م، از امپرسیونیسم رو گرداند؛ سفر به ایتالیا و تأثیر از نقاشی‌های یونانی ـ رومی در پومپئی[۲۲]، و ناپل، و نیز اقامت در لستاک[۲۳] با سزان[۲۴] (که به حجم‌ها و کیفیت‌های پایدار در نقاشی توجه داشت) مسبب آن بود. آن‌گاه بیشتر به هنر اَنگر[۲۵] گرایید، و آثارش شیوۀ خطی زمخت‌تری یافتند؛ تابلوی چترها[۲۶] (۱۸۸۴م؛ نگارخانۀ ملی لندن[۲۷])، و آبتنی‌کنندگان از این زمره‌اند. رنوار از ۱۹۰۲م دچار التهاب حاد مفاصل شد، ولی به نقاشی ادامه داد. در ۱۹۱۳م کاملاً فلج شد و به‌کمک دستیارانش به مجسمه‌سازی پرداخت، و آثاری همچون ونوس پیروز[۲۸] (۱۹۱۴م؛ نگارخانۀ تیت[۲۹]، لندن) را آفرید. در ۱۹۹۰م، یکی از تابلوهایش با نام در مولن دو لاگالت[۳۰]، به بهای ۷۸میلیون دلار فروخته شد.

ژان رنوار، فیلمساز بزرگ فرانسوی، فرزند او بود.




  1. Impressionist
  2. Claude Monet
  3. Alfred Sisley
  4. rainbow style
  5. The Luncheon of the Boating Party
  6. Phillips Collection, Washington, DC
  7. nudes
  8. The Bathers
  9. Philadelphia Museum of Art
  10. Gustave Courbet
  11. Franco-Prussian War
  12. cuirassier
  13. Argenteuil
  14. Regatta, Argenteuil
  15. La Loge/The Theatre Box
  16. Courtauld Gallery, London
  17. Dancing at the Moulin de la Galette
  18. Louvre
  19. Madame Charpentier and her Daughters
  20. Metropolitan Museum of Art, NewYork
  21. lithograph
  22. Pompeii
  23. L’Estaque
  24. Cézanne
  25. Ingres
  26. The Umbrellas
  27. National Gallery, London
  28. Venus Victrix
  29. Tate Gallery
  30. Au Moulin de La Galette