ابوالسرایا، سری بن منصور شیبانی ( ـ۲۰۰ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ابوالسَّرایا، سَریّ بن منصور شیبانی ( ـ۲۰۰ق)<br> | ابوالسَّرایا، سَریّ بن منصور شیبانی ( ـ۲۰۰ق)<br> | ||
<p>فرمانده نظامی شورش [[ابن طباطبا، محمد بن ابراهیم ( ـ ۱۹۹ق)|ابن طباطبا]] علیه [[مامون عباسی (۱۷۰ـ۲۱۸ق)|مأمون عباسی]]. در [[راس العین|رأس‌العین]]، در شمال [[عراق]]، به دنیا آمد. ابتدا خربنده بود، سپس به شورش و راهزنی پرداخت. در [[ارمنستان]] به [[یزید بن مزید شیبانی ( ـ۱۸۵ق)|یزید بن مَزْیَد شیبانی]] پیوست و در جنگ با خرمیان شرکت کرد. در جریان درگیری میان [[امین عباسی|امین]] و مأمون به [[ | <p>فرمانده نظامی شورش [[ابن طباطبا، محمد بن ابراهیم ( ـ ۱۹۹ق)|ابن طباطبا]] علیه [[مامون عباسی (۱۷۰ـ۲۱۸ق)|مأمون عباسی]]. در [[راس العین|رأس‌العین]]، در شمال [[عراق]]، به دنیا آمد. ابتدا خربنده بود، سپس به شورش و راهزنی پرداخت. در [[ارمنستان]] به [[یزید بن مزید شیبانی ( ـ۱۸۵ق)|یزید بن مَزْیَد شیبانی]] پیوست و در جنگ با خرمیان شرکت کرد. در جریان درگیری میان [[امین عباسی|امین]] و مأمون به [[هرثمة بن اعین|هَرْثَمة بن اَعیَن]]، سردار قدرتمند مأمون، پیوست و از طلایه‌داران سپاه او بود. اما چون هرثمه در کار پرداخت مقرری به وی تعلل کرد، به بهانۀ حج خارج شد و در نواحی عراق سر به شورش و غارت برداشت. در این میان با ابن طباطبا، از پیشوایان زیدی، دیدار و با او بیعت کرد. وی در کوفه به ایراد خطبه برای مردم پرداخت و از آن‌ها برای ابن طباطبا بیعت گرفت و با اخراج حاکم [[کوفه]]، بر آن مسلط شد و زهیر بن مسیب را که [[حسن بن سهل سرخسی|حسن بن سهل]] برای فرونشانیدن شورش فرستاده بود شکست داد و غنایم فراوانی به دست آورد. در فردای این پیروزی [[ابن طباطبا، محمد بن ابراهیم ( ـ ۱۹۹ق)|ابن طباطبا]] ناگهان درگذشت. گویند ابوالسرایا وی را به قتل رسانید. ابوالسرایا به برخی شهرهای عراق دست یافت و در کوفه به ضرب سکه پرداخت. حسن بن سهل از این پیروزی‌ها هراسان شد و هرثمه را برای قلع و قمع او فرستاد. هرثمه او را به کوفه و از آن‌جا به شوش هزیمت داد. ابوالسرایا سرانجام دستگیر شد و حسن بن سهل سر او را پیش مأمون فرستاد و پیکرش را دو نیمه کرده در [[بغداد]] به دار آویخت.</p> | ||
<br><!--11055000--> | <br><!--11055000--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:تاریخ و فرهنگ تشیع]] | [[رده:تاریخ و فرهنگ تشیع]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۴
ابوالسَّرایا، سَریّ بن منصور شیبانی ( ـ۲۰۰ق)
فرمانده نظامی شورش ابن طباطبا علیه مأمون عباسی. در رأس‌العین، در شمال عراق، به دنیا آمد. ابتدا خربنده بود، سپس به شورش و راهزنی پرداخت. در ارمنستان به یزید بن مَزْیَد شیبانی پیوست و در جنگ با خرمیان شرکت کرد. در جریان درگیری میان امین و مأمون به هَرْثَمة بن اَعیَن، سردار قدرتمند مأمون، پیوست و از طلایه‌داران سپاه او بود. اما چون هرثمه در کار پرداخت مقرری به وی تعلل کرد، به بهانۀ حج خارج شد و در نواحی عراق سر به شورش و غارت برداشت. در این میان با ابن طباطبا، از پیشوایان زیدی، دیدار و با او بیعت کرد. وی در کوفه به ایراد خطبه برای مردم پرداخت و از آن‌ها برای ابن طباطبا بیعت گرفت و با اخراج حاکم کوفه، بر آن مسلط شد و زهیر بن مسیب را که حسن بن سهل برای فرونشانیدن شورش فرستاده بود شکست داد و غنایم فراوانی به دست آورد. در فردای این پیروزی ابن طباطبا ناگهان درگذشت. گویند ابوالسرایا وی را به قتل رسانید. ابوالسرایا به برخی شهرهای عراق دست یافت و در کوفه به ضرب سکه پرداخت. حسن بن سهل از این پیروزی‌ها هراسان شد و هرثمه را برای قلع و قمع او فرستاد. هرثمه او را به کوفه و از آن‌جا به شوش هزیمت داد. ابوالسرایا سرانجام دستگیر شد و حسن بن سهل سر او را پیش مأمون فرستاد و پیکرش را دو نیمه کرده در بغداد به دار آویخت.