آقاخان اول، حسن علی شاه: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
|نام =Agha Khan I | |نام =Agha Khan I | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی=حسنعلیشاه | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب=آقاخان | |لقب=آقاخان | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}}[[File:10149000.jpg|thumb|حسنعلیشاه آقاخان اول]] | }}[[File:10149000.jpg|thumb|حسنعلیشاه آقاخان اول]] | ||
چهل و ششمین پیشوای | چهل و ششمین پیشوای اسماعیلیان نزاری و اولین پیشوای آقاخانیه. فرزند شاه‌خلیل‌الله محلاتی بود. [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه قاجار]] پس از کشته‌شدن شاه‌خلیل، برای دلجویی از حسنعلیشاه، یکی از دخترانش را به عقد او درآورد و با واگذاری حکومت [[قم، شهر|قم]] و [[محلات، شهر|محلات]] به وی، او را آقاخان لقب داد و پس از آن پیروانش آقاخانیه نام گرفتند. در ۱۲۵۶ق، آقاخان اول با دسایس [[آقاسی، حاجی میرزا (ماکو ۱۱۹۸ـ۱۲۶۵ق)|حاج میرزا آقاسی]] و برخی درباریان، شورشی در [[کرمان، شهر|کرمان]] برپا کرد، اما طرفی نبست و سرانجام به سند رفت و انگلیسی‌ها را در سرکوب شورش سند یاری داد. پس از آن که کوشش‌هایش برای بازگشت به [[ایران]] نتیجه نداد، در [[بمبئی، شهر|بمبئی]] سکونت کرد. او به خواست دولت ایران، چندی به [[کلکته]] رفت، اما دوباره به بمبئی بازگشت و آن‌جا را مرکز فعالیت‌های خود قرار داد و با پیوستن دیگر پیروانش به او، پیشوای [[خوجه|خوجه]]<nowiki/>ها و همۀ اسماعیلیان [[هند]] شد. آقاخان اول رساله‌ای با نام ''عبرت‌افزا'' در شرح حال خود نوشته که چاپ شده است (بمبئی، ۱۲۷۸ق). بعد از او پسرش آقا علی‌شاه یا [[آقاخان دوم، علی شاه (۱۸۳۰ـ۱۸۸۵م)|آقاخان دوم]] ( ـ۱۳۰۳ق/۱۸۸۵) به امامت اسماعیلیان هند رسید که امامتش دیری نپایید. نیز ← [[نزاریه|نزاریه]]؛ [[اسماعیلیه|اسماعیلیه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۹
آقاخان اول، حسنعلیشاه (۱۲۱۹ـ بمبئی ۱۲۹۸ق) Agha Khan I, Hasan Ali Shah
| آقاخان اول Agha Khan I | |
|---|---|
| زادروز |
1219ق |
| درگذشت | بمبئی 1298ق |
| محل زندگی | ایران، هند |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | پیشوای دینی |
| لقب | آقاخان |
| آثار | عبرت‌افزا (بمبئی، 1278ق) |
| گروه مقاله | دین اسلام |
| خویشاوندان سرشناس | شاه‌خلیل‌الله محلاتی (پدر)، آقا علی‌شاه یا آقاخان دوم (پسر) |
چهل و ششمین پیشوای اسماعیلیان نزاری و اولین پیشوای آقاخانیه. فرزند شاه‌خلیل‌الله محلاتی بود. فتحعلی‌شاه قاجار پس از کشته‌شدن شاه‌خلیل، برای دلجویی از حسنعلیشاه، یکی از دخترانش را به عقد او درآورد و با واگذاری حکومت قم و محلات به وی، او را آقاخان لقب داد و پس از آن پیروانش آقاخانیه نام گرفتند. در ۱۲۵۶ق، آقاخان اول با دسایس حاج میرزا آقاسی و برخی درباریان، شورشی در کرمان برپا کرد، اما طرفی نبست و سرانجام به سند رفت و انگلیسی‌ها را در سرکوب شورش سند یاری داد. پس از آن که کوشش‌هایش برای بازگشت به ایران نتیجه نداد، در بمبئی سکونت کرد. او به خواست دولت ایران، چندی به کلکته رفت، اما دوباره به بمبئی بازگشت و آن‌جا را مرکز فعالیت‌های خود قرار داد و با پیوستن دیگر پیروانش به او، پیشوای خوجه‌ها و همۀ اسماعیلیان هند شد. آقاخان اول رساله‌ای با نام عبرت‌افزا در شرح حال خود نوشته که چاپ شده است (بمبئی، ۱۲۷۸ق). بعد از او پسرش آقا علی‌شاه یا آقاخان دوم ( ـ۱۳۰۳ق/۱۸۸۵) به امامت اسماعیلیان هند رسید که امامتش دیری نپایید. نیز ← نزاریه؛ اسماعیلیه