پرش به محتوا

معماری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۷: خط ۱۷:
'''معماری گوتیک'''. این سبک از معماری رومانسک برخاست. ابداع قوس‌های تیزه‌دار و پشت‌بند<ref>buttress </ref>های معلق، جاسپردن دیوارهای باربر ضخیم به دیوارهای خارجی سبک‌تر و پنجره‌های وسیع‌تر و شیشه‌های منقوش<ref>stained-glasses </ref>، و در‌نتیجه افزایش روشنایی فضاهای داخلی، از ویژگی‌های آن است. معماری گوتیک عمدتاً از قرن ۱۲ تا ۱۶م در فرانسه تکامل یافت. این سبک به گوتیک آغازین<ref>Early Gothic </ref> (کلیسای جامع سان<ref>Sens Cathedral </ref>)، گوتیک متعالی<ref>High Gothic </ref> (کلیسای جامع شارتر<ref>Chartres Cathedral </ref>) و گوتیک متأخر<ref>Late Gothic </ref> یا گوتیک شعله‌سان<ref>Flamboyant Gothic </ref> تقسیم می‌شود.
'''معماری گوتیک'''. این سبک از معماری رومانسک برخاست. ابداع قوس‌های تیزه‌دار و پشت‌بند<ref>buttress </ref>های معلق، جاسپردن دیوارهای باربر ضخیم به دیوارهای خارجی سبک‌تر و پنجره‌های وسیع‌تر و شیشه‌های منقوش<ref>stained-glasses </ref>، و در‌نتیجه افزایش روشنایی فضاهای داخلی، از ویژگی‌های آن است. معماری گوتیک عمدتاً از قرن ۱۲ تا ۱۶م در فرانسه تکامل یافت. این سبک به گوتیک آغازین<ref>Early Gothic </ref> (کلیسای جامع سان<ref>Sens Cathedral </ref>)، گوتیک متعالی<ref>High Gothic </ref> (کلیسای جامع شارتر<ref>Chartres Cathedral </ref>) و گوتیک متأخر<ref>Late Gothic </ref> یا گوتیک شعله‌سان<ref>Flamboyant Gothic </ref> تقسیم می‌شود.


'''معماری رنسانس'''. قرن‌های ۱۵ و ۱۶ در اروپا، نوزایی نقش‌مایه‌ها و قالب کلاسیک جنبش نئوکلاسیک<ref>Flamboyant Gothic </ref> ایتالیا را در‌پی داشت. آثار مارکوس ویتروویوس پولیو<ref>Marcus Vitruvius Pollio </ref>، مهندس رومی قرن ۱پ‌م، سرچشمۀ اصلی الهام معماران بزرگ دورۀ رنسانس<ref>Renaissance</ref> ـ [[پالادیو، آندرآ (۱۵۰۸ـ۱۵۸۰)|آندرِ‌آ پالادیو]]<ref>Andrea Palladio </ref>، [[آلبرتی، لیون باتیستا (۱۴۰۴ـ۱۴۷۲م)|لئون باتیستا آلبرتی]]<ref>Leon Battista Alberti </ref>، [[برونلسکی، فیلیپو (۱۳۷۷ـ۱۴۴۶م)|فیلیپو برونلّسکی]]<ref>Filippo Brunelleschi </ref>، دوناتو برامانته<ref>Donato Bramante </ref>، و [[میکلانژ]] ـ بود.
'''معماری رنسانس'''. قرن‌های ۱۵ و ۱۶ در اروپا، نوزایی نقش‌مایه‌ها و قالب کلاسیک جنبش نئوکلاسیک<ref>Flamboyant Gothic </ref> ایتالیا را در‌پی داشت. آثار مارکوس ویتروویوس پولیو<ref>Marcus Vitruvius Pollio </ref>، مهندس رومی قرن ۱پ‌م، سرچشمۀ اصلی الهام معماران بزرگ دورۀ رنسانس<ref>Renaissance</ref> ـ [[پالادیو، آندرآ (۱۵۰۸ـ۱۵۸۰)|آندرِ‌آ پالادیو]]<ref>Andrea Palladio </ref>، [[آلبرتی، لئون باتیستا (۱۴۰۴ـ۱۴۷۲م)|لئون باتیستا آلبرتی]]<ref>Leon Battista Alberti </ref>، [[برونلسکی، فیلیپو (۱۳۷۷ـ۱۴۴۶م)|فیلیپو برونلّسکی]]<ref>Filippo Brunelleschi </ref>، دوناتو برامانته<ref>Donato Bramante </ref>، و [[میکلانژ]] ـ بود.


'''معماری باروک''' (معماری باروک<ref>baroque </ref>). سبکی در معماری اروپای در قرون ۱۷ و ۱۸، که جزئیات بسیار، و افراط در تزیین را به مدل‌های کلاسیک افزود. بناهای عمومی بزرگ در آثار بدیع جووانّی لورنتسو برنینی<ref>Giovanni Lorenzo Bernini</ref> و [[بورومینی، فرانچسکو (۱۵۹۹ـ۱۶۶۷)|فرانچسکو بورّومینی]]<ref>Francesco Borromini</ref> در ایتالیا، بهترین نمونه‌های این شیوه‌اند.
'''معماری باروک''' (معماری باروک<ref>baroque </ref>). سبکی در معماری اروپای در قرون ۱۷ و ۱۸، که جزئیات بسیار، و افراط در تزیین را به مدل‌های کلاسیک افزود. بناهای عمومی بزرگ در آثار بدیع جووانّی لورنتسو برنینی<ref>Giovanni Lorenzo Bernini</ref> و [[بورومینی، فرانچسکو (۱۵۹۹ـ۱۶۶۷)|فرانچسکو بورّومینی]]<ref>Francesco Borromini</ref> در ایتالیا، بهترین نمونه‌های این شیوه‌اند.
خط ۳۳: خط ۳۳:
'''معماری پسامدرن'''. این سبک، که در دهۀ ۱۹۸۰ در امریکا، [[انگلستان]]، و [[ژاپن]] ظهور کرد، کارکردگرایی جنبش مدرن را مردود می‌شمارد و آمیزه‌ای التقاطی از سبک‌ها و نقش‌مایه‌های غالباً کلاسیک را جانشین آن می‌کند. استفاده از کنایه، هجو، توهم‌زایی در معماری پسامدرن<ref>postmodernism</ref>، با آرمان‌های مدرنیستی در تضاد شدید است که اساس آن بر برخورد صادقانه با مصالح و فُرم کارکردگرا مبتنی بود.
'''معماری پسامدرن'''. این سبک، که در دهۀ ۱۹۸۰ در امریکا، [[انگلستان]]، و [[ژاپن]] ظهور کرد، کارکردگرایی جنبش مدرن را مردود می‌شمارد و آمیزه‌ای التقاطی از سبک‌ها و نقش‌مایه‌های غالباً کلاسیک را جانشین آن می‌کند. استفاده از کنایه، هجو، توهم‌زایی در معماری پسامدرن<ref>postmodernism</ref>، با آرمان‌های مدرنیستی در تضاد شدید است که اساس آن بر برخورد صادقانه با مصالح و فُرم کارکردگرا مبتنی بود.


'''معماری های‌تک''' (معماری های‌تک<ref>high-tech</ref>). این سبک در دهۀ ۱۹۸۰ ظهور کرد، و آرمان‌های برگرفته از جنبش مدرن را با سازه‌های بسیار پیشرفته و نوآوری‌های فنی به‌اجرا درآورد. بانک هنگ‌کنگ و شانگهای<ref>Hong Kong and Shanghai Bank </ref> در [[هنگ کنگ|هنگ‌کنگ]]، اثر نورمن فاستر<ref>Norman Foster </ref>، و عمارت [[راجرز، ریچارد (۱۹۳۳)|ریچارد راجرز لویدز]]<ref>Richard Rogers’s Lloyds Building </ref>، در مرکز اقتصادی لندن<ref>City of London</ref>، از آن جمله‌اند.
'''معماری های‌تک''' (معماری های‌تک<ref>high-tech</ref>). این سبک در دهۀ ۱۹۸۰ ظهور کرد، و آرمان‌های برگرفته از جنبش مدرن را با سازه‌های بسیار پیشرفته و نوآوری‌های فنی به‌اجرا درآورد. بانک هنگ‌کنگ و شانگهای<ref>Hong Kong and Shanghai Bank </ref> در [[هنگ کنگ|هنگ‌کنگ]]، اثر نورمن فاستر<ref>Norman Foster </ref>، و عمارت [[راجرز، ریچارد|ریچارد راجرز لویدز]]<ref>Richard Rogers’s Lloyds Building </ref>، در مرکز اقتصادی لندن<ref>City of London</ref>، از آن جمله‌اند.


'''دکانستراکشنیسم'''. شیوه‌ای در معماری، که سبْک‌شمردن آن مورد تردید است. در این شیوه با جدا کردن عناصر معمول ساختمانی همچون کف، دیوار، و سقف، و شکستن فرم‌ها و فضاها، حسی از آشفتگی و جنبش ایجاد می‌شود.
'''دکانستراکشنیسم'''. شیوه‌ای در معماری، که سبْک‌شمردن آن مورد تردید است. در این شیوه با جدا کردن عناصر معمول ساختمانی همچون کف، دیوار، و سقف، و شکستن فرم‌ها و فضاها، حسی از آشفتگی و جنبش ایجاد می‌شود.


'''نظریۀ معماری'''. نظریۀ معماری از دوران کلاسیک، در پی ایجاد موازنه میان سه ویژگی سودمندی، استواری، و زیبایی بوده است. دیری نگذشت که نظریه‌پردازان دریافتند که این موازنه باید با نوع بنا و شرایط ساخت آن تغییر کند؛ این نکته به‌‌ویژه در مورد رابطۀ بین سودمندی و زیبایی (در کارخانه، ویژگی سودمندی، و در بنای یادمانی زیبایی یا چشم‌نوازی غالب است) صدق می‌کند اما استواری در هر‌گونه معماری همواره یک ویژگی ضروری شناخته شده است. <br />
'''نظریۀ معماری'''. نظریۀ معماری از دوران کلاسیک، در پی ایجاد موازنه میان سه ویژگی سودمندی، استواری، و زیبایی بوده است. دیری نگذشت که نظریه‌پردازان دریافتند که این موازنه باید با نوع بنا و شرایط ساخت آن تغییر کند؛ این نکته به‌‌ویژه در مورد رابطۀ بین سودمندی و زیبایی (در کارخانه، ویژگی سودمندی، و در بنای یادمانی زیبایی یا چشم‌نوازی غالب است) صدق می‌کند اما استواری در هر‌گونه معماری همواره یک ویژگی ضروری شناخته شده است.  
 
<br />
----
----


۴۷٬۰۰۷

ویرایش