ایذه، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
| استان = خوزستان
| استان = خوزستان
| شهرستان =  
| شهرستان =  
| بخش = مرکزی و دهدز
| بخش = مرکزی و سوسن
| موقعیت = شمال شرقی به کوهرنگ و اردل ـ در استان چهارمحال و بختیاری ـ از جنوب شرقی به لردگان، از جنوب به شهرستان کهگیلویه ـ در استان کهگیلویه و بویراحمد ـ و شهرستان باغ ملک، و از غرب به شهرستان مسجد سلیمان
| موقعیت = نواحی شرقی استان خوزستان
| جمعیت = ۱۹۵,۰۱۸ نفر(۱۳۸۵ش)
| جمعیت = ۱۹8,871نفر (1395ش)
| نوع اقلیم = در ارتفاعات معتدل تا معتدل مایل به سرد و در مرکز و غرب معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک
| نوع اقلیم = در ارتفاعات معتدل تا معتدل مایل به سرد و در مرکز و غرب معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک
| ارتفاع از سطح دریا =  
| ارتفاع از سطح دریا =  
| تولیدات و صنایع مهم =  
| تولیدات و صنایع مهم =  
| برخی بناهای مهم =  
| برخی بناهای مهم =سنگ‌‌نگارۀ کول فرح
| شهر ها و آبادی های مهم = دهدز، باجول، کولفرح، راسوند، چنارستان، ترشک، و پشت‌ پیان
| شهر ها و آبادی های مهم = باجول، کولفرح، راسوند، چنارستان، ترشک، و پشت‌ پیان
}}ایذِه، شهرستان
}}
[[پرونده:11675300.jpg|بندانگشتی|موقعیت شهرستان ایذه بر روی نقشه]]
ایذِه، شهرستان


واقع در شرق شمالی استان خوزستان، مشتمل بر بخش‌های مرکزی و دهدز، با مرکزیت اداری شهر ایذه. از شمال شرقی به کوهرنگ و اردل ـ در استان چهارمحال و بختیاری ـ از جنوب شرقی به لردگان، از جنوب به شهرستان کهگیلویه ـ در استان کهگیلویه و بویراحمد ـ و شهرستان باغ ملک، و از غرب به شهرستان مسجد سلیمان محدود است. سرزمینی کوهستانی است که رو به شرق بر ارتفاع کوه‌های آن افزوده می‌شود؛ کوه سفید با ارتفاع ۳,۱۱۳ متر، بلندترین آنهاست و کوه‌های دهدز و گژگرد از دیگر ارتفاعات مهم این منطقه است. شهرستان پرآبی است که رودخانه‌های کارون، مرغاب، و هلایجان آن را مشروب می‌کنند. اقلیم این شهرستان در ارتفاعات معتدل تا معتدل مایل به سرد و در مرکز و غرب معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک و جمعیت آن ۱۹8,871نفر است (۱۳9۵).  
واقع در نواحی شرقی [[خوزستان|استان خوزستان]]، مشتمل بر بخش‌های مرکزی و سوسن، با مرکزیت اداری شهر ایذه. از شمال به شهرستان اندیکا، از شرق به کوهرنگ و اردل (در استان چهارمحال و بختیاریاز جنوب به شهرستان‌های دزپارت و باغ‌ملک، و از غرب به شهرستان مسجد سلیمان محدود است. سرزمینی کوهستانی است که رو به شرق بر ارتفاع کوه‌های آن افزوده می‌شود؛ کوه سفید با ارتفاع ۳,۱۱۳متر، بلندترین آنهاست و کوه‌ گژگرد از دیگر ارتفاعات مهم این منطقه است. شهرستان پرآبی است که رودخانه‌های کارون، مرغاب، و هلایجان آن را مشروب می‌کنند. اقلیم این شهرستان در ارتفاعات معتدل تا معتدل مایل به سرد و در مرکز و غرب معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک و جمعیت آن ۱۹8,871نفر است (۱۳9۵).  


مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از دهدز، باجول، کولفرح، راسوند، چنارستان، ترشک، و پشت‌ پیان. دریاچۀ سد کارون در شمال ایذه حدّ فاصل این شهرستان و شهرستان مسجدسلیمان است، رودخانۀ مرغاب مرز غربی آن با شهرستان‌های باغ‌ملک و مسجدسلیمان است و آب بازفت، در شرق، آن را از استان چهارمحال و بختیاری جدا می‌کند.
مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از باجول، کول‌فرح، راسوند، چنارستان، ترشک، و پشت‌ پیان. دریاچۀ سد کارون در شمال ایذه حدّ فاصل این شهرستان و شهرستان مسجدسلیمان است، رودخانۀ مرغاب مرز غربی آن با شهرستان‌های باغ‌ملک و مسجدسلیمان است و آب بازفت، در شرق، آن را از استان چهارمحال و بختیاری جدا می‌کند. مردم این شهرستان از لرهای بختیاری و شیعۀ دوازده‌امامی‌اند. این منطقه دارای تاریخی چندهزارساله است و جزو قلمرو تمدن عیلامی بوده. سنگ‌‌نگارۀ کول فرح در ۷ کیلومتری شمال شرقی شهر ایذه از جمله آثار تاریخی به جا مانده از آن دوره است.  
----<br/> <!--11675300-->
----<br/> <!--11675300-->


[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:خوزستان]]
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:خوزستان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۸

ایذِه، شهرستان

ایذه، شهرستان
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان خوزستان
بخش مرکزی و سوسن
جمعیت ۱۹8,871نفر (1395ش)
موقعیت نواحی شرقی استان خوزستان
نوع اقلیم در ارتفاعات معتدل تا معتدل مایل به سرد و در مرکز و غرب معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک
برخی بناهای مهم سنگ‌‌نگارۀ کول فرح
شهر ها و آبادی های مهم باجول، کولفرح، راسوند، چنارستان، ترشک، و پشت‌ پیان
موقعیت شهرستان ایذه بر روی نقشه

واقع در نواحی شرقی استان خوزستان، مشتمل بر بخش‌های مرکزی و سوسن، با مرکزیت اداری شهر ایذه. از شمال به شهرستان اندیکا، از شرق به کوهرنگ و اردل (در استان چهارمحال و بختیاری)، از جنوب به شهرستان‌های دزپارت و باغ‌ملک، و از غرب به شهرستان مسجد سلیمان محدود است. سرزمینی کوهستانی است که رو به شرق بر ارتفاع کوه‌های آن افزوده می‌شود؛ کوه سفید با ارتفاع ۳,۱۱۳متر، بلندترین آنهاست و کوه‌ گژگرد از دیگر ارتفاعات مهم این منطقه است. شهرستان پرآبی است که رودخانه‌های کارون، مرغاب، و هلایجان آن را مشروب می‌کنند. اقلیم این شهرستان در ارتفاعات معتدل تا معتدل مایل به سرد و در مرکز و غرب معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک و جمعیت آن ۱۹8,871نفر است (۱۳9۵).

مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از باجول، کول‌فرح، راسوند، چنارستان، ترشک، و پشت‌ پیان. دریاچۀ سد کارون در شمال ایذه حدّ فاصل این شهرستان و شهرستان مسجدسلیمان است، رودخانۀ مرغاب مرز غربی آن با شهرستان‌های باغ‌ملک و مسجدسلیمان است و آب بازفت، در شرق، آن را از استان چهارمحال و بختیاری جدا می‌کند. مردم این شهرستان از لرهای بختیاری و شیعۀ دوازده‌امامی‌اند. این منطقه دارای تاریخی چندهزارساله است و جزو قلمرو تمدن عیلامی بوده. سنگ‌‌نگارۀ کول فرح در ۷ کیلومتری شمال شرقی شهر ایذه از جمله آثار تاریخی به جا مانده از آن دوره است.